ارزش بازار رمزارزها در مقابل دارایی‌های سنتی / نقطه‌عطف بعدی برای رشد رمزارزها چه زمانی خواهد بود؟
مترجم: کسری حسنی / سال ۲۰۲۱ یک سال بسیار پرفرازونشیب و البته مهم برای رمزارزها بود. در این سال برای اولین‌بار ارزش بازار رمزارزها از دو تریلیون دلار گذر کرد. در ابتدای سال ۲۰۲۱ این رقم زیر یک تریلیون دلار بود، اما با گذشت تنها چند ماه، در سه‌ماهه چهارم سال ۲۰۲۱، این رقم به حدود سه تریلیون دلار رسید. حال به نظر زمان خوبی برای یک بررسی کلی است. منطقاً بهترین راه برای درک این نوع ارقام، مقایسه با سایر صنایع، سرمایه‌گذاری‌ها و دارایی‌هاست.
مقایسه رمزارزها با سایر دارایی‌ها به چه شکل است؟
بحث‌های زیادی حول محور رمزارزها و دارایی‌های دیجیتال وجود دارد، اما یک موضوع کاملاً واضح است؛ دارایی‌های دیجیتال در هر حال به‌عنوان دارایی محسوب میشوند. با در نظر گرفتن این نکته نقطه شروع خوبی را برای مقایسه آن با سایر داریی‌ها از جمله فلزات گرانبها، املاک، سهام، اوراق بهادار و… انتخاب کرده‌ایم.
ارزش بازار رمزارزها در مقابل فلزات گرانبها
اجازه دهید از فلزات گرانبها شروع کنیم چراکه با ارزش‌ترین رمزارز –بیتکوین- اغلب به عنوان «طلای دیجیتال» معرفی میشود. در حال حاضر ارزش بازار طلا ۱۱.۴ تریلیون دلار است. این یعنی ۵ برابر ارزش بازار تمامی رمزارزها و ۱۳ برابر بیتکوین (ارزش بازار بیتکوین چیزی حدود ۰.۸۸ تریلیون دلار است) البته این نکته را فراموش نکنید که طلا هزاران سال است که در این عرصه فعالیت دارد و کاربردهای متعددی از جواهرات تا لوازم الکترونیکی دارد بنابراین این ارقام جای تعجبی باقی نمی‌گذارند.
مقایسه ارزش بازار فلزات گرانبها و رمزارزها: طلا:۱۱.۴، رمزارزها:۲.۳۵ و نقره: ۱.۲۸ تریلیون دلار
با این‌حال عرضه محدود بیتکوین سبب شده است سرمایه‌گذاران آن را به عنوان یک دارایی نسبتا امن تلقی کنند. در سال ۲۰۲۱، ۱۰ میلیارد دلار از صندوق‌های طلا برداشت شده است چراکه بیتکوین بالاترین رکوردهای خود را در مقابل چاپ بی رویه پول ثبت کرد.
به گفته پل تودور جونز، مدیر صندوق سرمایهگذاری میلیاردر، طلای دیجیتال در حال «برنده شدن در مسابقه» در برابر همتای فیزیکی خود است. نکته جالب اینجاست که ارزش بازار رمزارزها تقریباً دو برابر بازار جهانی نقره (۱.۲۸ تریلیون دلار) است.
ارزش بازار رمزارزها در مقابل املاک و مستغلات
مقایسه یک صنعت ده ساله با بخش جهانی املاک و مستغلات به نظر ظالمانه می‌رسد اما به هر حال چاره‌ای نیست. در حالی که ارزیابی ارزش تمام املاک و مستغلات جهان تا حدودی دشوار است، تصور میشود که حدود چهار برابر تولید ناخالص داخلی جهانی باشد و حداقل ۱۶۰ برابر ارزش بازار رمزارزها است.
مقایسه املاک و مستغلات جهان (۳۴۰ تریلیون دلار) از جمله املاک تجاری (۳۴ تریلیون دلار) با ارزش بازار رمزارزها (۲.۳۵ تریلیون دلار).
ارزش بازار املاک و مستغلات ۳۴۰ تریلیون دلار است که آن را به مهم ترین ذخیره ثروت شناخته شده برای بشر تبدیل می کند. املاک تجاری حدود ۱۰ درصد از کل این رقم را تشکیل می‌دهند.
ارزش بازار رمزارزها در مقابل سهام
ارزش بازار رمزارزها به هیچ وجه قابل مقایسه با ارزش سهام جهانی نیست. ارزش سهام تا اکتبر ۲۰۲۱ چیزی حدود ۱۲۲ تریلیون دلار بود و ارزش سهام ایالات محده و اتحادیه اروپا به ترتیب ۵۰ و ۱۴ تریلیون دلار است.
مقایسه بازار جهانی سهام (۱۲۲ تریلیون دلار) با ارزش بازار رمزارزها (۲.۳۵ تریلیون دلار)
ارزش بازار رمزارزها در مقابل تولید ناخالص داخلی، بدهی عمومی و بدهی دانشجویی
زمانی که شما ارزش بازار رمزارزها را با تولید ناخالص داخلی – که شامل تفاوت ارزهای سنتی با رمزارزها ارزش همه کالاها و خدمات تولید شده در مرزهای یک کشور میشود – مقایسه میکنید، متوجه می‌شوید که در اینجا رمزارزها در محل خوبی استقرار دارند. در حقیقت رمزارزها در لیست تولیدات ناخالص داخلی در ۱۰ عنوان برتر، جایی در میان فرانسه(۲.۶۴ تریلیون دلار) و ایتالیا (۱.۸۹۹ ترلیون دلار) قرار می‌گیرند. کشورهای صدر این لیست شامل ژاپن(۵.۰۵۸ تریلیون دلار)، چین(۱۳.۷۲۳ تریلیون دلار) و ایالات متحده (۲۰.۸۹۴ تریلیون دلار) میشوند.
مقایسه تولید ناخالص داخلی جهان (۸۴.۶۸ تریلیون دلار) با ارزش بازار رمزارزها (۲.۳۵ تریلیون دلار)، از جمله ارزش بازار بیت کوین (۸۱۴ میلیارد دلار).
در همین حال، ارزش بازار فعلی بیتکوین (۸۱۴ میلیارد دلار)، آن را در رده هفدهم جهانی تولید ناخالص داخلی قرار میدهد که بین هلند (۹۱۳ میلیارد دلار) و سوئیس (۷۵۲ میلیارد دلار) قرار می گیرد. ارزش کل بیتکوین جهان بالاتر از تولید ناخالص داخلی کشورهایی مانند سوئیس، آرژانتین، عربستان سعودی، سوئد و تایلند است.
اما ارزش بازار رمزارزها در مقابل بدهی‌های ملی در چه وضعیتی قرار دارد؟ به زبان ساده می‌توان گفت این رقم تقریبا با بدهی دولت بریتانیا (۲.۹۷ تریلیون دلار) برابر است. سطح بدهی جهانی در بحبوحه استقراض دولت، خانوارها و بانک‌ها به رکورد ۲۲۶ تریلیون دلار رسیده است. این درحالی است که پایه پولی فعلی جهان، ۵ برابر سال ۲۰۰۸ است. در علم اقتصاد، پایه پولی در یک کشور عبارت است از سپرده‌های بانکهای تجاری نزد بانک مرکزی، به اضافه وجه نقد در گردش در دست مردم، به اضافه وجه نقدی که به‌طور فیزیکی در بانک‌ها نگهداری میشود. پایه پولی بخشی از کل عرضه پول است که دارای بالاترین قابلیت نقدشوندگی است. نکته جالب دیگر آن است که ارزش بازار جهانی رمزارزها با کسری بودجه ایالات متحده در سال ۲۰۲۱ (۲.۷۷ تریلیون دلار) فاصله زیادی ندارد و ۶۵۰ میلیون دلار بیشتر از بدهی دانشجویان ایالات متحده (۱.۷ تریلیون دلار) است.
مقایسه بدهی عمومی جهان (۲۲۶ تریلیون دلار) و بدهی دانشجویان ایالات متحده (۱.۷ تریلیون دلار) با بازار ارزهای دیجیتال (۲.۳۵ تریلیون دلار).
ارزش بازار رمزارزها در مقابل برنامه‌های خرید تسهیل کمّی
در ابتدا تعریف تسهیل کمّی چیست؟ تسهیل کمی سیاست پولی نامتعارفی است که بانکهای مرکزی برای جلوگیری از افت عرضه پول هنگام نامؤثر بودن سیاست استاندارد پولی مورد استفاده قرار می‌دهند. یک بانک مرکزی از طریق خریدن مقادیر مشخص ذخایر مالی از بانکهای تجاری و دیگر نهادهای خصوصی تسهیل کمّی می‌کند و در نتیجه پایه پولی را افزایش میدهد. اگر نگاهی گذرا به ترازنامه فدرال رزرو از زمان اقدامات تسهیل کمی در اوایل سال گذشته داشته باشیم، میتوانیم به اطلاعات دقیق دست یابیم. فدرال رزرو از مارس گذشته بیش از ۴ تریلیون دلار به اقتصاد وارد کرده است و ترازنامه خود را به ۸.۵۶ تریلیون دلار افزایش داده است. ارزهای جدید وارد شده به عرضه پولی ایالات متحده می توانند به راحتی بازار رمزارزهای امروزی را خریداری کنند، بدهی دانشجویی را پوشش دهند و ۳۰۰ میلیارد اضافه دیگر باقی بماند.
مقایسه برنامه های خرید تسهیل کمی (۸.۵ تریلیون دلار) با سقف بازار رمزارزها (۲.۳۵ تریلیون دلار).
قبل از ادامه بحث، اجازه دهید نگاهی به تسهیل کمی ارائه شده در پی بحران مالی داشته ۲۰۰۸ باشیم. در آن زمان، فدرال رزرو ابتدا، حدود ۲.۱ تریلیون دلار اوراق خزانه و اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن خریداری کرد. پس از دور دوم تسهیل کمی بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱، فدرال رزرو ۶۰۰ میلیارد دلار اوراق قرضه دیگر را به ترازنامه خود اضافه کرد که مجموع آن را به ۲.۷ تریلیون دلار رساند که ۳۵۰ میلیون دلار بیشتر از ارزش بازار رمزارزهای امروزی است.
چگونه ارزش بازار رمزارزها با مخارج جنگی مقایسه میشود؟
بر اساس پروژه هزینه‌های جنگ در دانشگاه براون، ایالات متحده از سال ۲۰۰۱ تاکنون ۲.۲۶ تریلیون دلار برای جنگ افغانستان هزینه کرده است که شامل ۵۳۰ میلیارد دلار سود برای استقراض دولت میشود. بریتانیا و آلمان که پس از ایالات متحده قویترین قدرت نظامی جهان هستند به ترتیب ۳۰ و ۱۹ میلیارد دلار در طول جنگ هزینه کرده‌اند. ارزش رمزارزها در حال حاضر بیشتر از مبلغی است که برای طولانی‌ترین جنگ آمریکا هزینه شده است. در همین حال، مجموع هزینه‌های بریتانیا و آلمان تقریباً برابر با هشتمین رمزارز، پولکادوت است که در ماه می ۲۰۲۰ راه اندازی شد.
مقایسه بازار رمزارزها (۲.۳۵ تریلیون دلار) با هزینه‌های ایالات متحده از سال ۲۰۰۱ در درگیری در افغانستان (۲.۲۶ تریلیون دلار).
ارزش بازار رمزارزها در مقابل حواله‌های سالانه جهانی و سرمایهگذاری سبز
بر اساس گزارش بانک جهانی، حواله‌های جهانی در سال گذشته حدود ۷۰۲ میلیارد دلار بوده است. حواله‌ها به انتقال پولی گفته میشود که توسط کارگران خارجی به اعضای خانوده در کشورهای فقیر داده میشود. حواله‌ها به دلیل ماهیت بدون مرز، زمان تسویه سریع و کارمزدهای پایین، به عنوان یک مورد امیدوار کننده برای رمزارزها در نظر گرفته میشوند. جالب است بدانید که بازار جهانی حواله در مقایسه با بازار رمزارزهای امروزی کوچک‌تر است.
مقایسه ارزش بازار رمزارزها (۲.۳۵ تریلیون دلار) با حواله های جهانی (۷۰۲ میلیارد دلار).
حال می‌رسیم به بحث سرمایه‌گذاری‌های سبز. بازار جهانی این عرصه از سال ۲۰۱۶ بیش از ۵۰ درصد رشد کرده است به این معنی که دارایی‌های سرمایه گذاری پایدار اکنون بیش از ۳۵.۳ تریلیون دلار ارزش دارد اما با در نظر گرفتن هر کشور به صورت جداگانه، بازار رمزارزها ارزش بالاتری دارد. به عنوان مثال، سرمایه گذاری سبز در کانادا حدود ۲.۴ تریلیون دلار است در حالی که بازار ژاپن فقط سه تریلیون دلار است. در همین حال، طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی(IEA)، سرمایهگذاری سالانه انرژی در جهان به دو تریلیون دلار می‌رسد.
مقایسه سرمایه گذاری سبز (۳۵.۳ تریلیون دلار) با ارزش بازار رمزارزها (۲.۳۵ تریلیون دلار).
ارزش بازار رمزارزها در مقابل صنایع جهانی
قبل از وارد شدن به این بحث، توجه داشته باشید که رقم ۲.۳۵ تریلیون دلاری به کل صنعت رمزارزها و به طور کلی کریپتو اشاره نمی‌کند. این رقم صرفا ارزش کل رمزارزهای در گردش را نشان میدهد. با این حال، این صنعت دارای کمپانی‌های بسیاری است که مستقیماً با صدور توکن‌ها مرتبط نیستند. والت‌های سخت‌افزاری، آژانس‌های بازاریابی و رسانه، شرکت‌های استخراج، استارت‌آپ‌های بلاکچین، تفاوت ارزهای سنتی با رمزارزها شبکه‌های پرداخت، صندوق‌های سرمایهگذاری رسیک‌پذیر رمزارزی و بسیاری دیگر شامل صنعت رمزارزها میشوند. به همین دلیل تخمین ارزش کل صنعت رمزارزها بسیاری دشوار است اما می‌توان گفت که احتمالا چیزی حدود ۲.۳۵ تا ۲.۹ تریلیون دلار است. کریپتو در حال حاضر در لیست ۱۰ صنعت برتر دنیا قرار دارد و از صنعت مخابرات (۱.۷۴ تریلیون دلار) پیشی گرفته است اما از صنایع خودروسازی(۳ تریلیون دلار)، اکتشاف و تولید نفت و گاز (۴.۶ تریلیون دلار) و غذا (۵ تریلیون دلار) عقب است. صنعت خدمات مالی جهانی با ارزش بازار ۲۲.۵ تریلیون دلار رتبه اول قرار دارد.
مقایسه صنایع جهانی با ارزش بازار رمزارزها.
ارزش صنعت رمزارزها در مقایسه با سهم‌های برتر
در آخر اجازه دهید رمزارزها را در مقابل سهام‌هایی که بهترین عملکرد را دارند قرار دهیم. از این سهام می‌توان به اپل و مایکروسافت اشاره کرد. در زمان نگارش این مطلب، اپل با ارزش بازار حدودی ۲.۹۸ تریلیون دلاری با ارزش ترین شرکت سهامی عام جهان است. پس از مایکروسافت نزدیک به ۲.۵۱ تریلیون دلار و آلفابت با ۲ تریلیون دلار در جایگاه سوم قرار دارد. نه تنها ارزش بازار جهانی رمزارها به بزرگ‌ترین غول‌های فناوری جهان نزدیک است، بلکه موفق‌ترین دارایی آن – بیتکوین – در سال ۲۰۲۱ بسیار سریع‌تر از این کمپانی‌ها به ارزش یک تریلیون دلار رسید. رمزارزها در طی ۱۲ سال به این نقطه رسیدند در حالی که آمازون ۲۴ سال زمان برای رسیدن به یک تریلیون دلار، سپری کرد. دومین رمزارز بزرگ، اتریوم، ارزش بازار بیشتری نسبت به سامسونگ، LVMH، Walmart و Procter & Gamble دارد.
مقایسه برترین سهام جهان (اپل – ۲.۹۸ تریلیون دلار، مایکروسافت – ۲.۵۱ تریلیون دلار و آلفابت – ۲ تریلیون دلار) با ارزش بازار رمزارزها (۲.۳۵ تریلیون دلار).
دوازده سال پیش، بیتکوین در حد یک ایده بود و در سال ۲۰۲۱ به ششمین پول پایه بزرگ روی کره زمین تبدیل شد. این صنعت با پیدایش بسیاری از موضوعات مانند NFT، DEFI، Gamefi و… در حال پیشرفت است. سوالی که در حال حاضر ذهن بسیاری را مشغول کرده، این است که رمزارزها تا چه حد می‌توانند پیش روند و نقطه عطف بعدی چه زمانی خواهد بود؟
رمزارز ملی چه تفاوتی با ارزهای دیجیتال دارد؟
خبراقتصادی - بازار کریپتو یا ارز دیجیتال از سال ۲۰۰۸ شاهد رشد بی‌سابقه‌ای در فناوری‌های نوین مالی بوده است؛ به‌ویژه با ظهور اخیر پروتکل‌های پیشرفته که اکوسیستم بازار ارز دیجیتال را در سطح جدیدی از بسترهای کاربردی قرار داد. با این حال، به نظر نمی‌رسد هیچ رویکردی در بازار ارز دیجیتال، به اندازه رمز ارز ملی تاثیر مهمی بر مناسبات اجتماعی و اقتصادی جوامع بگذارد. به همین دلیل است که طی چند سال گذشته، کشورها یکی پس از دیگری، اهداف خود را بر توسعه دارایی‌های دیجیتالی ملی خود قرار داده‌اند. چین در مراحل آزمایشی نهایی یوان دیجیتال خود است، کره جنوبی و برزیل اخیرا ارزهای دیجیتال خود را آماده رونمایی کرده‌اند، اتحادیه اروپا تحقیق در مورد توسعه رمز ارز مشترک اروپایی را آغاز کرده است و فدرال رزرو آمریکا، گام‌های مهمی برای حرکت به سمت دلار دیجیتال برداشته است. لذا به نظر می‌رسد کشورهای مذکور، عزم جدی برای خلق و توسعه یک ارز دیجیتال ملی و دستیابی به یک نظام مبادلاتی ایمن، فراگیر، کارآمد و نوآورانه دارند.
ایبِنا در مجموعه مقالاتی به بررسی رمز ارزهای ملی و موارد پیرامون آن می پردازد. در اولین مقاله از این مجموعه مقالات، ابتدا با مفهوم ارز دیجیتال ملی آشنا می‌شویم و تاریخچه پیدایش ارز دیجیتال بانک مرکزی را مرور میکنیم. سپس نیازسنجی ضرورت انتشار رمز ارز ملی، تفاوت رمز ارز ملی با ارزهای دیجیتال مرسوم، تفاوت ارز دیجیتال بانک مرکزی با بانکداری دیجیتال مرسوم، اهداف رمز ارزهای ملی و شناخت انواع رمزارزهای ملی را در دستور بررسی و پژوهش قرار می دهیم.
رمز ارز ملی(ارز دیجیتال ملی) چیست؟
رمز ارز ملی یا ارز دیجیتال ملی که با عنوان ارز دیجیتال بانک مرکزی(Central Bank Digital Currency) در جهان شناخته میشود، یک توکن دیجیتالی و اساساً یک پول نقد الکترونیکی است که توسط بانکهای مرکزی منتشر شده و توسعه می‌یابد و به موسسات مالی، مشاغل و افراد اجازه میدهد تا پرداخت‌ها و نقل و انتقالات الکترونیکی خود را در بستری ایمن و پایدار انجام دهند. این بستر پولی، با نظارت کامل بانک مرکزی هر کشور، واسطه تراکنش های مالی یعنی بانک ها را حذف کرده و به تراکنش ها اجازه می دهد مستقیماً از فردی به فرد دیگر مثلا از مشتری به فروشنده، منتقل شوند. لذا رمز ارز ملی به حذف خطرات ناشی از احتمال ورشکستی یک بانک یا موسسه مالی که همواره کاربران را تهدید می کند، می انجامد و ارتباط مستقیمی بین متقاضیان و بانک مرکزی ایجاد می کند.
بسته به چارچوب‌هایی که برای پیاده‌سازی دارایی‌های در گردش استفاده میشود، رمز ارز ملی ممکن است از فناوری بلاک چین نیز استفاده کند. همچنین دو طبقه تفاوت ارزهای سنتی با رمزارزها بندی اصلی برای ارز دیجیتال بانک مرکزی وجود دارد: دسته خرده‌فروشی، که متمرکز بر عموم مردم با کاربردهای روزمره است و دسته عمده فروشی، که هدف آن تسهیل تراکنش‌ها و تسویه حساب ها فی ما بین سازمان ها و مؤسسات مالی است.
توجه به این نکته ضروری است که هیچ کدام از ارزهای دیجیتال ملی دقیقاً مانند دیگری عمل نمی کند. تقریباً مانند هر سیاست یا ابتکار حاکمیتی، هر کشوری رویکرد خاص خود را برای خلق، انتشار، توسعه و سازمان دهی یک رمز ارز ملی دارد.
تاریخچه پیدایش ارز دیجیتال بانک مرکزی
در طول قرن ها، اشکال مختلف پول برای رفع نیازهای اقتصادی زمان خود پدیدار شده است. سکه‌ها، اسکناس‌ها، چک‌ها و کارت‌های اعتباری هر کدام در زمان خود، نوآوری‌های تحول آفرین در بازارهای پولی و مالی ایجاد کرده‌اند. در دهه‌های اخیر، فناوری‌های پرداخت جدید به این فهرست اضافه شده‌اند؛ از اپلیکیشن‌های پرداخت مبتنی بر گوشی‌های هوشمند تا استیبل کوین‌ها و شکل جدیدی از پول در قالب ارز دیجیتال بانک مرکزی که در حال خلق، انتشار و توسعه است.
ایده اولیه خلق و انتشار رمز ارزهای ملی توسط بانک مرکزی کشورها از سال ۲۰۱۴ با الهام از ارزهای دیجیتال قدرتمندی مانند بیت کوین و اتریوم پایه ریزی شد. این ایده در هنگامه‌ای به منصه ظهور رسید که نگاه و رویکرد گردانندگان بازارهای سرمایه در جهان با سرعت و شدت بسیار بالا از نظام‌های پولی کلاسیک به سمت بازارهای نوین غیرمتمرکز سوق پیدا کرده بود. نوسانات شدید بازار کریپتو، غیرمتمرکز بودن آن، بی ثباتی بازار ارزهای دیجیتال به دلیل ارزش‌گذاری بازار توسط سرمایه گذاران، استفاده از حدس و گمان برای معاملات این بازار و از همه مهم تر، فراگیر شدن استفاده از بازار کریپتو در مبادلات تجاری مهم و اصلی در جهان و عدم امکان نظارت بر فرآیندهای مالی آنها، بانکهای مرکزی را بر آن داشت که به دنبال طراحی و انتشار یک بستر پولی باشند که علاوه بر ایجاد سهولت در تراکنش‌ها، پایدار و ایمن عمل کند. ارزهای دیجیتال بانک مرکزی را می‌توان به‌عنوان بسط دیجیتالی اشکال موجود پول بانک مرکزی، یعنی پول نقد و حساب‌های تسویه بانک مرکزی در نظر گرفت.
نیازسنجی ضرورت انتشار رمز ارز ملی
اولین مولفه‌ای که نیازسنجی ضرورت خلق و انتشار ارزهای دیجیتال ملی را تفاوت ارزهای سنتی با رمزارزها بیش از پیش نمایان می‌کند، کاهش هزینه چاپ پول است. زیرا انتشار پول به صورت ارزهای دیجیتال بانک مرکزی در فرمت الکترونیکی، به دلیل عدم نیاز به کاغذ خاص، هولوگرام و سایر اقدامات امنیتی، قطعا چاپ و انتشار پول را ارزان‌تر می‌کند.
دومین مولفه این انقلاب پولی این است که یک ارز دیجیتال مستقل، جایگزین موثری برای نظام تسویه حساب دلاری ایالات متحده خواهد بود. این امر تأثیر هرگونه تحریم بر نظام‌های پولی-مالی کشورها را تا حد زیادی از بین خواهد برد و تهدید تحریم را هم در سطح دولتی و هم در سطح شرکت های خصولتی و خصوصی، به میزان چشمگیری کاهش میدهد.
سومین مولفه این است که رمز ارزهای ملی در واقع می‌توانند پرداخت ها را تسریع کنند، حجم تراکنش‌ها را افزایش دهند و در نتیجه سطح تولید ناخالص داخلی را که به دلیل همه‌گیری ویروس کرونا به شدت کاهش یافته بود، افزایش دهند.
آنچه که مرکز تحقیقات مالی دانشگاه استنفورد در سال ۲۰۲۱ منتشر کرد حاکی از این بود که ارزهای دیجیتال بانک مرکزی به دلیل مزایای منحصر به فردی که دارند، قطعا محبوبیت زیادی برای تراکنش های عمومی پرکاربرد همچون پرداخت در مترو، سامانه حمل و نقل درون شهری، سامانه حمل و نقل هوایی، صنعت خدمات غذایی زنجیره ای همچون مک دونالد، کی اف سی، استارباکس، فروشگاه های زنجیره ای والمارت و. خواهند داشت که این امر نیاز به زمان و بسترسازی های جامع و مدون دارد؛ همانگونه که ورود واحد پولی یورو به گردش مالی اروپا که از سال ۱۹۹۹ در ۱۸ کشور اروپایی آغاز شد، یک فرآیند آنی و برق آسا نبود.
تفاوت رمز ارز ملی با ارزهای دیجیتال مرسوم
اگرچه ایده خلق رمز ارزهای ملی از ارزهای دیجیتال مرسوم و فناوری بلاک چین نشات می‌گیرد، اما رمز ارزهای بانک مرکزی، تفاوت اساسی نسبت به ارزهای دیجیتال مرسوم دارند. سازوکار خلق، انتشار و توسعه یک رمز ارز ملی توسط بانک مرکزی هر کشور به صورت شفاف و سازماندهی شده، کنترل و مدیریت می گردد، در حالی که منشا مشخصی برای خلق ارزهای دیجیتال مرسوم وجود ندارد. ارزهای دیجیتال مرسوم چون تقریباً همیشه غیرمتمرکز هستند، به این معنی که نمی توانند توسط یک مرجع قانونی و رسمی، رصد شوند، نظارتی بر مبادلات و ساختار عرضه و تقاضای آن وجود ندارد.
بازیگر و گرداننده اصلی یک رمز ارز ملی، بانک مرکزی، نهاد حاکمیت و ساختار پولی-مالی یک کشور است درحالیکه بازیگران اصلی بازار کریپتو، فقط و فقط سرمایه‌گذاران حقیقی هستند.
اکوسیستم رمز ارزهای ملی، نمایی اجمالی از یک نظام ارزی جایگزین را ارائه می دهند که در آن، مقررات دست و پا گیر، شرایط هر تراکنش را تعیین نمی کند، تکثیر یا جعل آنها سخت است و با بکارگیری مکانیسم‌های اجماع پیشرفته که از دستکاری جلوگیری می‌کنند، ایمن و پایدار می گردند.
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی به گونه ای طراحی شده اند که شبیه ارزهای رمزنگاری شده باشند، اما ممکن است به فناوری بلاک چین یا ابر مکانیسم های ایمن سازی نیاز نداشته باشند.
علاوه بر این، با توجه به اینکه ارزهای دیجیتال مرسوم، دارای ساختار غیررسمی و غیرمتمرکز هستند، ارزش آنها توسط احساسات سرمایه گذار، استفاده و علاقه کاربر تعیین می شود. لذا جز دارایی های بی‌ثبات محسوب شده که برای سفته‌بازی مناسب‌تر هستند و این مسئله باعث میشود ارزهای دیجیتال مرسوم، کاندید مناسبی برای بکارگیری در یک نظام مالی ساختارمند نباشند.
تفاوت ارز دیجیتال بانک مرکزی با بانکداری دیجیتال مرسوم
حال سوالی که مطرح می شود این است که اگر ارزهای دیجیتال بانک مرکزی، صرفاً نسخه دیجیتالی پول ملی یک کشور هستند، چه چیزی آنها را در فرآیند استفاده و انتقال پول، با بانکداری دیجیتال مرسوم متفاوت می‌کند؟
پاسخ در این واقعیت نهفته است که ارزهای دیجیتال بانک مرکزی مانند پلتفرم‌های بانکداری سنتی، بازنمایی دیجیتالی پول نیستند، بلکه خود پول صادر شده توسط بانک مرکزی هستند.
یک رمز ارز ملی، احتمالاً دقیقاً مانند اسکناس های کاغذی یا بیت کوین عمل نمی‌کند، اما برخی از ویژگی‌های دیجیتالی مشابه پول نقد فیزیکی را در خود دارد. در این بستر، دارایی ها به راحتی بین نهادها قابل انتقال است و در کیف پول ها یا پلتفرم های شخص ثالث دارای ارزش مشابهی خواهند بود. این ویژگی‌ها برای ذخیره سازی آنها نیز صدق می‌کند. یعنی کاربران رمز ارزهای ملی، توکن ها را در کیف پول دیجیتال خود ذخیره می کنند و از دارایی های خود در هر کجایی که باشند، می‌توانند استفاده کنند.
اهداف رمز ارزهای ملی
-افزایش امنیت حریم خصوصی در بستر وب و فضای الکترونیک جهت نقل و انتقالات ایمن پولی
-سهولت دسترسی، انتقال پول و انجام تراکنش های مالی برای مشاغل، اشخاص حقیقی و مصرف کنندگان
-کاهش هزینه‌های مورد نیاز برای مدیریت، اصلاح و نگهداری از نظام های مالی پیچیده
-کاهش هزینه‌های تراکنش های بین مرزی
- کاهش خطرات استفاده از ارزهای دیجیتال مرسوم به شکل فعلی: ارزهای دیجیتال مرسوم بسیار پر نوسان هستند و ارزش آنها دائماً در حال تغییر است. این نوسانات می تواند باعث استرس مالی شدید در بسیاری از افراد شود و بر ثبات کلی یک اقتصاد تأثیر بگذارد. اما رمز ارزهای ملی که توسط دولت ها حمایت شده و بوسیله یک بانک مرکزی خلق، رصد و مدیریت می گردد، ابزاری پایدار جهت مبادلات قابل اعتماد و ایمن برای خانوارها، مصرف کنندگان و صاحبان کسب و کارها خواهد بود.
انواع رمز ارزهای ملی
۲ دسته برای رمز ارزهای ملی وجود دارد:
-دسته عمده فروشی
-دسته خرده فروشی.
رمز ارزهای ملی عمده فروشی، در درجه اول توسط سازمان ها و موسسات مالی استفاده می شوند. رمز ارزهای ملی خرده فروشی، به مانند اشکال فیزیکی ارزها، توسط اشخاص حقیقی، مصرف کنندگان و صاحبان مشاغل و کسب و کارها بکار گرفته می شوند.
رمز ارزهای ملی عمده فروشی
این نوع از رمز ارزهای ملی، مشابه نگهداری ذخایر در بانک مرکزی هستند. در این سازوکار، بانک مرکزی به موسسات مالی یک حساب پولی اعطا می کند تا وجوه را سپرده گذاری کنند یا از آن برای تسویه نقل و انتقالات بین بانکی استفاده کنند. سپس در این بستر، بانکهای مرکزی می‌توانند از ابزارهای سیاست پولی مانند ذخایر الزامی یا سود موجودی ذخیره برای تأثیرگذاری بر وام‌دهی و تعیین نرخ‌های بهره استفاده کنند.
رمز ارزهای ملی خرده فروشی
این ارزهای دیجیتال ملی، مورد حمایت دولت هستند و توسط اشخاص حقیقی، مصرف کنندگان، صاحبان مشاغل و کسب و کارها مورد استفاده قرار می گیرند. رمز ارزهای ملی خرده فروشی، ریسک واسطه ها را حذف می کنند؛ یعنی با وجود این رمز ارزها، خطر ورشکستگی خلق کنندگان ارزهای دیجیتال مرسوم و از بین رفتن دارایی های مردم، برطرف می شود.
دسته خرده فروشی شامل ۲ نوع رمز ارز ملی است. تفاوت این ۲ نوع، در نحوه دسترسی و استفاده کاربران از واحد پول خود است:
-رمز ارزهای ملی خرده فروشی مبتنی بر توکن های خصوصی
این رویکردِ رمز ارز ملی خرده فروشی، به کاربران اجازه می دهد تا تراکنش ها را به صورت ناشناس انجام دهند.
-رمز ارزهای ملی خرده فروشی مبتنی بر حساب عمومی
در این رویکرد، برای دسترسی به یک حساب، نیاز به شناسایی دیجیتال وجود دارد.
کریپتوکارنسی یا رمزارز چیست؟ نکات کلیدی که حتما باید بدانید
در جهان امروز ما، پیشرفت دنیای دیجیتال زمینه‌ی مناسبی را برای انجام تبادلات ارزی همراه با صرفه‌جویی در وقت و هزینه به وجود آورده است. ارزهای رمزنگار یا ارزهای رمزارز یا کریپتوکارنسی از جمله پول‌های دیجیتالی هستند که در آنها از رمزنگاری یا کریپتوگرافی برای تراکنش‌های مالی استفاده میشود، به‌طوری که رمزگشایی آنها بسیار دشوار و حتی در مواردی غیرممکن است. پس از تولد بیتکوین به عنوان اولین رمزارز در سال ۲۰۰۹ تا به امروز، بیش از ۱۹۰۰ رمزارز به وجود آمده‌اند که تعداد قابل‌توجهی از کریپتوکارنسی‌ها بر جنبه‌ی خاصی از بیتکوین متمرکز شده و به ارتقا و یا رفع مشکلات آن پرداخته‌اند.
تفاوت میان پول‌های مجازی
قبل از هرچیز باید بدانیم که پول‌های مجازی به دو دسته تقسیم میشوند؛ متمرکز و غیرمتمرکز. پول‌های مجازی متمرکز زیرنظر یک شرکت یا موسسه‌ی خاص فعالیت دارند و پول‌های غیرمتمرکز شامل همان کریپتوکارنسی یا رمز ارز هستند. پول‌های مجازی متمرکز توسط ارزهای سنتی پشتیبانی میشوند. به عنوان مثال پشتوانه‌ی پی‌پال، دلار است. درحالیکه تراکنش‌های پول‌های مجازی غیرمتمرکز توسط یک دیتابیس (پایگاه داده‌ی توزیع‌شده) به نام بلاکچین (blockchain) انجام میشوند که شرکت خاصی مالک آن نیست و کاربران می‌توانند بدون نیاز به ثبت نام و فقط با دریافت کیف پول مجازی خود به صورت همتا به همتا تراکنش‌های مجازی را انجام دهند.
تفاوت کریپتوکارنسی و پول معمولی
کریپتوکارنسی‌ها از فناوری غیرمتمرکز استفاده می‌کنند و امکان پرداخت امن و ذخیره پول را بدون واسطه برای کاربران فراهم می‌کنند. یعنی برای استفاده از این نوع ارزها نیازی به بانک، دولت یا شخص خاصی نیست و اکثر ارزهای دیجیتال روی بلاکچین اجرا میشوند و بیشتر واحدهای اصلی ارز دیجیتال توسط فرآیندی به نام استخراج یا ماین تولید میشوند. همانطور که حتماً متوجه شده‌اید، تفاوت‌های زیادی میان رمزارزها و پول معمولی وجود دارد. با هم نگاهی به این تفاوت‌ها می‌اندازیم: ماهیت وجودی: رمزارز ماهیت فیزیکی ندارد و یک رشته کد است که بر روی شبکه بلاکچین ثبت میشود، اما پول معمولی مانند ریال و دلار، ماهیت فیزیکی دارد. واسطه: استفاده از رمزارز نیاز به واسطه ندارد و شبکه بر اساس سیستم همتا به همتا کار می‌کند. اما برای استفاده از پول‌های کاغذی کاربران به واسطه‌های مختلفی مثل بانک‌ها احتیاج دارند. برگشت‌پذیری: اگر در هنگام نقل و انتقال رمزارز مشکلی رخ دهد و رمزارز به آدرس اشتباهی فرستاده شود، امکان برگشت ارز وجود ندارد. در واقع تراکنش رمزارزها برگشت‌ناپذیر است. اما در مورد اسکناس، می‌توان با پیگیری‌های لازم پول را برگشت داد.
ویژگی‌های کریپتوکارنسی
کریپتوکارنسی‌ها دارای ویژگی‌های منحصر به فردی هستند که باعث جهانی شدن و محبوبیت روزافزون آنها شده است. مهم‌ترین این ویژگی‌ها دیجیتالی بودن کریپتوکارنسی‌ها و دومین ویژگی غیرمتمرکز بودنشان است. اینکه در معاملات مربوط به کریپتوکارنسی‌ها می‌توان ناشناس باقی ماند و معامله به صورت همتا به همتا و نه شخص به شخص انجام میشود، دیگر مزیت مهم رمزارزهاست. یکی دیگر از ویژگی‌های کریپتوکارنسی‌ها که باعث محبوبیت آنها شده است، این است که با حذف واسطه‌ها، مراحل پردازش و نیز هزینه‌های مختلفی که معمولاً در روش‌های سنتی وجود داشته‌اند، از بین رفته‌اند. همچنین، به خاطر امکان مشاهده‌ی همه تراکنش‌ها در شبکه، امکان گردش مالی ساده‌تر و شفاف‌تر به وجود آمده است. ویژگی دیگر رمزارزها کنترل تورم است. رمزارزها به صورت بی‌رویه تولید نمی‌شوند و زیرنظر هیچ سازمان، مجموعه و یا دولتی نیستند که بتواند رمزارز را روانه‌ی بازار کند. ارز دیجیتال غیرمتمرکزی مانند بیتکوین، تعداد محدودی دارد ( حدود ۲۱ میلیون) و به مرور زمان هم تولید آن پیچیده‌تر میشود. بنابراین، هیچ دولتی امکان کنترل حجم زیادی از بیت‌کوین‌ها و تولید یک‌جای رمزارزها را ندارد. به یاد داشته باشیم که رمزارز یک پدیده‌ی جهانی است که هیچ‌کس قادر به کنترل آن نیست و هیچ دولتی نمی‌تواند آن را تحریم کند. این نوع ارزها را می‌توان به راحتی و بدون نیاز به واسطه به هرکسی در هرجای دنیا انتقال داد.
رمزارزها چگونه تولید میشوند؟
رمزارزها یک رشته کد هستند که بر روی بلاکچین ثبت میشوند. بلاکچین سوابق کل تراکنش‌ها را از روز اول ثبت می‌کند و به صورت مداوم به‌روزرسانی میشود. به کسانی که موفق به تولید رمزارز میشوند، ماینر (miner) و به فرآیند تولید رمز ارز، ماینینگ یا استخراج (mining) گفته میشود. هر بار که ماینرها معادلات پیچیده‌ی ریاضی را حل می‌کنند، یک بلاک به بلاکچین در شبکه اضافه میشود. استخراج کریپتوکارنسی یک فرآیند دشوار است که به دستگاه‌هایی با قدرت محاسباتی بسیار بالا نیاز دارد. یک رمزارز شبکه‌ای از همتاها تشکیل شده است هر همتا، گذشته و سابقه‌ی همه‌ی معاملات ثبت شده را در خود نگه می‌دارد؛ بنابراین تراز هر حسابی در آن وجود دارد.
تأیید معاملات رمزارزها توسط ماینرها
تأیید معامله یک مفهوم با اهمیت در رمزارزهاست؛ به طوری که میتوانیم بگوییم اهمیت ارزهای دیجیتال رمزنگاری شده به خاطر تأیید ماینرهاست. تا زمانی که یک معامله از سوی ماینر تأیید نشود، نمی‌توان تشخیص داد که این معامله واقعی است یا جعلی. زمانی که یک معامله تائید شود، غیر قابل تغییر خواهد شد و مانند این است که روی سنگ حک شده باشد و دیگر جعل و لغو آن میسر نیست. فراموش نکنیم که قسمتی از شغل ماینرها همین تأیید معاملات دیجیتالی‌ست که البته به خاطر آن دستمزد هم می‌گیرند و دستمزدشان رمزارزی مانند بیتکوین است.
رمزارزها کجا ذخیره میشوند؟
رمزارزها را در یک کیف پول دیجیتالی نگهداری می‌کنند و شخص میتواند از آنها برای پرداخت هزینه‌ی کالاها و خدمات واقعی استفاده کند. پرداخت ارزهای دیجیتال به‌صورت آنلاین انجام میشود. ذخیره‌سازی در کیف پول ارز دیجیتال دو نوع است: ذخیره‌سازی سرد و ذخیره‌سازی گرم. در نوع سرد، ذخیره‌سازی به صورت آفلاین انجام می‌گیرد و در نوع گرم، ذخیره‌سازی به صورت آنلاین است.
آیا باید در بازار کریپتوکارنسی سرمایهگذاری کنیم؟
در جهان امروز، دلایل بسیاری وجود دارند که می‌توان بر اساس آنها به رمزارزها یا کریپتوکارنسی‌ها به صورت فرصتی مناسب برای سرمایهگذاری توجه کرد. از جمله این دلایل، نوسانات بالای بازار، کارمزد پایین خرید و فروش، ورود راحت و آسان به بازار، امکان خرید و فروش به میزان دلخواه، گستردگی مقدار و نوع رمزارزها هستند. اما ما به شما توصیه میکنیم هنگام ورود به این بازار هوشیار باشید و به این سه نکته دقت کنید:
متناسب با توسعه‌ی فناوری ارزهای دیجیتال، افرادی سودجو و کلاهبردار نیز در این حوزه فعالیت می‌کنند. امنیت کریپتوکارنسی یکی از مهم‌ترین مسائلی است که باید مورد توجه سرمایه‌گذاران در این حوزه قرار بگیرد. پیشنهاد ما این است که هنگام سرمایهگذاری در این بازار، به چند مورد توجه کنید. اول از همه اینکه برای خرید و فروش رمزارز حتماً صرافی مطمئنی را انتخاب کنید. به یاد داشته باشید، اگر صرافی کلاهبردار باشد، از کار بیفتد و یا هک شود، هیچگونه پیگیری قانونی نمی‌توانید انجام دهید. بنابراین قبل از اینکه هرگونه سرمایهگذاری انجام بدهید، حتماً از امنیت و قابل اعتماد بودن صرافی مطمئن شوید. تا جایی که امکان دارد از سرمایهگذاری در سایت‌ها و صرافی‌های خارجی خودداری کنید، چون به دلیل تحریم، امکان مسدود شدن حسابتان وجود دارد.
نکته‌ی دومی که هنگام سرمایهگذاری باید حتماً مورد توجه قرار بدهید، انتخاب کیف پول مناسب است. لطفاً وقت بگذارید و مدتی را به مطالعه و بررسی مزایا و معایب انواع کیف پول‌های دیجیتالی بپردازید و در نهایت، امن‌ترین و مطمئن‌ترین کیف پول دیجیتالی را برای رمزارز خود انتخاب کنید. بسیار مراقب کیف پول و کلید خصوصی‌تان باشید، به یاد داشته باشید که رمزارز تا وقتی مال شما باقی می‌ماند که شما صاحب کلید خصوصی خود باشید. مراقب باشید این کلید را نه فراموش کنید و نه با کسی به اشتراک بگذارید، چون در این صورت، برای همیشه سرمایه دیجیتالی خود را از دست داده‌اید.
سومین و البته نه کم‌اهمیت‌ترین نکته‌ای که باید قبل از ورود به بازار رمزارز و سرمایهگذاری بر روی آن، مورد توجه قرار بدهید، نوسانات بالای بازار است. به یاد داشته باشید که رمزارزها به هیچ شکل و توسط هیچ کسی تضمین نشده و نمی‌شوند. در نتیجه ارزش آنها بر مبنای محبوبیتشان در زمان و دوره‌ای معین است. یادتان باشد که نوسانات بالای بازار کریپتوکارنسی، هم میتواند یک فرصت خوب برای سودآوری کلان باشد و هم یک تهدید برای شکست در این بازار. ما به شما پیشنهاد میکنیم قبل از سرمایهگذاری با توجه به نوسانات بالای بازار کریپتوکارنسی‌ها، حتماً با مشاوران فعال در این حوزه مشورت کنید و فقط در حد توان خود، و نه بیشتر از آن سرمایهگذاری کنید.
بورس بهتر است یا ارز دیجیتال؟
این روز ها بسیاری از افراد برای سرمایه گذاری بازار های مختلف مالی مثل بورس، ارز دیجیتال و فارکس را انتخاب می کنند.
در این مقاله می خواهیم تفاوت ها و شباهت های بورس و ارز دیجیتال را بشناسیم و مقایسه کنیم. و در نهایت تصمیم بگیریم که کدام بازار برای سرمایه گذاری مناسب تر است؟
بورس بهتر است یا ارز دیجیتال؟
در ابتدا به صورت خلاصه ویژگی های بازار ارزهای دیجیتال و بورس را مقایسه میکنیم و در ادامه به تشریح آن میپردازیم:
شباهت های بازار بورس و بازار ارز دیجیتال
قانون عرضه و تقاضا
عملکرد این دو بازار بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می شود. این مسئله مستقیما به تعداد خریدارانی که یک ارز یا یک سهم را می خرند وابسته است. افزایش قیمت زمانی اتفاق می افتد که هر خریدار در بازه‌ی زمانی متفاوت حاضر باشد بیشتر از خریداران پیشین برای خرید یک سهم یا ارز پول بپردازند.
ارزش گذاری مبتنی بر ایده
ارز دیجیتال بر اساس ایده ای که در وایت پیپر مربوط به آن نوشته شده ارزش گذاری می شود. همینطور ارزش یک سهم بر مبنای کسب و کار متعلق به آن و ایده و میزان کاربرد پذیری آن در صنایع مختلف باز می گردد.
قیمت گذاری بر اساس ارز های فیات
ابتدا باید بدانیم از ارز های فیات یعنی پول های رسمی رایج مثل دلار، یورو و. . در حال حاضر هر دو بازار بر مبنای ارز های فیات نظیر دلار و یورو قیمت گذاری می شوند. اکثر سرمایه گذاران ارزش سهم یا ارزدیجیتال مورد نظر خود را بر اساس ارز های فیات اندازه می گیرند.
تفاوت های بازار بورس و بازار ارز دیجیتال
دامنه نوسان
در بورس ایران دامنه نوسان معمولا 3 یا 5 درصد است، اما تفاوت ارزهای سنتی با رمزارزها در ارزهای دیجیتال چیزی به نام دامنه نوسان وجود ندارد. بازار ارز های دیجیتال تقریبا 10 برابر سریع تر از بازار بورس عمل می کند و همه چیز را تحت تاثیر خود قرار می دهد. قیمت ها با سرعت بیشتری افزایش و کاهش می یابند و میزان نوسان آنها نسبت به بازار های دیگر خیلی بیشتر است .
شرایط ثبت نام
در بورس ایران شما برای دریافت کد بورسی خود باید حداقل 18 سال سن داشته باشید و دارای حداقل مدرک دیپلم باشید. حال آنکه جهت عضویت در صرافی های مشهوری مثل بایننس فقط به یک ایمیل نیاز دارید!
بازار ارزهای دیجیتال به همان میزان که سود فراوانی نصیب سرمایه گذاران می کند از ریسک بالاتری هم برخوردار است. از آنجا که معاملات ارزهای دیجیتال به طور شبانه روزی انجام می گیرد ممکن است دربازه کوتاهی نوسان های شدیدی رخ دهد. مثلا در دسامبر 2017 قیمت بیت کوین از 20000 دلار فراتر رفت اما در مارس 2018 به 8500 دلار سقوط کرد. با توجه به اینکه نرخ مصوبی برای ارزهای دیجیتال وجود ندارد ریسک سرمایه گذاری در ارز های دیجیتال بیشتر است. البته برای کاهش ریسک معاملات شما میتوانید با روش های مدیریت سرمایه، سرمایه گذاری امن تری تجربه کنید.
اگر فرد ریسک پذیری هستید، می توانید شانس خود را در دنیای ارز های دیجیتال امتحان کنید.اگر فرد ریسک پذیری هستید، شاید ارز های دیجیتال برایتان گزینه مناسبی برای سرمایه گذاری و معامله گری باشد.
ساعت کار
بورس کشورهای مختلف ساعات کاری مشخصی دارد. در ایران ساعت رسمی بورس 9 صبح تا 12:30 ظهر روزهای کاری است و پنجشنبه‌ها تعطیل است. اما در ارزهای دیجیتال ساعت کاری خاصی وجود ندارد و صرافی ها به صورت 24 ساعت در کل هفته قابل معامله هستند.
سود مرکب
در ارز های دیجیتال به دلیل استفاده از دلار می توانید علاوه بر نوسان گیری، از افزایش قیمت دلار هم سود کسب کنید، ولی در بورس ایران انواع سهام را با ریال مبادله می کنید و افزایش قیمت دلار تاثیر زیادی بر آن ندارد.
تاثیر اخبار و تحلیل ها
در بازار های بورس بیش از هر چیز اخبار و حوادث آن شرکت در قیمت سهامش موثر هستند. شما در بورس باید بسیار اخبار ببینید، در شبکه های اجتماعی به دنبال سهام شرکت مورد نظر باشید و با سرمایه گذاران دیگر مشورت کنید. اما در بازار ارز های دیجیتال باید علم تحلیل تکنیکال را بیاموزید، و آینده قیمت یک سهم را پیشبینی کنید.
در ارز های دیجیتال گاهی اخبار فاندامنتال و گاهی تحلیل های تکنیکال چاره ساز خواهند بود. مثلا قبلا رسانه بلومبرگ اعلام کرده بود:
بهای رمز ارز بیت کوین در سال جاری میلادی به ۲۰ هزار دلار نیز خواهد رسید.
امروز قیمت بیت کوین با 20 هزار دلار فقط چند صد دلار فاصله دارد. لذا با دنبال کردن نظر کارشناسان میتوانید آینده قیمت ارز های دیجیتال را پیش بینی نمایید. شما میتوانید از سایت هایی مثل cointelegraph ,arzdigital ,mihansignal ,tradingview آخرین تحلیل های ارز دیجیتال را بخوانید و سپس اقدام به معامله نمایید.
قانونی بودن
چیزی که کاملا واضح است این است که بازار ارز های دیجیتال هنوز هم با مشکلات قانون گذاری دست‌وپنجه نرم می‌کند. مثلا هر زمان که تعدادی از دولت‌ها خرید و فروش ارزهای دیجیتال را در کشور خود ممنوع اعلام می‌کنند، قیمت‌ها کاهش می‌یابند. یا همچنین زمانی که فیس‌بوک و گوگل تبلیغات مربوط به ارزهای دیجیتال را ممنوع اعلام کردند، نقدینگی در بازار کاهش یافته و بازار به لحاظ حجم معاملات به طور قابل توجهی کوچک‌تر شد.
هنوز وضعیت قانونی ارز های دیجیتال در ایران در هاله ای از ابهام است، اما چیزی که مشخص است این است که خرید و فروش ارز های دیجیتال به طور کلی غیر قانونی نیست. از طرف دیگر بورس کاملا قانونی است و تخلفات صورت گرفته در آن قابل پیگرد است. در نهایت می توان گفت با وجود جدید بودن فضای ارزهای دیجیتال رویکرد دولت در این خصوص شفاف و قطعی نیست، هرچند که اخیرا واکنش های بسیار خوبی از مسئولین را شاهد بوده ایم. پرواضح است که اگر از این تکنولوژی در راستای اهداف مفید استفاده شود هیچ مشکل شرعی و قانونی ندارد و میتواند یکی از بهترین راه های رفع تحریم تلقی گردد.
معاملات دو طرفه
در بورس ایران شما میتوانید یک سهم را با قیمت پایه بخرید و بعد از مدتی با قیمتی بالاتر بفروشید. اما در بازار ارز های دیجیتال شما میتوانید در بعضی از صرافی ها مثل بایننس روی پایین رفتن قیمت سرمایه گذاری کنید. اگر قیمت کاهش یافت شما سود میکنید، پس عملا بالارفتن و پایین رفتن قیمت در ارز های دیجیتال هیچ تفاوتی ندارد.
در برخی بازار های بورس جهانی معاملات دوطرفه وجود دارد، اما در بازار ایران با توجه به حبابی بودن قیمت برخی از سهام شرکت های ورشکسته، امکان سود کردن از پایین آمدن قیمت وجود ندارد. اگر این امکان برای بورس ایران فراهم بود، عده زیادی با قرارداد بستن بر سر پایین آمدن قیمت باعث خروج نقدینگی و درنهایت ورشکستگی آن شرکت میشدند. هر چند مثلا این قابلیت به بورس ایران اضافه شده اما هنوز هم به صورت عملی در دسترس نیست.
در بازار های مالی معاملات دو طرفه یک قابلیت مهم تلقی می گردد. در بازار های مالی معاملات دو طرفه یک قابلیت مهم تلقی می گردد.
نقدپذیری بالا
در بورس ایران شاهد پدیده ای به نام صف خرید و فروش هستیم که باعث می شود یک سهم در یک قیمت خریدار یا فروشنده نداشته باشد. اما در بازار ارز های دیجیتال هیچوقت چیزی به نام صف وجود ندارد و شما میتوانید در هر ساعت شبانه روز معامله انجام دهید.
سوالات متداول
برای شروع ورود به بازار های مالی بورس بهتر است یا ارز دیجیتال؟
پاسخ این سوال برای هر کس منحصر به فرد است. اگر حاضرید برای سود بیشتر ریسک کنید ارزهای دیجیتال گزینه مناسبی خواهند بود و اگر به دنبال راه های قانونی در بازار های مالی هستید، بورس ریسک کمتری خواهد داشت.
مزایای بورس بیشتر است یا ارز دیجیتال؟
بورس بستری امن برای سرمایه گذاری های قانونی بلند مدت است و نظارت ها بیشتر است، اما در ارزهای دیجیتال دامنه نوسان زیاد است و هیچ دولت و سازمانی آن را کنترل نمیکنند. همچنین در ارزهای دیجیتال قابلیت هایی مثل بازار دوطرفه و اهرم وجود دارد که در بورس ایران وجود ندارد.
معایب بورس بیشتر است یا ارز دیجیتال؟
شاید از اصلی ترین عیب بورس را بتوان تاثیر گذاری بیش از حد اخبار داخلی، دامنه نوسان کم و محدودیت کف سفارشات اشاره کرد. همچنین در ارزهای دیجیتال تحلیل ها گاهی کم اعتبار میشوند و گاهی نبود دامنه نوسان باعث بیش از حد متضرر شدن سرمایه گذار میشود.
بورس تخصصی تر است یا ارز های دیجیتال؟
قطعا برای یک تازه کار معامله در بورس ایران آسان تر است. ارز های دیجیتال با توجه به تازگی و قابلیت های متعددی که دارد برای تازه واردان کمی گیج کننده خواهد بود.
برای ورود به بازار های مالی از کجا شروع کنم؟
برای ورود به دنیای بورس باید ابتدا کد سجام و کد بورسی بگیرید و شروع به معاملات کنید. سپس با اصول خرید و فروش و نحوه مدیریت سرمایه آشنا شوید. به این منظور میتوانید از سایت سهام یاب استفاده نمایید.
در دنیای ارزهای دیجیتال شما باید ابتدا درک درستی از فناوری های بلاکچین، بیتکوین، کیف پول های ارزدیجیتال و مفاهیم اساسی داشته باشید و سپس به تریدینگ بپردازید. برای اینکار میتوانید از سایت میهن سیگنال استفاده نمایید تا به صورت رایگان آموزش ببینید، سپس وارد معامله گری شوید.
- خرید سهام دولتی از طریق صندوق‌های سرمایهگذاری
- همه آنچه باید در مورد ETFها بدانید
- نحوه ثبت‌نام پذیره‌نویسی واحدهای سرمایهگذاری
- یک معادله، چند مجهول
- سخنگوی دولت: از نشاط بورس غفلت نمی‌کنیم
تولید محتوای بخش «وب گردی» توسط این مجموعه صورت نگرفته و انتشار این مطلب به معنی تایید محتوای آن نیست.
با کوین های خصوصی بیشتر آشنا شوید
کوین های خصوصی همواره بخش جدایی ناپذیر دنیای ارزهای دیجیتال بوده‌اند. این بخش از بازار که رشد چشمگیری را در کنار سایرین تجربه کرده است، بنا بر تضاد ذاتی آنان با قوانین مالی سنتی هیچگاه مورد توجه رسانه ها قرار نمی‌گیرند. با ما همراه باشید تا با ذات این نوع رمزارزها و بهترین‌های آنان بیشتر آشنا شوید.
کوین های خصوصی (Privacy Coins)، به دسته از رمزارزها اطلاق می شود که سعی می کنند تراکنش ها و طبعاً آدرس های صاحبان کیف پول ها را کاملاً پنهان نگه دارند. اگرچه در تراکنش های بیت کوین هم کاربر میتواند هویت واقعی خود را مخفی نگه دارد، اما هرگز قادر نیست از دسترسی دیگران به آدرس والت خود جلوگیری کند.
طراحی شبکه بیت کوین به گونه‌ای است که هر کس را قادر به دسترسی به تراکنش های شبکه می‌کند که با توجه به قوانین احراز هویت اغلب صرافی ها، بالاخره ردی برای پیگیری تراکنش و صاحب رمزارز باقی می گذارد. تفاوت پرایوسی کوین ها دقیقاً از همین نقطه آغاز میشود!
پرایوسی کوین ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که پس از ارسال وجه، آدرس مبدأ و مقصد به صورت رمزنگاری شده در اکسپلورر شبکه نمایش داده شده و عملاً به جز ارسال کننده و دریافت کننده، هیچ کس دسترسی به آدرس واقعی آنان نداشته باشد. پیچیدگی روال رمزنگاری این آدرس ها به حدی زیاد است که حتی سازمان امنیتی آمریکا پس از مدت ها تلاش علیه مونرو، هنوز قادر به نفوذ به آن نبوده و به جهت حفظ حیثیت خود صرفاً به اخبار دروغین اکتفا کرده است.
و اما چرا پرایوسی کوین ها دارای محبوبیت هستند؟
همه چیز به هدف اصلی ساتوشی ناکاموتو، خالق بیت کوین و ارزهای دیجیتال باز می‌گردد. هدف از خلق این اکوسیستم بیش از هر چیز دیگری، پیشنهاد راهی جایگزین برای داد و ستدهای مالی جهانیان بوده است. راهی که هر انسان در هر کجای جهان، بدون ترس از نظارت دولت ها و عواقب آن به راحتی تراکنش های خود را به انجام برساند.
اما با توجه مقاومت فوری سیستم مالی سنتی با ایجاد قوانین سختگیرانه علیه ارزهای دیجیتال، حفظ حریم خصوصی کمی دشوار شد. به عنوان پاسخی قاطع علیه این مقاومت، پرایوسی کوین ها با پرچمداری مونرو اعلام وجود کرده و تا امروز توانسته‌اند به اصل مهم حریم خصوصی کاربران پایبند باشند. شاید بی دلیل نباشد که بسیاری رمزارز مونرو را نیز ساخته دست ساتوشی ناکاموتو با هدف پوشش دادن به نقطه ضعف های بیت کوین می دانند!
و اما محبوب ترین پرایوسی کوین ها کدامند؟
در حال حاضر در فهرست بهترین و محبوب ترین کوین های خصوصی مونرو (XMR)، زی‌کش (ZEC)، دش (DASH)، ورج (XVG)، هورایزن (ZEN) و بیم (BEAM) حضور دارند که به ترتیب در رتبه های ۱۴ ام، ۳۸ ام، ۳۱ ام، ۹۵ ام، ۹۲ ام و ۳۸۲ ام از نظر حجم بازار قرار گرفته اند.
دیدگاه شما