ابزارهای بدهی و ساختار آنها
معاون وزیر اقتصاد گفت: محاسبه نرخ سود موثر مهمترین روشی است که ارزش فعلی جریان وجوه دریافتی از یک ابزار بدهی را با ارزش روز آن، برابر می‌کند که برای اوراق یکساله ۲۷ تا ۲۹ درصد است.
سعید میرشجاعیان در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر گفت: در حال حاضر بازار اوراق بدهی دولتی در قالب بازار سرمایه کشور شکل گرفته و این اوراق در بازار ثانویه در فرابورس قابل معامله است؛ به نحوی که بخش اعظم آن در کنترل بازارگردانان بزرگ از جمله شرکت‌های تامین سرمایه و صندوق‌های سرمایه‌گذاری هستند؛ بر این اساس نحوه تنظیم سود اوراق با استراتژی‌های تعیین مقدار و زمان عرضه اوراق و با فرض انجام تعهدات دولت در سررسید اوراق، بر فرآیند معاملات اوراق بدهی در بازار ثانویه تاثیر می‌گذارد.معاون وزیر امور اقتصادی و دارایی افزود: در عین حال باتوجه به اینکه اوراق بدهی از نوع اوراق بدون ریسک همانند سپرده بانکی محسوب می‌شود، می‌تواند یک معیار بازدهی برای سرمایه‌گذاران قرار گیرد و در صورت نامناسب بودن نرخ بازدهی آن، عدم تعادل در سایر بازارها را به دنبال خواهد داشت؛ در این راستا رصد و پایش موارد مذکور برای تداوم بهره‌برداری دولت از اوراق بدهی در سال‌های آینده، با لحاظ کمترین هزینه و اتخاذ تصمیمات مقتضی جهت تنظیم نرخ بازدهی مناسب اوراق در مقایسه با سرمایه‌گذاری‌های جانشین از اهمیت بسزایی برخوردار است.
وی با تاکید بر اینکه وزارت اقتصاد جوانب امر را در انتشار اوراق بدهی در نظر می‌گیرد، تصریح کرد: در این میان از میان روش‌های متعدد محاسبه نرخ سود اوراق، محاسبه بازدهی تا سررسید یعنی همان نرخ سود موثر، مهمترین روشی است که ارزش فعلی جریان وجوه دریافتی از یک ابزار بدهی را با ارزش روز آن، برابر می‌کند و با توجه به محاسبه بازدهی تا سررسید در تاریخ ۲۷ بهمن سال گذشته، نرخ سود موثر اوراق بدهی یکساله در محدوده ۲۷ تا ۲۹ درصد و نرخ اوراق بلندمدت به دلیل پیش‌بینی کاهش قابل ملاحظه تورم و به تبع آن نرخ سود در آینده، پایین‌تر از نرخ کوتاه‌مدت و در محدوده ۲۰ تا ۲۳ درصد قرار دارد.میرشجاعیان گفت: به‌رغم آنکه در حال حاضر نرخ سود مصوب برای این اوراق در نظر گرفته شده، برای عرضه اولیه اوراق دولتی، فارغ از بازده بازار تعیین می‌شود، لیکن در بلندمدت و در صورت تاکید بر استمرار استفاده از ساز و کار انتشار اوراق برای تامین مالی بودجه، پیروی نرخ سود در نظر گرفته شده در عرضه اوراق از نرخ بازده بازار اجتناب‌ناپذیر خواهد بود .
مهندسی مالی: تعریف و انواع آن
مهندسی مالی همانطور که از نام آن پیداست ترکیبی از دو مفهوم قدیمی مالی و مهندسی در کنار هم است که از تکنیک های ریاضی، تئوری مالی، ابزارهای مهندسی و تکنیک های برنامه نویسی پیشرفته برای حل مشکلات مالی بحرانی و پیچیده مانند تولید جریان های نقدی ناسازگار، بازسازی دارایی های غیر نقدی و غیره استفاده می کند.
مثالی از مهندسی مالی
مهندسی مالی شامل بخش های مختلفی مانند محصولات مالی، آماری و برنامه نویسی است که به ارائه محصولات ساختاریافته و نوآورانه ای منجر می شود. یکی از مثال ها اوراق بهادارسازی است.
اوراق بهادار سازی فرآیند تغییر یک دارایی غیر نقدشونده یا گروهی از این دارایی ها و تبدیل آنها به محصولات ساختار یافته جدیدی است که می تواند برای سرمایه گذاران جذاب باشد و از این رو مایملک نقدی بیشری ایجاد کند. یک مثال معمولی از آن، اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن است. می توان پروژه های معمولی املاک و مستغلاتی که فروش نمی روند و سرمایه گذاری به سراغ آنها نمی آید را با ارائه اوراق بهادار به فروش گذاشت. در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی این اوراق بهادار برای سرمایه گذاران محبوب بوده است.
چگونه از مهندسی مالی استفاده کنیم؟
مراحل زیر را برای مهندسی مالی دنبال کنید:
نیاز به شناسایی
اولین و مهمترین مرحله انجام یک تحلیل اولیه و ارائه یک فرضیه مبنی بر وجود نیاز و تقاضا در بازار است.
ایجاد حداقل محصول مورد نیاز
براساس تحقیقات انجام شده در مرحله اول، حداقل محصول مورد نیاز براساس نیازهای اساسی ایجاد می شود. این محصول طبق بازخوردهای دریافتی بیشتر اصلاح خواهد شد.
کارگاهی برای طراحی مدل
براساس بازخوردها و پیشنهادات دریافتی از کاربران، طراحان و برنامه نویسان، کارگاهی برای طوفان فکری برگزار می شود و بحث مفصلی برای گنجاندن پیچیدگی ها و طراحی یک مدل جدید برای محصول انجام می شود.ابزارهای بدهی و ساختار آنها ابزارهای بدهی و ساختار آنها
تضمین کیفیت محصول
پیچیدگی های آنها باید آزمایش شوند تا مطمئن شوید که اصل محصول بسیار مفیدتر و قوی تر است.
یک محصول عالی و کامل
محصولی که به این ترتیب ایجاد می شود را می توان به عنوان یک محصول کامل نامید زیرا از حداقل محصول مورد نیاز به محصول نهایی تبدیل شده است.
قیمت گذاری
اکنون تیم فروش باید قیمت محصول را براساس عوامل متعددی مانند توانایی در انتشار محصول و نیازی که در بازار برای آن وجود دارد، در صورتی که فقط برای یک بازار خاص آماده شده است، تعیین کند.
بازاریابی
موفقیت هر محصول به نحوه بازاریابی آن محصول بستگی دارد، زیرا باید به کاربران نهایی در مورد قابلیت ها و مفید بودن آن آموزش داده شود.
راه اندازی محصول
نحوه راه اندازی محصول و استفاده از کانال های توزیع برای اجرای استراتژی بازاریابی، آخرین و مهمترین بخش این مراحل است.
شرکت برنامه نویسان نو اندیش پاسارگاد ، پیشرو در طراحی و توسعه نرم افزار حسابداری، برنامه مدیریت قرض الحسنه و نرم افزارهای تعاونی اعتبار ، یکی از راه گشایان شرکت ها و کسب و کارها در مدیریت ریسک و مهندسی مالی آنها می باشد. جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید.
انواع مهندسی مالی
۱- طراحی مجدد محصولات ساختار یافته
این نوع از تکنیک های ریاضی مانند شبیه سازی، تصادفات و تجزیه و تحلیل برای طراحی و پیاده سازی رویکردهای جدید برای کشف راه حل های مشکلات در امور مالی استفاده می کند. در فرآیند یافتن راه حل های جدید، می توان استراتژی های جدیدی را نیز به نفع شرکت توسعه داد تا سود شرکت را به حداکثر برساند.
۲- معاملات سهامی
یک واقعیت جالب که به سال ۱۹۷۳ میلادی بر می گردد، این است که دو مهندس مالی به نام های فیشر بلک و مایرون اسکولز، ک مدل قیمت گذاری اختیاری را ارئه کردند، عموماً به عنوان مدل بلک اسکولز شناخته می شوند. این مدل تا به امروز جز بهترین مدل‌هاست و معامله گران در سرتاسر جهان از آن برای قیمت گذاری حق بیمه و برنامه ریزی استراتژی های مدیریت ریسک، استراتژی های ورود و خروج و محاسبه نوسانات ضمنی استفاده می کنند. در واقع در دسترس بودن ساده و در عین حال مفید، این روش، معاملات توسط سهام را آسان کرده و استفاده از آن را برای محصولات مالی و کالایی بیشتر کرده است.
انواع مهندسی مالی
مزایا
- با کمک تکنیک هایی که شامل مدلسازی ریاضی و مهندسی کامپیوتر می شود، می توان از آن برای آزمایش، آنالیز کردن، یافتن رویکردها و ابزارهای بدهی و ساختار آنها ابزارهای جدید برای آنالایز سرمایه گذاری، ساختار بندی بدهی ها، استراتژی های معاملاتی، مدل های مالی و غیره استفاده کرد.
- هر رویداد تاریخ آتی مانند قراردادها یا سرمایه گذاری ها به دلیل عدم قطعیت ارتباط بین آنها، دارای ریسک بالایی است. در چنین مواردی، مهندسی مالی به شرکت ها کمک می کند تا ریسک در سرمایه گذاری ها یا قراردادهای مربوط به خدمات یا کالا را با تکنیک های محاسباتی خود برای بازده آتی، کاهش دهند.
- مهندسی مالی برای تجزیه و تحلیل ارزش هر ترازنامه و بخش های سود و زیان هر حساب برای منافع آن کسب و کار به کار برده می شود. مهندسی مالی می تواند به شرکت ها کمک کند تا موارد نامطلوب را پاک کرده و بیشتر روی موارد سودآور تمرکز کنند. این فعالیت ها همچنین منجر به ارزیابی مالیاتی بهتری برای شرکت ها می شود.
معایب
۱- حدس و گمان
همچنین باعث ایجاد رویه های توهم زا در بازار می شود. که به بازار دیدگاه ها و چشم اندازهای متفاوتی می دهد.
۲- محصولات جدید بدون بررسی ریسک تولید آن
برای ارائه بیمه در برابر نکول در پرداخت های اوراق قرضه، تبادل افول اعتبار برای مشخص کردن زیان های تخمینی در صورت وجود، ایجاد شد. این محصولات پیچیده جدید طراحی شده، در میان معاملگران، بانکداران و سرمایه گذاران بسیار محبوب شدند، زیرا تکنیک برای ایجاد جریان های نقدی ثابت با حداقل نفوذ ارائه دادند. بازاریابی و توزیع به گونه ای بود که هیچ بررسی لازم نداشت و بسیاری از ریسک ها مانند ارتباط و نفوذ بالا، عدم وثیقه گذاری و تغییر ساختار اوراق قرضه ناخواسته به اوراق قرضه با درجه بالا، کاملاً نادیده گرفته شد.
این کار منجر به افزایش سطح معاملات توهمی شد، چون معماله گران توانستند درآمد ثابتی با حق بیمه و نفوذ بالای خود ایجاد کنند. همه خوشحال بودند، سرمایه گاران بازده خوبی دریافت می کردند و معمالاگران بورس چک های حقوقی سنگینی دریافت می کردند، شرکت های سرمایه گذاری به طور تصاعدی رشد می کردند که منجر به ایجاد حبابی در سال ۲۰۰۸ شد که اقتصاد جهانی را به بزرگترین رکود تمام دوران ها تبدیل کرد.
نتیجه گیری
مهندسی مالی می تواند به افراد کمک کند تا کل ریسک و بازده کار خود را ارزیابی و آنالیز کنند. با کمک این آنالیز، می توان استراتژی هایی برای کاهش ریسک کل به حداقل سطح ممکن تدوین کرد. علاوه براین، می توان از آن در زمینه های مختلفی مانند امور مالی شرکت، قیمت گذاری تولیدی ها، مقررات مالی، مدیریت کارها، مدیریت ریسک و غیره استفاده کرد.
تامین مالی مبتنی بر بدهی چیست؟
تامین مالی شرکت‌ها می‌تواند به روش‌های متفاوتی انجام شود. انتشار سهام، دریافت وام بانکی، گواهی سپرده و اسناد خزانه نمونه این روش‌ها هستند. روش‌های تامین مالی دسته‌بندی‌های مختلفی دارد و یکی از این دسته‌بندی‌ها مربوط به تامین مالی از طریق بازار سرمایه است و شامل دو شیوه «مبتنی بر بدهی» و «مبتنی بر سرمایه» می‌شود.
موضوع این مطلب تامین مالی از بازار سرمایه به شیوه مبتنی بر بدهی است. در ابتدا بررسی می‌کنیم که تامین مالی مبتنی بر بدهی چیست؟ و در ادامه به بررسی ویژگی‌ها، مزایا و معایب این روش خواهیم پرداخت.
تامین مالی مبتنی بر بدهی چیست؟
برای درک اینکه تامین مالی مبتنی بر بدهی چیست، شرایطی را در نظر بگیرید که شرکتی نیاز به تامین مالی دارد. این شرکت (با توجه به شرایط جاری خود) می‌تواند اقدام به انتشار سهام کند یا با دعوت از شرکای جدید، در کنار استفاده از منابع مالی آنها، مالیک شرکت را با شرکا تقسیم کند. روش دیگر قرض گرفتن وجه مورد نیاز است. احتمالا اولین روش استقراضی که به ذهن شما می‌رسد، وام‌های بانکی هستند. البته این تصور اشتباه نیست، اما در بازار سرمایه، ابزارهای تامین مالی دیگری هم وجود دارند که بدون دعوت از شرکای جدید و بر مبنای قرض وجه شکل گرفته‌اند. زمانی که شرکتی از این ابزارها استفاده کند، روش تامین مالی مبتنی بر بدهی را انتخاب کرده است.
روش‌های تامین مالی مبتنی بر بدهی
روش‌های تامین مالی مبتنی بر بدهی در بازار سرمایه به شرح زیر است:
- صکوک سفارش ساخت
- گواهی سپرده خاص
- اوراق سلف موازی استاندارد
- اوراق اختیار فروش تبعی
اگرچه روش‌های تامین مالی مبتنی بر بدهی در بازار سرمایه بسیار متنوع است اما برخی از آنها کاربردی‌تر هستند، در واقع شرکت‌ها بیشتر از ابزارهایی مانند صکوک، گواهی سپرده خاص، اوراق سلف موازی استاندارد و اوراق اختیار فروش تبعی برای تامین مالی مبتنی بر بدهی استفاده می‌کنند.
ویژگی‌های تامین مالی مبتنی بر بدهی
حتما برای شما هم این سوال پیش آمده: تامین مالی مبتنی بر بدهی، روش خوبی است یا نه؟ پاسخ این سوال تا حد زیادی به شرایط شرکت، اولویت مالکان و سهامداران، میزان نیاز مالی، اهداف و برنامه‌های شرکت بستگی دارد. اما قبل از هر نوع بررسی نسبت به شرایط شرکت، ما باید با ویژگی‌های تامین مالی مبتنی بر بدهی آشنا شویم.
در واقع انتخاب روش تامین مالی، موضوعی دو طرفه است. از یک طرف آگاهی نسبت به مزایا و معایب روش‌های مختلف تامین مالی و از طرف دیگر شرایط شرکت و در نهایت تطبیق این دو موضوع با یکدیگر، باعث می‌شود بتوانیم بهترین روش را انتخاب کنیم. برای درک ساده‌تر ویژگی‌های تامین مالی مبتنی بر بدهی، ابتدا مزایا و سپس معایب آن را بررسی می‌کنیم.
مزایای تامین مالی مبتنی بر بدهی
مزایای تامین مالی مبتنی بر بدهی به شرح زیر است:
وقتی مالکیت شرکت تقسیم می‌شود، سودی که در آینده به دست می‌آید هم باید تقسیم شود. بنابراین از سهم افراد در سود کاسته خواهد شد که خوشایند هیچ سهامدار و سرمایه‌گذاری نیست. پس اولین مزیت تامین مالی مبتنی بر بدهی، عدم تقسیم مالکیت شرکت است.
از آنجایی که نرخ سود وام، قبل از محاسبه مالیات پرداخت می‌شود، پس در آینده به عنوان سپر مالیاتی عمل خواهد کرد و از مبلغ مالیات کاسته خواهد شد.
وقتی از صکوک (اوراق قرضه اسلامی) به عنوان ابزار تامین مالی مبتنی بر بدهی استفاده می‌کنیم، نقدینگی بانی افزایش می‌یابد. دارایی‌هایی با نقدینگی پایین یا غیر نقد از ترازنامه خارج می‌شوند و وجوه نقد جای آن را می‌گیرد.
همچنین با توجه به اینکه اوراق صکوک با پشتوانه دارایی یا منفعت آن منتشر می‌شوند، ریسک آن بسیار کم است و هزینه تامین مالی را کاهش می‌دهد.
از مزایای دیگر تامین مالی مبتنی بر بدهی می‌توان به امکان تامین مالی با حجم بالا، امکان بازپرداخت بلندمدت و معافیت مالیاتی سود اوراق برای خریداران اشاره کرد.
معایب تامین مالی مبتنی بر بدهی
قطعا معایب تامین مالی مبتنی بر بدهی کمتر از مزایای آن است. در ادامه به چند مورد اصلی اشاره می‌شود.
در روش تامین مالی مبتنی بر بدهی، بازپرداخت در سررسیدهای مقرر انجام می‌شود. پس شرکت باید در موعد بازپرداخت از نقدینگی کافی برخوردار باشد.
انتخاب روش تامین مالی مبتنی بر بدهی، یعنی شرکت قصد دارد طرح سودآوری را اجرا کند و با سود آن، بازپرداخت وام را انجام دهد. نکته این جا است که اگر مبلغ وام‌ها برای اجرای طرح زیاد باشد، سود حاصل تنها برای بازپرداخت صرف خواهد شد و هیچ جریان نقدی مثبتی باقی نمی‌ماند.
برای دریافت وام‌هایی با مبلغ بالا، دست‌اندکاران شرکت باید بتوانند وام‌دهندگان را درباره سودآوری طرح قانع کنند. همچنین برای تضمین بازپرداخت بدهی، ارائه وثیقه‌های مکفی الزامی است.
سخن آخر
برای انتخاب روش تامین مالی، شناخت بازار سرمایه، جزئیات روش‌های مختلف و چگونگی بهره‌گیری از ابزارهای آن اهمیت زیادی دارد. در این مطلب آموختیم که تامین مالی مبتنی بر بدهی چیست و با مزایا و معایب آن آشنا شدیم. همانطور که متوجه شده‌اید تامین مالی مبتنی بر بدهی یک از کاربردی‌ترین روش‌های تامین سرمایه در بازار است که شرکت‌های بزرگ و کوچک از آن بهره می‌برند. پیشنهاد می‌شود که برای شناخت بهتر این ابزارها، به مطالعه مقالات حوزه تامین مالی بپردازید.
ابزارهای بدهی و ساختار آنها
معاون وزیر اقتصاد گفت: محاسبه نرخ سود موثر مهمترین روشی است که ارزش فعلی جریان وجوه دریافتی از یک ابزار بدهی را با ارزش روز ابزارهای بدهی و ساختار آنها آن، برابر می‌کند که برای اوراق یکساله ۲۷ تا ۲۹ درصد است.
سعید میرشجاعیان در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر گفت: در حال حاضر بازار اوراق بدهی دولتی در قالب بازار سرمایه کشور شکل گرفته و این اوراق در بازار ثانویه در فرابورس قابل معامله است؛ به نحوی که بخش اعظم آن در کنترل بازارگردانان بزرگ از جمله شرکت‌های تامین سرمایه و صندوق‌های سرمایه‌گذاری هستند؛ بر این اساس نحوه تنظیم سود اوراق با استراتژی‌های تعیین مقدار و زمان عرضه اوراق و با فرض انجام تعهدات دولت در سررسید اوراق، بر فرآیند معاملات اوراق بدهی در بازار ثانویه تاثیر می‌گذارد.معاون وزیر امور اقتصادی و دارایی افزود: در عین حال باتوجه به اینکه اوراق بدهی از نوع اوراق بدون ریسک همانند سپرده بانکی محسوب می‌شود، می‌تواند یک معیار بازدهی برای سرمایه‌گذاران قرار گیرد و در صورت نامناسب بودن نرخ بازدهی آن، عدم تعادل در سایر بازارها را به دنبال خواهد داشت؛ در این راستا رصد و پایش موارد مذکور برای تداوم بهره‌برداری دولت از اوراق بدهی در سال‌های آینده، با لحاظ کمترین هزینه و اتخاذ تصمیمات مقتضی جهت تنظیم نرخ بازدهی مناسب اوراق در مقایسه با سرمایه‌گذاری‌های جانشین از اهمیت بسزایی برخوردار است.
وی با تاکید بر اینکه وزارت اقتصاد جوانب امر را در انتشار اوراق بدهی در نظر می‌گیرد، تصریح کرد: در این میان از میان روش‌های متعدد محاسبه نرخ سود اوراق، محاسبه بازدهی تا سررسید یعنی همان نرخ سود موثر، مهمترین روشی است که ارزش فعلی جریان وجوه دریافتی از یک ابزار بدهی را با ارزش روز آن، برابر می‌کند و با توجه به محاسبه بازدهی تا سررسید در تاریخ ۲۷ بهمن سال گذشته، نرخ سود موثر اوراق بدهی یکساله در محدوده ۲۷ تا ۲۹ درصد و نرخ اوراق بلندمدت به دلیل پیش‌بینی کاهش قابل ملاحظه تورم و به تبع آن نرخ سود در آینده، پایین‌تر از نرخ کوتاه‌مدت و در محدوده ۲۰ تا ۲۳ درصد قرار دارد.میرشجاعیان گفت: به‌رغم آنکه در حال حاضر نرخ سود مصوب برای این اوراق در نظر گرفته شده، برای عرضه اولیه اوراق دولتی، فارغ از بازده بازار تعیین می‌شود، لیکن در بلندمدت و در صورت تاکید بر استمرار استفاده از ساز و کار انتشار اوراق برای تامین مالی بودجه، پیروی نرخ سود در نظر گرفته شده در عرضه اوراق از نرخ بازده بازار اجتناب‌ناپذیر خواهد بود .
ابزارهای بدهی و ساختار آنها
021-88536880 (512)
با ما تماس بگیرید
- دوره‌های آموزشی
- سنجش آنلاین سواد مالی
- آموزش سواد مالی
- راهنمای ثبت نام
- برگزاری آزمون
- دریافت گواهینامه
- سؤالات متداول
- تماس با ما
- شبکه‌های اجتماعی
- درخواست همکاری
ابزارهای مشتقه
طی سالیان اخیر، بازارهای مشتقه اهمیت روزافزونی پیدا کرده است. اکنون لازم است که متخصصین مالی و سرمایه‌گذاران با این بازارها و ابزارهای مورد استفاده در آن و همچنین نحوۀ استفاده از این ابزارها آشنایی پیدا کنند. در ادامه ابزارهای مشتقه و انواع معامله‌گران بازارهای مشتقه توضیح داده می‌شود.
ابزارهای مهندسی مالی را می‌توان به چهار دستۀ اساسی تقسیم کرد:
- ابزارهای مالکیت ( Equities )
- ابزارهای بدهی ( Debt )
- ابزارهای مشتقه ( Derivatives )
- ابزارهای ترکیبی ( Hybrids )
ابزارهای مشتقه
ابزارهای مشتقه نوعی ابزار مالی‌اند که ارزش آنها از ارزش سایر اوراق بهادار مشتق می‌شود. انواع ابزارهای مشتقه شامل قراردادهای آتی، پیمان آتی، اختیار معامله و تاخت است.
قرارداد آتی
قرارداد آتی یا "Future Contract" عبارت است از توافق طرفین برای خرید و فروش دارایی پایه در تاریخ مشخصی از آینده که مقدار آن و قیمت آن نیز در قرارداد مشخص می‌گردد. در این قرارداد، سرمایه‌گذاری که توافق به خرید دارایی پایه می‌کند، به اصطلاح «موضع معاملاتی خرید» یا " Short Position " و سرمایه‌گذاری که توافق به فروش دارایی پایه می‌کند، به اصطلاح «موضع معاملاتی فروش» یا "Long Position " اتخاذ کرده است.
پیمان آتی
پیمان آتی یا " Forward Contract " توافقی است مبتنی بر خرید و فروش دارایی پایه در زمانی معین در آینده و با قیمت مشخص، که مشابه قرارداد آتی است. اما وجه تمایز این دو در آن است که قراردادهای آتی در بورس و پیمان‌های آتی در بازارهای خارج از بورس معامله می‌شوند. دارایی پایۀ مورد معامله در پیمان‌های آتی اغلب، ارزهای خارجی هستند.
قرارداد اختیار معامله
به طور کلی، حق اختیار معامله را می‌توان به دو دستۀ اختیار خرید یا " Call Option " و اختیار فروش یا " Put Option " تقسیم کرد. اختیار خرید به دارندۀ خود حق می‌دهد که دارایی موضوع قرارداد را با قیمت معین که به آن «قیمت توافقی» یا «قیمت اعمال» گفته می‌شود، در سررسید اختیار معامله و یا قبل از آن تاریخ خریداری کند. این قرارداد برای فرد الزام ایجاد نمی‌کند و همین عدم ایجاد الزام، وجه تمایز اختیار معامله از قرارداد آتی است.
اختیار خرید یا فروش به دو حالت اروپایی و آمریکایی تقسیم می‌شوند. اختیار اروپایی، فقط در تاریخ سررسید قابلیت اعمال دارد. در حالی که اختیار آمریکایی در هر زمانی قبل از تاریخ سررسید یا در تاریخ سررسید قابل اعمال است.
چهار نوع معامله‌گر در بازارهای اختیار معامله وجود دارند:
۱. خریداران اختیار خرید
۲. فروشندگان اختیار خرید
۳. خریداران اختیار فروش
۴. فروشندگان اختیار فروش
قرارداد تاخت
قرارداد تاخت یا " SWAP "، گونه‌ای از ابزار مشتقه است که در آن یک طرف قرارداد نسبت به معاوضۀ عواید ناشی از ابزار مالی خود با عواید ناشی از ابزار مالی طرف مقابل اقدام می‌کند. در این قرارداد مجموعه‌ای از جریان‌های نقدی با نرخ ثابت می‌توانند با مجموعه‌ای از جریانات نقدی با نرخ شناور نیز تاخت زده شوند.
انواع معامله‌گران
سه گروه عمدۀ معامله‌گران در بازارهای آتی، پیمان‌های آتی و اختیار معامله شامل پوشش‌دهندگان ریسک، سفته‌بازان و آربیتراژگران است. پوشش‌دهندگان ریسک با استفاده از قراردادهای آتی، پیمان‌های آتی و اختیار معاملات به دنبال کاهش ریسکی که از حرکات آتی در یک متغیر ناشی می‌شود، هستند. سفته‌بازان از پیش‌بینی جهت حرکت آتی قیمت در یک متغیر بازار استفاده می‌کنند. آربیتراژگران نیز با اتخاذ موقعیت‌های متناسب در دو یا چند بازار مختلف، به دنبال کسب سود بدون ریسک هستند.
در این مطلب، انواع ابزارهای مشتقه و انواع معامله‌گران این بازارها توضیح داده شد. در مطلب بعدی، ساز و کار بازار قراردادهای آتی تشریح خواهد گردید.
دیدگاه شما