تفاوت درآمد خالص و جریان نقدینگی

جریان نقدینگی چیست؟

در این مطلب می‌خواهیم به این سوال پاسخ دهیم که جریان نقدینگی چیست؟ در واقع جریان نقدینگی (Cash flow) به ورود و خروج پول در یک تجارت، کسب و کار، پروژه و دیگر موارد گفته می‌‌شود و معمولا در یک دوره زمانی محدود (به عنوان مثال یک ماهه) محاسبه می‌‌گردد. وضعیت جریان نقدینگی نشان می‌‌دهد که یک شرکت چگونه سرمایه خود را هزینه می‌کند و این سرمایه از کجا به شرکت وارد می‌‌شود. شرکت‌ها از این موضوع برای تجزیه و تحلیل وضعیت مالی خود و آمادگی برای آینده استفاده می‌کنند، چرا که نمایانگر کلیه مبالغی است که یک شرکت از طریق فعالیت‌های تجاری و منابع سرمایه‌ گذاری خود به دست می‌آورد و همچنین هزینه ای است که برای فعالیت‌های کسب ‌و کار و یا سرمایه‌ گذاری در یک بازه مشخص پرداخت ‌شده است. در این مطلب بیشتر در این باره و همچنین انواع نقدینگی توضیح خواهیم داد.

اهمیت جریان نقدینگی چیست؟

جریان نقدینگی پولی است که در حال ورود و خروج در کسب و کار، تجارت و یا پروژه شماست. یکی از منابع مهم پروژه که در روند اجرایی آن تاثیر زیادی دارد، پول است. کمبود نقدینگی از جمله عواملی است که در طول اجرای یک پروژه می‌تواند منجر به کاهش روند اجرایی پروژه ‌شود. یکی از مهم ترین دلایل شکست شرکت‌ها، کمبود نقدینگی و تمام شدن پول است. این موضوع به ویژه در شرکت‌های کوچک و استارت آپ‌ها اهمیت بیشتری پیدا می‌کند و در موارد زیادی دلیل اصلی عدم موفقیت آن‌ها محسوب می‌شود.

جریان نقدینگی مقدار پول نقد و غیر نقدی است که وارد یک سیستم شده یا از آن خارج می‌‌شود. این موضوع که روزانه چقدر درآمد و چقدر هزینه دارید و یا اینکه طی یک دوره کوتاه مدت زمانی (به عنوان مثال یک ماهه) چه مقدار پول به حساب کسب‌ و کار شما وارد شده و چقدر از آن خرج می‌‌شود، مثال‌های ساده‌ای از جریان نقدینگی هستند.

می‌توان گفت که جریان نقدینگی یک نوع بازی با پول است. افرادی که هوش مالی خوبی دارند، متوجه شده‌اند که امروزه قواعد این بازی تغییر کرده است. اگر در گذشته، پس انداز کردن اهمیت زیادی داشت، اکنون سرمایه‌ گذاری و ایجاد جریان وجه نقد اهمیت بیشتری پیدا کرده است.

از این رو، کسب مهارت در مدیریت جریان نقدینگی یکی از مهم ترین مباحثی است که لازم است برای افزایش دانش خود در زمینه مالی یاد بگیرید. از این مهارت می‌‌توانید در مدیریت کسب ‌و کارتان، به ویژه کسب‌ و‌ کارهای پر ریسک، بهره ببرید یا در ساده‌ترین حالت در امور مالی شخصی خود از آن استفاده کنید.

عدم کنترل جریان نقدینگی عامل شکست کسب و کارها!

پول برای بیزنس مثل خون برای بدن آدم است، برای همین عامل شکست بسیاری از کسب و کارها جریان نقدینگی است. این عامل می‌تواند در نقش‌های گوناگونی برای مدیران یک کسب و کار نمایان شود.

گاهی عدم کنترل جریان نقدینگی، گاهی عدم برآورد صحیح از جریان وجوه نقد آینده، کسری بودجه در مواقع بحرانی و غیره از جمله چهره‌های جریان نقدینگی است.

سود و جریان نقدی چیست؟ آشنایی با انواع مدل های جریان نقدی

قطعأ تا به حال با مفهوم سود و جریان نقدی روبه‌رو شده‌اید. آیا با مفهوم دقیق تفاوت درآمد خالص و جریان نقدینگی این دو واژه آشنایی دارید؟ آیا می‌دانید که این دو واژه در چه زمانی و در چه موقعیتی کابرد دارند؟ آیا می‌دانید که این دو واژه دارای ماهیت متفاوتی هستند که صاحبان مشاغل با آن‌ها سروکار دارند؟ اگر جواب سؤالات بالا را نمی‌دانید، بنابراین با ما همراه باشید تا با جزییات این دو مفهوم آشنا شوید و تفاوتی که بین سود و جریان نقدی وجود دارد را بهتر درک کنید.

سود (Profit) چیست؟

سود Profit یکی از معیارهای مورد توجه مالی است که محاسبه و بررسی آن برای در نظر گرفتن روند مالی شرکت‌ها و کسب و کارها بسیار حایز اهمیت است. این معیار مالی بسیار مهم، بیانگر پولی است که پس از کسر هزینه‌ها از درآمد حاصله شرکت‌ها به دست می‌آید.

به این نکته توجه نمایید که Profit انواع مختلفی دارد و در صورت‌های مالی با عناوین متفاوتی معرفی و شناسایی می‌شوند. در ادامه شما را با انواع این مفهوم بیش‌تر آشنا می‌کنیم.

1. سود ناخالص (Gross Profit)
2. سود عملیاتی (Operating Profit)
3. سود خالص (Net Income)
4. حاشیه سود (Margin)
5. EPS (Earnings Per Share)
6. DPS (Dividend Per Share)
7. (P/E (Price / Earning per share

1) سود ناخالص (GROSS PROFIT)

Gross Profit، در صورتی به دست می‌آید که بهای تمام شده کالاهای فروش رفته در یک شرکت را از درآمد حاصله آن شرکت طی یک بازه زمانی مشخص کسر کنیم و به ما کمک می‌کند تا کارآمدی یک شرکت در استفاده از نیروی کار و تجهیزاتش را بررسی نماییم.

این مفهوم، در صورت سودوزیان شرکت وجود دارد و می‌توان آن را از طریق فرمول زیر محاسبه کرد:

به این نکته توجه نمایید که سود ناخالص، فقط شامل هزینه‌های متغیر می‌شود. اما وقتی از هزینه‌های متغیر صحبت می‌کنیم، منظورمان چیست؟

هزینه‌هایی که با سطح خروجی و تولید نوسان می‌کنند را هزینه متغیر می‌گویند. مانند: مواد خام و اولیه، نیروی کار مستقیم (با این فرض که ساعتی بوده یا به تعداد کالاهای خروجی وابسته باشند)، کارمزد کارکنان بخش فروش، تجهیزات استهلاک‌پذیر، لوازم مورد نیاز برای کارخانه، هزینه‌های مربوط به حمل‌ و نقل و …

2) سود عملیاتی (Operating Profit)

سود عملیاتی، معیاری است که برای محاسبه Profit یک شرکت، با در نظر نگرفتن بهره و مالیات، به دست می‌آید. به همین دلیل به آن، درآمد پیش از پرداخت بهره و مالیات (EBIT) نیز گفته می‌شود. این مفهوم، به‌عنوان یک شاخص بسیار دقیق در مورد سودآفرینی بالقوه یک کسب‌وکار عمل می‌کند زیرا تمام فاکتورهای اضافه را از محاسبات حذف می‌نماید.

سود عملیاتی به صورت زیر محاسبه می‌شود:

1. اگر سود عملیاتی یک شرکت مثبت باشد لزومأ به معنی سودآوری آن شرکت نیست، چرا که ممکن است سود بالقوه کلی شرکت را نشان دهد، بنابراین در واقع سودآوری را تضمین نمی‌‌کند.
2. ممکن است شرکتی که بدهی زیادی دارد، شاهد سود عملیاتی مثبتی در صورت وضعیت مالی آن شرکت باشیم، درحالی که به‌طور همزمان دچار زیان خالص نیز است. در چنین وضعیتی ممکن است که سود عملیاتی وضعیت مالی شرکت را مثبت‌تر از سود خالص آن نشان ‌دهد.

3) سود خالص (Net Income)

سود خالص (NI) به باقیمانده مجموع درآمدها پس از کسر هزینه‌های عملیاتی، مالی و مالیات گفته می‌شود. در واقع برای محاسبه سود خالص، همه هزینه‌ها از درآمدهای شرکت کسر می‌گردد.

به این نکته توجه نمایید که سـود خالـــص می‌تواند مثبت یا منفی باشد که در صورت منفی بودن به آن “زیان خالص” گفته می‌شود.

برای محاسبه سود خالص، از فرمول زیر استفاده می‌شود:

4) حاشیه سود (MARGIN)

حاشیه سود، یکی از نسبت‌های سودآوری است که از تقسیم سود (ناخالص، عملیاتی و خالص) بر درآمد یا فروش به دست می‌آید. این نسبت، به شکل درصدی بیان می‌شود و به عبارتی مشخص می‌کند که یک شرکت در ازای هر 100 میلیون تومان فروش (درآمد)، چند میلیون سود به دست می‌آورد.

حاشیه سود انواع مختلفی دارد که صورت زیر محاسبه می‌شوند:

5) EPS (Earnings per Share)

EPS، به معنای سودی است که به هر سهم تعلق می‌گیرد و یک معیار بنیادین در مورد میزان سودآوری شرکت به حساب می‌آید که مشخص می‌کند؛ سود هر سهم از شرکت، چه‌قدر است؟

برای محاسبه EPS، از فرمول زیر استفاده می‌شود:

DPS (Dividend Per Share) (6

DPS، سود تقسیمی هر سهم است که بیانگر مقداری از Profit شرکت است که به ازای هر سهم بین سهامداران تقسیم می‌شود. افزایش هر ساله در میزان DPS، حکایت از آن دارد که رشد درآمدهای شرکت پایدار است.

P/E ((Price / Earning per share (7

به نسبت P/E، نسبت “قیمت به درآمد” گفته می‌شود. در واقع این نسبت، بیانگر انتظارات سرمایه‌گذاران از بازدهی آینده یک دارایی است. و به معنی این است که یک سرمایه‌گذار به ازای هر ۱ ریال بازدهی که به دست می آورد، حاضر است چند ریال پرداخت کند.

جریان نقدی (Cash Flow)چیست؟

جریان نقدی، یک گردش نقدینگی است که بیانگر مقدار خالص پول نقد یا مشابه‌ پول نقد است که به یک کسب‌وکار وارد و از آن خارج می‌شوند. Cash Flow، تفاوت درآمد خالص و جریان نقدینگی به ورود و خروج پول نقد و یا سایر دارایی‌های هم‌ارزش با پول نقد در انواع کسب و کارهای گوناگون و یا پروژه‌های مختلف اقتصادی اشاره دارد و غالبأ، دوره‌ی محاسبه کردن این جریان نقدینگی به یک طول مدت زمانی محدود اختصاص داده می‌شود.

انواع مختلف جریان نقدی

1. جریان نقدی مثبت
2. جریان نقدی منفی

1) جریان نقدی مثبت

به جریان نقدی مثبت، معمولأ “دارایی های قابل سرمایه‌گذاری” یا “منابع مالی” می‌گویند. زمانی که Cash Flow مثبت شود، حکایت از آن دارد که دارایی‌های نقدی یک شرکت در حال افزایش است و به این ترتیب، اجازه پرداخت بدهی‌ها، سرمایه‌گذاری مجدد در شرکت، بازگرداندن پول به سهامداران، پرداخت هزینه‌ها را می‌دهد. همین‌طور به وجود آوردن سوپاپ اطمینانی را در برابر چالش‌های مالی آینده فراهم می‌کند.

جریان نقدی مثبت برای یک کسب و کار موجب رونق بخشیدن به تمامی فعالیت‌ها می‌شود و با تأثیرات مثبتی که بر روند کلیه‌ی کارهای مالی شرکت می‌گذارد، این امکان را فراهم می‌نماید تا به میزان چشمگیری شاهد توسعه آن کسب و کار باشیم و به موازات آن، امکان حرکت کسب و کار به سمت یک روند پر بازده را فراهم می‌نماید.

2) جریان نقدی منفی

زمانی که Cash Flow منفی شود، حکایت از آن دارد که دارایی‌های نقدی شرکت در حال کاهش است. به این ترتیب، بسیاری از فرآیندهای اقتصادی دچار اختلال خواهد شد و در صورت ادامه‌دار شدن این روند، مجموعه شکست خواهد خورد.

به این نکته توجه نمایید، زمانی که از جریان نقدی خالص صحبت می‌شود، منظور درآمد خالص نیست. بلکه درآمد خالص شامل حساب‌های دریافتنی و سایر مواردی است که پولی برای آن دریافت نمی‌شود. اما از Cash Flow برای تعیین کیفیت درآمد شرکت استفاده می‌شود که حکایت ازآن دارد که میزان نقدشوندگی شرکت چه‌قدر است.

برای محاسبه Cash Flow از فرمول زیر استفاده می‌شود:

زمانی که از پول وارد شده یا درآمد صحبت می‌ کنیم، منظورمان چیست؟

1. حقوق و دستمزد (خالص و بعد از کسر مالیات)
2. بازپرداخت مالیات
3. درآمد حاصل از سود سپرده‌های بانکی یا سرمایه‌گذاری‌ها
4. پاداش‌ها
5. هدایا و کمک هزینه خرید

زمانی که از پول خارج شده یا هزینه‌ ها و مخارج صحبت می‌ کنیم، منظورمان چیست؟

هزینه‌ها را به دو دسته هزینه ثابت و هزینه متغیر تقسیم می‌شود.

هزینه‌های ثابت عبارتند از:

1. اجاره بها و یا وام
2. حق بیمه‌های پرداختی
3. حمل و نقل
4. خدمات رفاهی
5. بدهی‌ها
6. تلویزیون، تلفن، اینترنت، موبایل
7. هزینه‌های پزشکی و درمانی
8. غذا

هزینه‌های متغیر عبارتند از:

1. هزینه‌های مربوط به سرگرمی و تفریح
2. هزینه‌های مربوط به تعطیلات
3. هزینه‌های مرتبط با لباس و مراقبت شخصی

جریان نقدی را چگونه محاسبه می‌ کنند؟

Cash Flow صاحبان سهام و یک شرکت به صورت زیر محاسبه می‌شود:

استهلاک+ سودخالص= جریان نقد حسابداری

جریان نقد خروجی طی دوره- جریان نقد ورودی طی دوره= خالص جریان نقد صاحبان تفاوت درآمد خالص و جریان نقدینگی سهام

خالص جریان نقد بدهی‌ها+خالص جریان نقد صاحبان سهام= جریان نقد شرکت

آیا از اهمیت بررسی جریان نقدینگی آگاهی دارید؟

اهمیت Cash Flow آن جایی مشخص می‌شود که هر چه نوع کسب و کاری که انتخاب کرده‌ایم ایده‌آل باشد و جایگاه بسیار مناسب اقتصادی در کشور را به خود اختصاص دهد و سودآوری بالایی داشته باشد، اما اگر جریان نقدینگی هوشمندانه‌ای برای آن کسب و کار تعریف نشود، شاهد روند شتابان رشد آن کسب و کار نخواهیم بود. و با نادیده گرفتن اهمیت Cash Flow در فعالیت‌های اقتصادی پیش‌رو، بسیاری از زمینه‌های رشد و پیشرفت را از دست خواهیم داد.

تفاوت سود و جریان نقدینگی

با توجه به تعاریف و جزییاتی که به طور مفصل از دو مفهوم “سود” و “جریان نقدی” ارایه دادیم، می‌توان به این نکته رسید که بین این دو اصطلاح مهم و کاربردی تفاوت وجود دارد. اگر چه هر دو اصطلاحی هستند که در تحلیل کسب و کار و بررسی گزینه‌های سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار می‌گیرند و در بررسی وضعیت مالی یک شرکت بسیارحائز اهمیت هستند. زیرا اگر سود و جریان نقدی، یک کسب و کار هوشمندانه مدیریت شود و به جایگاه درستی دست یابد، نشانه‌ای از سلامت مالی آن مجموعه است و می‌تواند به عنوان راهگشایی برای سرمایه‌گذاران تفاوت درآمد خالص و جریان نقدینگی و صاحبان اصلی کسب‌وکارها لحاظ گردد تا موفقیت‌های چشمگیری را تجربه کنند.

تفاوت درآمد خالص و جریان نقدینگی

محاسبه توانایی پرداخت بدهی؛ نقدینگی و قابلیت کارکرد موثر

صورت جریان نقدینگی یکی از سه صورت مالی مهم است که صاحبان کسب و کارها از آن برای تحلیل جریان نقدینگی و سرمایه گذاران برای تعیین قدرت مالی شرکت از آن استفاده می کند. در یک کلام: جریان نقدینگی نیروی حیاتی کسب و کارهای کوچک است.

در مقاله ی آشنایی با نسبت تفاوت درآمد خالص و جریان نقدینگی های مالی با انواع آن و کاربرهای هر یک آشنا شدید، در این مقاله قصد داریم تا نسبت های مختص به جریان نقدینگی را بررسی نماییم. با لایواکانتینگ همراه شوید.

برخلاف سود خالص(مقدار حسابداری) که در صورت سود و زیان نشان داده می شود؛ صورت جریان نقدینگی به شما مقدار واقعی پول نقد تولید شده را نشان می دهد. حتی اگر کسب و کار شما، سود را در صورت سود و زیان نمایش دهد؛ این مسئله حیاتی است که نقدینگی کافی در بانک برای پرداخت هزینه ها؛ حقوق و دستمزد و خرید مواد اولیه مورد نیاز کسب و کار خود را داشته باشید.

مفهوم جریان نقدینگی متفاوت از سود و زیان خالص است و صاحبان کسب و کار می بایست هر کدام از آنها را به صورت جداگانه و از دیدگاه های مختلف تحلیل کنند. نسبت های مالی ای وجود دارد که به صاحبان کسب و کارها کمک می کند تا بر روی سود خالص و جریان نقدینگی تمرکز تفاوت درآمد خالص و جریان نقدینگی کنند.

تحلیل های جریان نقدینگی از نسبت هایی استفاده می کند که بر جریان نقدینگی شرکت و چگونگی پرداخت بدهی ها و ایفای تعهدات؛ نقدینگی و قابلیت کارکرد موثر تمرکز می کند. در ادامه مهمترین نسبت های مالی جریان نقدینگی ، نحوه ی محاسبه و تفسیر آنها بررسی می گردد.

1. نسبت جریان نقدینگی عملیاتی

نسبت جریان نقدینگی عملیاتی یکی از مهمترین نسبت های نقدینگی به شمار می رود. جریان نقدینگی نشانگری از چگونگی حرکت پول به داخل و خارج از سازمان و نحوه پرداخت صورتحساب های شرکت است.

نسبت جریان نقدینگی عملیاتی، جریان های نقدی که یک شرکت از عملیات های خود به عنوان بدهی جاری کسب میکند، را بررسی می کند. این نسبت مالی ارزیابی میکند که آیا نقدینگی می تواند در کوتاه مدت پرداخت بدهی ها را پوشش دهد.

نسبت جریان نقدینگی عملیاتی = جریان نقدینگی عملیاتی / بدهی های جاری

جریان نقدینگی عملیاتی از گزارش صورت جریان نقدینگی و بدهی های جاری از ترازنامه بدست می آیند.

چنانچه نسبت جریان نقدینگی عملیاتی برای یک شرکت کمتر از 0.1 باشد، شرکت توانایی پرداخت بدهی های کوتاه مدت خود را ندارد که خود یک وضعیت جدی و بحرانی برای شرکت تلقی می شود. این احتمال وجود دارد که موسسه نتواند به فعالیت خود ادامه دهد.

2. نسبت قیمت/جریان نقدینگی

نسبت قیمت به جریان نقدینگی معمولا یک شاخص بهتر برای ارزش شرکت محسوب می شود تا نسبت قیمت به درآمد. دانستن این نسبت واقعا برای یک شرکت مفید است بویژه اگر شرکت سهامی عام باشد. این نسبت، ارزش سهم شرکت را با جریان نقدی تولید شده برای هر سهام مقایسه می کند.

نحوه ی محاسبه ی آن به صورت:

قیمت/نسبت جریان نقدینگی = قیمت سهام / جریان نقدینگی عملیاتی به ازاء هر سهم

قیمت سهام معمولا نزدیکترین قیمت به سهام در همان روز است و جریان نقدینگی عملیاتی از صورت جریان نقدینگی بدست می آید.

3. نسبت حاشیه جریان نقدینگی

نسبت حاشیه جریان نقدینگی یک نسبت مهم است زیرا رابطه ی بین جریان نقدینگی تولید شده از عملیات ها با فروش را بیان می کند.

یک شرکت برای پرداخت سود سهام؛ تامین کنندگان و بدهی های خود و همچنین سرمایه گذاری در دارایی های جدید، نیاز به وجه نقد دارد؛ بنابراین اهمیت وجه نقد به اندازه ی سودی است که شرکت بدست می آورد.

نسبت حاشیه جریان نقدینگی توانایی شرکت برای تبدیل فروش به وجه نقد را ارزیابی میکند. نحوه ی محاسبه ی آن به صورت زیر است:

جریان نقدینگی حاصل از جریان های نقدینگی عملیاتی / فروش خالص = ______ درصد

صورت کسر این معادله از صورت جریان نقدینگی شرکت بدست می آید. مخرج کسر از صورت سود و زیان محاسبه می شود. هر چه این درصد بدست آمده بزرگتر باشد؛ بهتر است.

4. جریان نقدینگی عملیاتی/میانگین بدهی های کل

جریان نقدینگی عملیاتی/میانگین کل بدهی ها شبیه به نسبت بدهی کل/دارایی کل عمل می کند. هر دو توان شرکت برای پرداخت تعهدات یا توان پرداخت بدهی ها تفاوت درآمد خالص و جریان نقدینگی و بالانگه داشتن سر از آب (یک اصطلاح است و به معنای اجتناب از تسلیم شدن در برابر مشکلات، معمولا بدهی گفته می شود.) را محاسبه می کنند. شکل سابق آن بهتر است با این حال؛ از آنجا که توانایی تفاوت درآمد خالص و جریان نقدینگی را در یک بازه ی زمانی خاص محاسبه می کند و نه در یک نقطه ی زمانی؛ از مقادیر متوسط استفاده می شود.

نحوه ی محاسبه ی آن به صورت زیر است:

جریان نقدینگی عملیاتی/میانگین بدهی های کل =------ درصد

جریان نقدینگی عملیاتی از صورت جریان نقدینگی و میانگین بدهی های کل میانگین بدهی های کل از چندین دوره مالی هستند که از ترازنامه بدست می آید.

نسبت بالاتر؛ انعطاف پذیری مالی بیشتر و توانایی بیشتر در پرداخت بدهی ها را نشان می دهد.

5. نسبت جاری

نسبت جاری ساده ترین نسبت جریان نقدینگی است. این نسبت به مالک کسب و کار نشان می دهد که آیا دارایی های جاری برای پرداخت بدهی های جاری کافی هستند یا خیر. نسبت جاری به صورت زیر محاسبه می شود:

نسبت جاری = دارایی های جاری / بدهی های جاری

هر دو عدد موجود در این فرمول، از ترازنامه شرکت بدست می آیند. این پاسخ نشان می دهد که چندین مرتبه یک شرکت می تواند بدهی های کوتاه مدت خود را پرداخت کند و اندازه گیری نقدینگی شرکت است.

نسبت سریع (Acid-Test)

نسبت سریع یا acid test آزمونی است که بیشتر نقدینگی را مشخص می کند تا نسبت جاری. در صورتی که موجودی کالا برای فروش و امکان پرداخت بدهی های کوتاه مدت وجود نداشته باشد؛ موجودی انبار را از معادله حذف می کند.

نحوه ی محاسبه ی نسبت سریع به صورت زیر است:

نسبت سریع = دارایی های جاری – موجودی انبار / بدهی های جاری

قابلیت پرداخت در مقابل نقدینگی چیست؟

قابلیت پرداخت در مقابل نقدینگی، تفاوت بین اندازه گیری توانایی یک شرکت برای استفاده از دارایی های جاری برای انجام تعهدات کوتاه مدت در مقابل تمرکز بلند مدت آن است. پرداخت بدهی به موقعیت مالی بلند مدت کسب و کار اشاره دارد، به این معنی که تجارت دارای خالص و توانایی مثبت در انجام تعهدات مالی بلند مدت است، در حالی که نقدینگی توانایی یک شرکت برای انجام تعهدات کوتاه مدت خود است.

نقدینگی در حسابداری به چه معناست؟

در حسابداری ، نقدینگی به توانایی یک شرکت در پرداخت به موقع بدهی های خود اشاره دارد. دارایی های جاری و مقدار زیادی پول نقد گواه سطح بالای نقدینگی است.
همچنین به سهولت تبدیل یک دارایی به پول نقد در کوتاه مدت و با حداقل تخفیف اشاره دارد. شرکت هایی که نقدینگی ندارند حتی اگر قابلیت پرداخت داشته باشند، می توانند مجبور به ورشکستگی شوند.

چگونه توانایی پرداخت بدهی را ارزیابی می کنید؟

پرداخت بدهی به وضعیت مالی بلند مدت کسب و کار اشاره دارد. تجارت امن مشاغلی است که دارای ارزش خالص مثبت است کل دارایی ها بیشتر از کل بدهی ها هستند
توانایی پرداخت با استفاده از نسبت های توانایی پرداخت ارزیابی می شود. این نسبت ها توانایی بنگاه اقتصادی در پرداخت بدهی های بلند مدت و سود بدهی های خود را اندازه گیری می کند.

فرمول نرخ پرداخت پول چیست؟

فرمول نسبت بدهی به شرح زیر است:
(درآمد خالص پس از کسر مالیات + هزینه های غیر نقدی) / (بدهی های کوتاه مدت + بدهی های بلند مدت)
محاسبه نسبت توانایی پرداخت شامل مراحل زیر است:
با افزودن درآمد مشاغل پس از مالیات به تمام هزینه های غیرنقدی، جریان نقدی تقریبی تولید شده توسط مشاغل را محاسبه کنید.
بدهی های تجاری کوتاه مدت و بلند مدت را اضافه کنید.
درآمد خالص تعدیل شده را بر کل بدهی ها تقسیم کنید.

خطر پرداخت پول چیست؟

ریسک پرداخت بدهی، ریسکی است که بنگاه اقتصادی نمی تواند تعهدات مالی خود را برآورده کند، زیرا حتی پس از دفع دارایی های خود از نظر ارزش کامل، به آنها می رسد. مشاغلی که کاملاً ورشکسته باشد قادر به پرداخت بدهی های خود نیست و مجبور به ورشکستگی خواهند شد. سرمایه گذاران باید کلیه صورتهای مالی یک شرکت را بررسی کنند تا مطمئن شوند که این تجارت امن و همچنین سودآور است.

تفاوت بین توانایی پرداخت و نقدینگی چیست؟

نقدینگی به عنوان توانایی تجارت در پرداخت بدهی های جاری با دارایی های جاری تعریف می شود
پرداخت بدهی توانایی کسب و کار را برای پرداخت بدهی های خود به دلیل پرداخت بدهی اندازه گیری می کند

تعهدات کوتاه مدت
تعهدات بلند مدت
آنچه توصیف می کند

به راحتی دارایی ها به پول نقد تبدیل می شوند
اینکه کسب و کار در طولانی مدت چقدر خوب خود را حفظ می کند

نسبت ها
نسبت هایی که نقدینگی یک تجارت را اندازه گیری می کنند به عنوان نسبت های نقدینگی شناخته می شوند. اینها شامل نسبت جریان، نسبت آزمایش اسید، نسبت سریع و غیره هستند.
توان پرداختی تجارت به نسبت نسبت توانایی پرداخت تعیین می شود. این موارد عبارتند از نسبت پوشش بهره، نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام و نسبت دارایی ثابت به ارزش خالص

خطر بسیار کم است. با این حال، این اعتبار کسب و کار را تحت تأثیر قرار می دهد
این خطر بسیار زیاد است زیرا می تواند منجر به ورشکستگی شود

ترازنامه
دارایی های جاری، بدهی های جاری و شرح دقیق هر مورد در زیر آنها
بدهی، حقوق صاحبان سهام و دارایی های بلند مدت
توانایی پرداخت و نقدینگی هر دو مفاهیم مهم هستند. در حالی که هر دو توانایی یک واحد تجاری را در پرداخت بدهی های خود می سنجند، اما نمی توانند به جای یکدیگر استفاده شوند زیرا از نظر دامنه و هدف متفاوت هستند.

با این حال، درک هر دو این مفاهیم مهم است زیرا آنها با تأخیر در پرداخت بدهی ها روبرو می شوند که می تواند برای یک کسب و کار مشکلات جدی ایجاد کند.
مشتریان و فروشندگان ممکن است تمایلی به همکاری با شرکتی که دارای مشکلات مالی است نداشته باشند. در موارد شدید، می توان تجارت را به ورشکستگی ناخواسته انداخت.

شما می توانید از مشاوره مالی شرکت حسابداری مالی کده به صورت رایگان برخوردار شوید

جریان نقدی

تعریف جریان نقدی چیست؟

جریان نقدی مقدار خالص پول نقد یا مشابه‌های پول نقد است که به یک کسب‌وکار وارد و از آن خارج می‌شوند. جریان نقدی مثبت نشان می‌دهد که دارایی‌های نقدی یک شرکت در حال افزایش بوده و اجازه پرداخت بدهی ها، سرمایه گذاری مجدد در شرکت، بازگرداندن پول به سهامداران، پرداخت هزینه ها و ایجاد حائلی در برابر چالش‌های مالی آینده را می‌دهد. جریان نقدی منفی یعنی اینکه دارایی‌های نقدی شرکت در حال کاهش است. جریان نقدی خالص، متفاوت از درآمد خالص است، درآمد خالص شامل حساب‌های دریافتنی و سایر مواردی نیز هست که پولی برای آن دریافت نشده است. جریان نقدی برای تعیین کیفیت درآمد شرکت مورداستفاده قرار می‌گیرد که یعنی، تفاوت درآمد خالص و جریان نقدینگی شرکت چه قدر نقد شونده است که می‌تواند نشان‌گر این باشد که آیا شرکت دارایی‌های خوبی دارد یا خیر.

توضیحات مدیر مالی در مورد جریان نقدی

روش حسابداری تعهدی به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا با در نظر گرفتن اعتبار به‌عنوان بخشی از درآمد شرکت، جوجه‌های خود را قبل از پاییز بشمارند. برای مثال مواردی چون «حساب های دریافتنی» می‌تواند در ترازنامه شرکت و در بخش دارایی به اقلام درآمدی ظاهر شوند، ولی این موارد به‌عنوان معاملات تکمیل شده در نظر تفاوت درآمد خالص و جریان نقدینگی گرفته نمی‌شوند. چرا که هنوز عواید نقدی آن هنوز وارد شرکت نشده است.

نقطه مقابل این قضیه هم می‌تواند درست باشد. شرکتی ممکن است جریان های ورودی عظیمی از پول نقد داشته باشد، ولی فقط به این خاطر که دارایی‌های بلندمدتش را فروخته است. شرکتی که بخشی از دارایی‌هایش را می‌فروشد ممکن است در حال ایجاد نقدینگی باشد، ولی همچنین پتانسیل خود برای رشد در بلندمدت را نیز محدود می‌کند و شاید هم خود را در معرض یک شکست قرار می‌دهد. از طرف دیگر، شرکتی ممکن است اوراق قرضه توزیع کرده و زیر بار بدهی زیادی برود. به این دلایل، ضروری است که صورتحساب جریانات نقدی شرکت، ترازنامه و صورتحساب سود و زیان را یکجا و باهم ببینیم.

معادل‌ انگلیسی جریان نقدی عبارت است از:

Cash Flow

اگر سؤال یا نظری دارید لطفاً در بخش پرسش و پاسخ سؤالات مالی مطرح کنید. همین‌طور با اشتراک‌گذاری این نوشته در شبکه‌های اجتماعی شما هم در توسعه دانش مالی و سرمایه گذاری شریک شوید.