چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟

اگر تمام این اطلاعات صحیح بود، طبیعتا با پشتیبانی کیف پولتان ارتباط برقرار می‌کنید و اگر این اتفاق بیافتد، اولین درخواست تیم پشتیبانی از شما،‌ TXID تراکنش‌تان خواهد بود. اگر این مسئله برای شما زیاد اتفاق می‌افتد، می‌توانید هر بار با پشتیبانی در تماس باشید؛ اما راه حل بهتر برای این مشکل،‌ تغییر کیف پولتان است.

شناسایی صاحبان حساب‌های بیت‌کوین

خلاصه: بیت‌کوین که معروف‌ترین ارز اینترنتی است با ويژگی‌هایی که به کاربران خود ارایه می‌دهد محبوبیت فراوانی یافته است. یکی از این خصوصیت‌ها مشخص نشدن هویت فرد صاحب حساب است. حال دو پژوهشگر مستقل و دو پژوهشگر از دانشگاه پرینستون نشان داده‌اند که ردیابی آنلاین توسط اشخاص ثالث، اطلاعات کافی را برای شناسایی یک تراکنش در زنجیره‌ی بلوکی فراهم کرده و آن را به کوکی کاربر و در نهایت به هویت چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ واقعی کاربر ارجاع می‌دهد.

روزبه‌روز تعداد بیشتری از وب‌سایت‌های فروشگاهی امکان پرداخت از طریق پول‌ رمزشده را فراهم می‌کنند. اما کاربران باید بدانند که این تراکنش‌ها می‌تواند موجب کشف هویتشان شود؛ حتی اگر از تکنیک‌های زنجیره بلوکی (blockchain) مانند CoinJoin برای ناشناخته ماندن استفاده کنند.

دو پژوهشگر مستقل و دو پژوهشگر از دانشگاه پرینستون نشان داده‌اند که ردیابی آنلاین توسط اشخاص ثالث، اطلاعات کافی را برای شناسایی یک تراکنش در زنجیره‌ی بلوکی فراهم کرده و آن را به کوکی کاربر و در نهایت به هویت واقعی کاربر ربط می‌دهد.

همچنین این محققان بیان نموده‌اند که با ردیابی کوکی‌ها، یک تراکنش می‌تواند به فعالیت‌های آن کاربر در وب وصل شود و براساس تکنیک‌های شناخته‌ شده‌ی خوشه‌بندی آدرس بیت‌کوین نیز، می‌تواند به دیگر تراکنش‌های بیت‌کوینی آن‌ها مرتبط شود.

این نکته هم قابل ذکر است که بسیاری از بازرگانان، اطلاعات شخصی قابل شناسایی کاربران مانند نام یا آدرس ایمیلشان را‌ در اختیار ردیاب‌ها قرار می‌دهند و در این صورت، ردیابی‌ها می‌تواند به راحتی یک تراکنش را به مشخصات و هویت کاربر در وب مرتبط سازند.

تا امروز، ممکن بود تصور شود که استفاده از تکنیک‌های ترکیبی مانند CoinJoin یا دیگر انواع ترکیبی کوین‌ها، می‌تواند از کشف ارتباط آدرس بیت‌کوین با هویت کاربر جلوگیری کند؛ اما متأسفانه این تصور نادرست است.

به گفته‌ی این محققان اطلاعات اضافی اندکی -از جمله دو (یا بیشتر) تراکنش انجام شده توسط یک موجودیت- برای خنثی کردن اثر ترکیب تکنیک‌ها کافی است. از آنجا که اطلاعات اضافی در بسیاری از نهادهای بالقوه همچون بازرگانی‌ها، دیگر معامله‌کنندگان مانند سایت‌هایی که کمک‌های مالی می‌گیرند، واسطه‌هایی مانند پردازشگرهای پرداخت و شنودکننده‌های بالقوه‌ی شبکه در دسترس است، ردیاب‌های وب چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ را در وضعیت خوبی برای انجام این حمله قرار می‌دهد.

پژوهشگران مذکور، وب‌سایت ۱۳۰ تاجر آنلاین را که امکان پرداخت با بیت‌کوین را دارند، بررسی کرده و دریافتند که :

• ۵۳ تای آن‌ها، اطلاعات پرداخت را برای اشخاص دیگری فاش می‌کنند (غالباً تعمدی و با اهداف تبلیغاتی یا آماری)
• ۱۷ تای آن‌ها، آدرس بیت‌کوین‌های دریافتی یا میزان بیت‌کوین پرداخت شده را به شخص سومی می‌فرستند
• ۴۳تای آن‌ها، برخی داده‌های مربوط به مبلغ سبد خرید غیر بیت‌کوین را به اشخاص دیگر می فرستند
• ۴۹تای آن‌ها، برخی اطلاعات شخصی قابل شناسایی را به ۱۳۷ شخص دیگر می‌فرستند و ۲۱تای آن اشخاص ثالث، اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها را نیز دریافت می‌کنند

چگونه کاربران می‌توانند از خودشان محافظت کنند؟

استفاده از افزونه‌های مرورگر مانند uBlock Origin، Adblock Plus و Ghostery برای مسدود کردن ردیاب‌ها نمی‌تواند به طور کامل از کاربران محافظت کند. به‌ویژه اگر چیزی که قصد حفاظت در برابر آن را دارند، شنود کننده‌‌ی شبکه و یا پردازشگر پرداخت‌ها باشد. استفاده از روش‌های تلفیقی پیشرفته مانند چندبار مخلوط کردن، تنها کمی مؤثر است.

اکنون، پژوهشگران بر این باورند که رو آوردن به یک پول رمزشده‌ی دیگر می‌تواند گزینه‌ی بهتری باشد. به گفته‌ی آن‌ها «برخلاف رویکرد ناشناختگی بیت‌کوین به عنوان یک پوشش، دیگر پول‌های رمزشده، حریم خصوصی را به سمت پروتکل کشیده و تضمین می‌کنند که تراکنش‌ها کماکان ناشناخته می‌ماند.»

شناخته‌شده‌ترین این‌ها، Zcash برپایه‌ی پروتکل Zerocash و نیز، Monero برپایه‌ی پروتکلCryptonote هستند. Zcash سربار محاسباتی بیشتری دارد اما از ویژگی‌های امنیتی قوی‌تری برخوردار است. Monero، دارای پشتیبانی بیشتری از فروشندگان در زمان نوشتن است، اما همچنان از بیت‌کوین و لایت‌کوین (Litecoin) کمتر است و در درجه‌ی اول، روی سایت‌هایی که مخفیانه کالاهای غیرقانونی مبادله می‌کنند ارائه می‌شود. البته اخیراً ضعف‌هایی در Monero نیز کشف شده است که ناشناخته ماندن کاربران را به خطر می‌اندازد.

آیا دولت ها می‌توانند بیت کوین را ردیابی کنند؟

اساس ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین (BTC) فناوری بلاک چین است. یکی از ویژگی های اساسی فناوری بلاکچین شفافیت است، به این معنی که هر کسی، از جمله دولت، می تواند تمام تراکنش های ارز دیجیتال انجام شده از طریق آن بلاکچین را مشاهده کند. تراکنش های بیت کوین به دلیل ماهیت شفاف فناوری بلاکچین در دسترس عموم قرار دارند. علاوه بر این، تاریخچه تراکنش های بیت کوین به طور دائم در بلاکچین بیت کوین ذخیره می شود، به این معنی که مشاهده تراکنش های بیتکوین کار سختی نیست. بنابراین، دولت در قالب مقامات مجری قانون، ممکن است آنچه را که در بلاکچین بیت کوین اتفاق می افتد، تماشا کند.

بنابراین، آیا مقاماتی مانند پلیس، اداره تحقیقات فدرال (FBI) و خدمات درآمد داخلی (IRS) می توانند مالکیت بیتکوین را ردیابی کنند؟ و آیا مقامات می دانند که مالک کدام بیت کوین است؟ قابلیت ردیابی تراکنش های بیت کوین به این بستگی دارد که آیا فعالیت تراکنش های شخصی در بلاکچین بیتکوین می تواند به هویت وی مرتبط باشد یا خیر. هر کسی می‌تواند تمام تراکنش‌های ارزهای دیجیتال را در هر آدرس کیف پول بیت‌کوین مشاهده کند. برای اینکه بفهمند بیت کوین از کجا می آید و به کجا ارسال می شود، مقامات می توانند آدرس های بیتکوین را که برای تراکنش استفاده می شود، تجزیه و تحلیل کنند. به این ترتیب، مقامات بینشی در مورد اینکه چه اتفاقی می افتد و چه زمانی رخ می دهد، می گیرند.

بسیاری از کاربران بیت کوین هویت خود را در برخی مواقع آشکار می کنند (به عنوان مثال، در صرافی های متمرکز یا از طریق تعامل با کیف پول های شناخته شده). بنابراین، تراکنش‌های بیت‌کوین همیشه ۱۰۰% ناشناس باقی نمی‌مانند و دولت می‌تواند مالکیت بیت‌کوین را هر زمان که (یک سری از) تراکنش‌های بیت‌کوین به هویت فرد مرتبط شود، ردیابی کند. با این چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ دانش جدید، دولت ها می توانند وظایفی مانند بدهی های مالیاتی بیت کوین یا ارزهای دیجیتال را اعمال کنند یا با رفتارهای مجرمانه مانند پولشویی مبارزه کنند.

دولت چگونه بیت کوین را ردیابی می کند؟

فناوری بلاکچین بیت کوین در اصل ناشناس است اما به دلیل عنصر شفافیت قابل ردیابی است. بنابراین بیتکوین را می توان «شبه ناشناس» نامید. آژانس های دولتی در حال استخدام کارشناسان ارزهای دیجیتال هستند تا در ردیابی بیت کوین و تأیید هویت به آنها کمک کنند. در عمل، مقاماتی مانند پلیس،IRS یا FBI چگونه می توانند بیتکوین را ردیابی کنند؟ از آنجایی که مجریان ممکن است مستقیماً طرف های درگیر در تراکنش بیت کوین را شناسایی نکنند، می توانند سعی کنند بلاکچین را مشاهده کرده و حرکات بیتکوین و الگوهای مربوطه را تجزیه و تحلیل کنند. به این ترتیب، آنها به دنبال نمایه سازی، ناشناس سازی و شناسایی کسانی هستند که در حال انجام معاملات هستند.

بنابراین، چرا دولت ها این کار را انجام می دهند و با چه کسانی همکاری می کنند؟ نکته مهم این است که اکثر تراکنش های بیتکوین با فعالیت مجرمانه مرتبط نیستند. با این حال، مجریانی مانند پلیس یا FBI همچنان هدفشان دستگیری افراد یا سازمان‌هایی است که از ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین برای مقاصد غیرقانونی مانند پولشویی یا کلاهبرداری استفاده می‌کنند. به همین ترتیب، آژانسی مانند IRS می‌خواهد صاحبان، معامله‌گران و سرمایه‌گذاران بیت‌کوین را ردیابی کند تا مالیات‌ها را از سود سرمایه یا درآمد افزایش دهد. شرکت هایی مانند Chainalysis خدماتی را برای نظارت و تجزیه و تحلیل بلاک چین ارائه می دهند. این شرکت‌ها تجزیه و تحلیل می‌کنند که آیا بیت‌کوین معینی که در حال حرکت بین کیف‌پول‌ها است، به نوعی با فعالیت‌های مجرمانه مرتبط است یا خیر و ممکن است با FBI در کمک به بازرسان برای ردیابی وجوه ارزهای دیجیتال در سطح بین‌المللی همکاری کنند.

آیا مقامات می دانند بیتکوین کی و کجا خریداری می شود؟

جدا از تجزیه و تحلیل داده ها که به تنهایی یا با همکاری شرکت های خصوصی انجام می شود، مقامات ممکن است اطلاعاتی را از صرافی های متمرکز درخواست کنند. به دلیل مقررات، صرافی های متمرکز نیز ممکن است موظف به اشتراک گذاری چنین اطلاعاتی باشند. با این حال، همه صرافی های ارز دیجیتال با مقامات همکاری نمی کنند. صرافی متمرکز یک صرافی ارز دیجیتال است که توسط یک نهاد واحد مانند کوین بیس اداره می شود. برای تبدیل شدن به یک اپراتور دارای مجوز در یک کشور یا منطقه خاص، صرافی های متمرکز باید از مقررات پیروی کنند.

به عنوان مثال، برای کاهش ناشناس بودن ارزهای دیجیتال و استفاده غیرقانونی از ارزهای دیجیتال، اکثر صرافی‌های متمرکز احراز هویت مشتریان یا KYC را در نظر گرفته اند. KYC به منظور تأیید هویت مشتریان در کنار کمک به مقامات برای تجزیه و تحلیل فعالیت در بلاکچین است. در عمل، افراد باید مجموعه ای از اسناد و داده چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ های خود را قبل از اینکه اجازه تجارت، سرمایه گذاری و معامله را داشته باشند، ارائه دهند.

پس از انجام KYC، ممکن است تبادل درخواست شود یا ممکن است موظف شود که آن داده ها را با سازمان های مجری قانون به اشتراک بگذارد. از آنجایی که صرافی دارای داده‌های شخصی افراد و داده‌های تراکنش است، دولت نیز ممکن است با استفاده از اطلاعات به دست آمده از صرافی های متمرکز، IRS می تواند کیف پول های بیت کوین ناشناخته را با استفاده از چک های KYC و اطلاعات شخصی مربوطه شناسایی کند.

با این وجود، همه صرافی ها از KYC استفاده نمی کنند. برای مثال، تطبیق صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) با مقررات مشکل است، زیرا فاقد دفتر مرکزی هستند و توسط یک شرکت متمرکز یا گروه کوچکی از افراد اداره نمی‌شوند.

مالیات بیت کوین چگونه است؟

نحوه گزارش بیت کوین در مورد مالیات ها و قوانین مالیات بیت کوین به موقعیت خاص و کشور محل اقامت مالی شخص بستگی دارد. به عنوان مثال، مالیات دهندگان ایالات متحده باید فروش ارزهای دیجیتال و سایر رویدادهای مشمول مالیات را گزارش کنند و هر یک از این تراکنش ها پیامدهای قانونی متفاوتی دارند. ارز فیات که از فعالیت‌های ارز دیجیتال به‌دست می‌آید، که به عنوان سود تحقق‌یافته نیز در نظر گرفته می‌شود، با نرخ‌های متفاوتی مالیات می‌گیرد و می‌تواند سرمایه یا درآمد محسوب شود. مراقب آخرین به روز رسانی ها از نظر الزامات و تعهدات مالیاتی باشید.

زمانی که شخصی بیت کوین را به صورت نقدی می فروشد، زمانی که بیت کوین را به ارز دیجیتال دیگری تبدیل می کند یا زمانی که بیت کوین را برای خرید کالا چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ یا خدمات خرج می کند، رویدادها ممکن است به عنوان سود سرمایه مشمول مالیات شوند. طبق آخرین الزامات، افزایش سرمایه ارزهای دیجیتال در ایالات متحده باید با ارسال فرم ۸۹۴۹ ثبت شود. اگر شخصی با بیت کوین حقوق دریافت کند یا برای ارائه کالا یا خدمات بیتکوین دریافت کند، ممکن است بیتکوین نیز مشمول مالیات شود. مراقب رویدادهای خاص مرتبط با بلاکچین باشید، زیرا سایر مشوق ها یا پاداش ها نیز ممکن است مشمول مالیات باشند (به عنوان مثال، قرار دادن جوایز یا به دست آوردن دارایی های جدید به دلیل هارد فورک یا ایردراپ).

برعکس، موقعیت‌های خاصی مشمول مالیات نمی‌شوند، به عنوان مثال، زمانی که شخص صرفاً بیت کوین را منفعلانه نگه می‌دارد یا زمانی که کمک‌ها یا هدایای بیت کوین منتقل می‌شود. بسته به موقعیت، ممکن است هنوز الزامات یا الزامات قانونی برای گزارش چنین رویدادهایی به IRS یا یک آژانس واجد شرایط جایگزین وجود داشته باشد.

چه اتفاقی برای ارز دیجیتال گزارش نشده می افتد؟

گزارش نکردن بیت کوین با وجود الزام به انجام آن ممکن است عواقب شدیدی برای زندگی و امور مالی افراد داشته باشد. جریمه برای اظهارنامه نادرست می تواند قابل توجه باشد و حتی در شرایط خاصی جرم محسوب می شود. افراد ممکن است تعجب کنند که آیا صرافی های متمرکز ارزهای دیجیتال به طور فعال به IRS گزارش می دهند. صرافی های متمرکز فرم های مالیاتی را برای IRS صادر می کنند. به همین ترتیب، IRS برای درخواست اطلاعات افراد و دستگیری کسانی که سعی در تقلب در تعهدات مالیاتی خود دارند، صادر کرده است.

اما، چنین احضارهایی تنها ابزار اجرای قانون نیست که IRS در تلاش خود برای اعمال مالیات بیت کوین از آن استفاده می کند. به عنوان مثال، فرم ۱۰۴۰ به طور خاص از مالیات دهندگان آمریکایی می پرسد که آیا با ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین معامله کرده اند یا خیر. برخی از افراد ممکن است ترجیح دهند از گزارش معاملات بیت کوین، درآمد و سود سرمایه خود اجتناب کنند. با این حال، زمانی که مالیات دهندگان ایالات متحده فعالیت ارزهای دیجیتال مشمول مالیات را گزارش نمی کنند و با حسابرسی یا روند تحقیقاتی IRS مواجه می شوند، ممکن است فرار مالیاتی یا تقلب در نظر گرفته شود. ممکن است افراد در نهایت مجبور به پرداخت جریمه شوند یا حتی با اتهامات کیفری روبرو شوند. در واقع فرار مالیاتی جرم محسوب می شود. این مجازات ممکن است تا نیم دهه زندان و جریمه تا ده ها هزار دلار افزایش یابد.

برای مطالعه اخبار مرتبط با رمزارزها در ایران و جهان، وبلاگ و کانال خبری ما را دنبال کنید.

تراکنش های بیت‌ کوین قابل ردیابی هستند؟

در پاسخ به سوال فوق، به طور کلی می‌توان گفت؛ از طریق جستجو‌گرهای بلاکچین، می‌توان به راحتی تراکنش‌های بیت‌کوین را ردیابی کرد، در واقع انجام تراکنش‌های بیت‌کوین به صورت ناشناس به طور فزاینده‌ای دشوار و گاهاً غیر ممکن است، اما روش‌هایی وجود دارد که با استفاده از آن‌ها می‌توان ردیابی تراکنش‌های خود را عملاً بسیار دشوار و پر هزینه کرد.

اقتصاد آنلاین – حسین قطبی؛ مطمئناً امکان ردیابی تراکنش بیت‌کوین (BTC) وجود دارد. اکسپلوررهای بیت‌کوین به شما این امکان را می‌دهند که فعالیت‌ها را در بلاکچین بیت‌کوین دنبال کنید. به لطف این شفافیت، تراکنش‌ها قابل ردیابی هستند و می‌توانید بلاکچین را به عنوان نوعی پایگاه داده باز پر از تراکنش‌های بیت‌کوین در نظر بگیرید.

سایر ارزهای رمزنگاری شده مانند اتریوم (ETH) و سولانا (SOL) نیز اکسپلوررهای بلاکچین خود را به نام Etherscan و SolScan دارند. در همه این اکسپلوررها، می‌توانید اطلاعاتی درباره تراکنش‌های روی بلاکچین پیدا کنید، مانند اینکه چه مقدار رمزارز ارسال شده و چه آدرس‌هایی در این تراکنش نقش داشته‌اند. با وجود شفافیت بلاکچین، بسیاری از مردم فکر می‌کنند که هنوز هم می‌توان به صورت ناشناس تراکنش‌های بیت‌کوین را انجام داد. با این حال، کشورهای بیشتری در حال اجرای قوانین «مشتری خود را بشناسید» (KYC) هستند که از شما می‌خواهد، هویت خود را در پلتفرم‌های تجاری متمرکز نشان دهید. با افشای هویت خود، کشف تراکنش‌هایی که انجام داده‌اید و دیدن آنچه در کیف پول بیت‌کوین شما وجود دارد، برای دولت بسیار آسان‌تر می‌شود. بنابراین برای اینکه بتوان در یک صرافی متمرکز معامله کرد، اطلاعات شخصی باید به صرافی ارائه شود. در نتیجه آدرس‌های بیت‌کوین را می‌توان به داده‌های شخصی مرتبط کرد. از آنجایی که داده‌های تراکنش‌های قبلی بیت‌کوین حذف نمی‌شوند، همیشه امکان مشاهده تراکنش‌های گذشته نیز وجود دارد.

چه چیزی بیت‌کوین را قابل ردیابی می‌کند؟

تراکنش‌های بیت‌کوین قابل ردیابی هستند، زیرا بلاکچین بیت‌کوین کاملاً شفاف است و هر تراکنش به صورت عمومی در یک دفتر کل توزیع شده ذخیره می‌شود. از سال 2013، مطالعات مختلف به روی ردیابی تراکنش‌های بیت‌کوین و هویت‌های مرتبط با آن‌ها انجام شده است. اگر چه امکان ایجاد شکل خاصی از ناشناس بودن با ارزهای دیجیتال وجود دارد، اما ارسال تراکنش‌ها به صورت کاملاً ناشناس از طریق بلاکچین بیت‌کوین دشوار است. بلاکچین‌ها کاملاً باز و در دسترس همه هستند. به لطف شفافیت این فناوری جدید، می‌توان به راحتی جریان پول را ردیابی کرد. اگر هویت پشت آدرس کیف‎پول مشخص باشد، می‌توان تراکنش‌های انجام شده را در آینده ردیابی و دنبال کرد. همه این معاملات را می‌توان با جزئیات مشاهده کرد. به این ترتیب می‌توان دید که چه مبلغی ارسال شده است، بلکه در کدام تاریخ و به کدام کیف پول ارسال شده است.

تراکنش‌های بیت‌کوین چگونه ردیابی می‌شوند؟

با افزایش قوانین و نظارت، دولت‌ها می‌توانند تراکنش‌های جعلی بیت‌کوین را با یافتن هویت پشت آدرس کیف پول آن تراکنش‌ها، راحت تر ردیابی کنند. در سال‌های اخیر، میلیون‌ها ارز دیجیتال توسط دولت‌های مختلف در سراسر جهان توقیف شده است. مجرمان فرصت‌هایی را که فناوری بلاکچین ارائه می‌دهد دیدند و سعی کردند تا جایی که ممکن است به صورت ناشناس ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین را خریداری کنند.

در نهایت، این اتفاق برای بسیاری از کلاهبرداران به خوبی جواب نداده و می‌توان گفت که تراکنش‌های بیت‌کوین کاملاً ناشناس نیستند. این رویدادها به تشدید قوانین در این زمینه و تشدید جستجو‌ها برای تشخیص معاملات متقلبانه کمک کرده است. هنگام معامله از کیف پول‌های بیت‌کوین که هویت آنها مشخص نیست، تراکنش‌ها را می‌توان به سرعت ردیابی کرد، اما کشف هویت ممکن است، زمان ببرد. وقتی شخصی می‌خواهد ارزهای دیجیتال خود را با دلار ایالات متحده مبادله کند، ردیابی هویت صاحب کیف پول و ردیابی تراکنش‌ها بسیار آسان‌تر می‌شود.

آیا می‌توان آدرس کیف پول بیت‌کوین را جستجو کرد؟

امکان جستجوی آدرس کیف‌پول بیت‌کوین از طریق اکسپلورر بیت‌کوین وجود دارد. با این حال، پیدا کردن یک آدرس رمزنگاری شده به این معنی نیست که شما هویت پشت آن را نیز شناسایی کرده‌اید. وقتی هیچ اطلاعات شناسایی که با کیف پول بیت‌کوین همراه است، نباشد، جستجو کردن آن دشوار است. از طریق یک اکسپلورر بلاکچین، یافتن تراکنش‌ها و آدرس‌ها آسان است، اما یافتن هویت پشت آدرس کیف پول زمان زیادی می‌برد.

از آنجایی که آدرس کیف پول شخصی لازم نیست، ناشناس باشد، اما یافتن آن دشوار است، آدرس کیف پول‌های بیت‌کوین را نام مستعار استفاده کنند از آن آدرس در فضای بلاکچین می‌نامند که با نام واقعی شخص متفاوت است. داده‌ها به هویت مرتبط نیستند، اما با این وجود هم، هر چند به سختی، می‌توان هویت واقعی یک نام مستعار یک فرد را ردیابی کرد.

چالش‌های ردیابی هویت یک آدرس بیت‎کوین چیست؟

ردیابی تراکنش‌های بیت‌کوین زمانی که افراد از کیف پول‌های مختلف و میکسرهای بیت‌کوین استفاده می‌کنند، ممکن است دشوار باشد. این عوامل روند جستجو را مختل می‌کنند و زمان زیادی را می‌گیرند. علیرغم این واقعیت که چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ برای کاربران کیف پول بیت‌کوین انجام تراکنش‌های کاملاً ناشناس چالش برانگیز است، راه‌های مختلفی برای نزدیک شدن به ناشناس بودن وجود دارد. به عنوان مثال، می‌توان از یک میکسر ارز دیجیتال استفاده کرد. میکسر ارز دیجیتال، سرویسی است که مجموعه تراکنش‌های مختلفی از ارزهای دیجیتال بالقوه قابل شناسایی را مخلوط می‌کند. این امر ناشناس بودن تراکنش‌ها را بهبود می‌بخشد، زیرا ردیابی بیت‎کوین را سخت تر می‎کند. در این مورد، این یک میکسر بیت‎کوین است که تضمین می‌کند که ردیابی تراکنش‌های بیت‌کوین دشوارتر است. در واقع این کار با ترکیب تراکنش‌های BTC از افراد مختلف در یک استخر انجام می‌شود که در نهایت تراکنش‌ها به آدرس‌های مورد نظر ارسال می‌شوند.

علاوه بر این، نظارت بر کیف پول‌ها نیز می‌تواند بسیار دشوار باشد. اگر کسی نمی‌خواهد فعالیت‌هایش در شبکه بیت‌کوین قابل ردیابی باشد، می‌تواند با ایجاد بسیاری از کیف پول‌های کریپتویی و انجام تراکنش‎های مختلف بین این کیف پول‌ها، ردیابی تراکنش‌ها و کیف پول‌ها را برای هر کسی دشوارتر کند. هر دو چالش به خودی خود دشوار هستند، اما ترکیب آنها می‌تواند ردیابی آدرس و نقل و انتقالات بیت‌کوین را بسیار دشوارتر کند، به طوری که در این حالت، ردیابی تراکنش‌ها و کیف پول‌ها زمان و انرژی زیادی را می‌طلبد.

آیا می‌توانید یک کیف پول بیت‌کوین ناشناس داشته باشید؟

کیف پول‌های ناشناس بیت‌کوین وجود دارند، اما در هنگام کار با آنها مراقب باشید زیرا که ممکن است هویت خود را فاش کنید، که هدف کلی کیف پول را شکست بخورد. مطمئناً داشتن یک کیف پول بیت‌کوین ناشناس امکان پذیر است. با این حال، یک کیف پول به تنهایی برای اطمینان از این ناشناس بودن کافی نیست. هنگامی که شخصی چندین تراکنش انجام می‌دهد، یک هویت می‌تواند به کیف پولی مرتبط شود که این اطلاعات در آن مشخص است. با توجه به قوانین سخت‌تر KYC برای صرافی‌ها، به نظر می‌رسد انجام تراکنش‌ها به صورت کاملاً ناشناس چالش‌ برانگیزتر باشد. با این وجود، کیف پول‌های بیت‌کوین وجود دارند که به شما امکان می‌دهند کاملاً ناشناس عمل کنید. کیف پول Electrum نمونه‌ای از این مورد است که می‌تواند با کیف پول سخت افزاری نیز ادغام شود. قبل از انتخاب استفاده از یک کیف پول ناشناس، لازم است ابتدا نحوه ورود بیت‌کوین به این نوع کیف پول را در نظر بگیرید. هنگامی که بیت‌کوین از یک صرافی با KYC معتبر ارسال می‌شود، عملاً ناشناس بودن از بین رفته است.

سلب مسئولیت: سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال و سایر عرضه‌ اولیه‌های آن‌ها (ICO) بسیار پرخطر و گمانه زنی است و این مقاله توصیه‌ای از طرف اقتصاد آنلاین یا نویسنده به عنوان سیگنالی برای خرید یا فروش رمزارزها تلقی نمی‌شود. از آنجایی که موقعیت هر فردی منحصر به فرد است، همیشه باید قبل از تصمیم گیری مالی با یک متخصص واجد شرایط مشورت شود.

آموزش پیگیری تراکنش ارز دیجیتال

پیگیری تراکنش ارز دیجیتال یکی از دغدغه‌های کاربران دنیای کریپتوکارنسی است. اهمیت این نگرانی را زمانی درک خواهیم کرد که ساعت ها در انتظار تائید و تکمیل تراکنش ارسال یا دریافتمان باشیم و از راهکارهای پیگیری تراکنش ارز دیجیتال مطلع نباشیم. شناسه تراکنش یا TX ID راه حل کاربران برای خارج شدن از استرس است. در این مطلب به شما آموزش خواهیم داد که در شرایط مختلف چطور تراکنش‌های خودتان را پیگیری کنید.

ضرورت پیگیری تراکنش ارز دیجیتال

به عمل اجرای دستورات در سیستم بانک اطلاعاتی تراکنش (Transaction) می‌گویند و از این عبارت معمولا در سییستم های اقتصادی استفاده می‌شود. تراکنش ارز دیجیتال با سایر فعل و انفعالات کلاسیکِ بانکی تفاوت های زیادی دارد. یک Transaction در کمترین حالت دو عضو دارد که شامل کاربر و یک سازمان یا نهاد است. در تراکنشات روتین،‌ با نهادهای متمرکز و در تراکنش های ارزهای دیجیتال «معمولا» با مجموعه‌ای غیرمتمرکز سروکار داریم. توجه داشته باشید که برخی از رمزارزها مخصوصا بیشتر استیبل کوین‌ها مانند تتر، به صورت متمرکز فعالیت می‌کنند.

شناسه تراکنش یا TXID چیست؟

تراکنش ارز دیجیتال به فرآیند ارسال یا دریافت رمز ارز و NFT می‌گویند. پیگیری تراکنش زمانی به کار می‌آید که در این پروسه اختلالی ایجاد و باعث نگرانی کاربر شود. هر Transaction در بلاک چین در ۶ مرحله انجام می‌شود که در ادامه به عنوان نمونه به توضیح پروسه انتقال بیت کوین در Blockchain می‌پردازیم.

• ثبت درخواست: فرض کید که قصد دارید مقداری BTC از کیف پولتان به والت دوستتان ارسال کنید؛‌ اولین قدم، ثبت درخواست و تعیین کارمزد مد نظرتان است.
• ارسال به نودها: تراکنش شما به نودها یا همان مشارکت کنندگان در شبکه ارسال می‌شود؛ اما همچنان هیچ تراکنشی در هیچ بلاکی قرار نگرفته است.
• ارزیابی تراکنش: نودها با معیارهایی که سازنده شبکه تعیین کرده است، تراکنش شما را ارزیابی و در صورت سازگاری با معیارها، آن را تائید می‌کنند؛ این مرحله با هدف جلوگیری از دوبار خرج کردن (Double spending) انجام می‌شود.
• هش شدن Transaction: تراکنش های رد شده و تائید شده متناسب با حجمی که دارند،‌ توسط یک هش قفل می‌شوند.
• انتشار بلاک در شبکه: در این مرحله ماینرها پس از حل کردن معادلات بلاک‌ها، آن ها را در شبکه منتشر می‌کنند.
• ثبت تراکنش: در آخرین مرحله، نودها پس از تائید بلاک جدید، تراکنش را تائید و ثبت می‌کنند.

آشنایی و کاربرد TXID یا شناسه تراکنش

برای پیگیری تراکنش به TXID یا شناسه تراکنش نیاز داریم. آیدی تراکنش یا Transaction ID یک کد منحصر به فرد است که امکان دسترسی و پیگیری تراکنش را برایتان فراهم می‌کند. در میان تمام تراکنش موجود در دنیای بی پایان بلاک چین،‌ این شناسه می‌تواند تراکنش مدنظرتان را پیدا و شرایط آن را بررسی کند.

تعریف ساده شناسه تراکنش ارزدیجیتال

هر فعالیت و عملیاتی که در دنیای بلاک چین مشاهده می‌کنید یک Transaction دارد. هر تراکنش یک شناسه منحصر به فرد و یکتا دارد که با بررسی آن در اکسپلورهای بلاک چین می‌توانید به اطلاعات آن تراکنش دسترسی پیدا کنید. TXID رشته کدی یکتا شامل حروف انگلیسی و اعداد است که در ظاهر مفهوم معنایی خاصی ندارد. دلیل اینکه TXID را به این شکل می‌بینیم، اِعمال تابع هش روی اطلاعاتی است که از تراکنش ها به دست آمده و دقیقا به همین خاطر، یکی دیگر از نام های TXID،‌ هش تراکنش است.

Cca7507897abc89628f450e8b1e0c6fca4ec3f7b34cccf55f3f531c659ff4d79
کد بالا نمونه ای از یک TXID ارز دیجیتال است؛ اما یک شناسه تراکنش عادی نیست! این کد،‌ آیدی تراکنش همان پیتزای بیت کوین معروف است که حتما داستان آن به گوشتان خورده است.

چرا به آیدی تراکنش یا TXID نیاز داریم؟

فرض کنید یکی از آشنایانتان مقداری بیت کوین برای شما ارسال کرده است. در این تراکنش،‌ BTC از دارایی والت او کم می‌شود؛‌ اما برای شما هیچ بیت کوینی ارسال نمی‌شود. معمولا در این شرایط محتمل ترین گزینه این است که آدرس مقصد،‌ اشتباه وارد شده است. با استفاده از شناسه تراکنش می‌توانید وضعیت تایید تراکنش به همراه اطلاعات مقصد و منبع را بررسی کنید.

اگر تمام این اطلاعات صحیح بود، طبیعتا با پشتیبانی کیف پولتان ارتباط برقرار می‌کنید و اگر این اتفاق بیافتد، اولین درخواست تیم پشتیبانی از شما،‌ TXID تراکنش‌تان خواهد بود. اگر این مسئله برای شما زیاد اتفاق می‌افتد، می‌توانید هر بار با پشتیبانی در تماس باشید؛ اما راه حل بهتر برای این مشکل،‌ تغییر کیف پولتان است.

چطور شناسه تراکنش ارزدیجیتال را دریافت کنیم؟

برای دسترسی به شناسه پرداخت می‌توانید در قسمت تاریخچه تراکنش‌ها، TXID را بیابید؛ این فرآیند در صرافی های ارز دیجیتال و کیف پول ها مشابه است. اگر رمزارزی را از والت خود ارسال کرده‌اید می‌توانید چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ در قسمت تاریخچه،‌ با کلیک روی تراکنش موردنظر از اطلاعات آن مطلع شوید. اگر در صرافی متمرکز فعالیت می‌کنید، علاوه بر امکان مشاهده اطلاعات تراکنش ها در سایت می‌توانید درخواست ثبت گزارش را ثبت کنید تا صرافی تمام اطلاعات تراکنش را برای شما ایمیل کند.

ردیابی TXID

با Transaction ID می‌توانید به برخی اطلاعات تراکنش های سایر کاربران دسترسی پیدا کنید. برای اینکار، کافیست تا TXID تراکنش مد نظر را در یک اکسپلورر بلاک چین جستجو کنید تا اطلاعاتی نظیر زمان انجام تراکنش، مبدا، مقصد و ارزش تراکنش دست پیدا کنید؛ بنابراین لزومی ندارد که حتما تراکنش مورد نظر،‌ متعلق به خودتان باشد. این پدیده،‌ یکی دیگر از اسناد شفاف بودن بلاک چین است.

نحوه پیگیری تراکنش

اگر در تراکنشی نقش ارسال کننده را داشتید و آن Transaction با مشکل روبرو شد، می‌توانید TXID خود چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ را به روشی که در بالا توضیح داده شد از کیف پولتان دریافت کنید. اگر در تراکنشی نقش دریافت کننده را داشتید و آن Transaction موفقیت آمیز نبود و به موقع برای شما ارسال نشد، باید از ارسال کننده، TXID را دریافت کنید. پس از اینکه آیدی تراکنشتان را پیدا کردید، می‌توانید با وارد کردن آن در جستجوگر بلاک چین‌، از جزئیات تراکنش موردنظر مطلع شوید چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ و علت مشکل را مشاهده کنید. در صورتی که هیچ مشکلی نباشد، باید از پشتیبانی کیف پول دریافت کننده، درخواست کمک کنید.

نحوه پیگیری تراکنش بیت کوین

سازوکار انتقال بیت کوین بسیار ساده است. اگر تراکنش شما با خطا مواجه شد و دارایی از کیف پول شما خارج شد، می‌توانید با راه‌کار زیر،‌ تراکنش خود را پیگیری کنید.

مرحله	نحوه پیدا کردن txid چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ در کیف پول bitcoin.com
اول	کیف پول بیت کوین خود را باز کنید.
دوم	گزینه BCH یا BTC را متناسب با تراکنشی که داشتید انتخاب کنید.
سوم	اکنون باید تمام برداشت‌ها و پرداخت‌‌‌ها را مشاهده کنید.
چهارم	تراکنشی که مربوط TXID مورد نظر شما است را انتخاب کنید.
پنجم	روی گزینه (VEIW ON BLOCKCHAIN) کلیک کنید.
ششم	در نهایت می‌توانید TXid مد نظر خود را به همراه تمام اطلاعات مربوطه مشاهده کنید.

بهترین کاوشگران (Explorer) بلاک چین

همانطور که تا اینجا متوجه شدید، برای پیگیری تراکنش ارز دیجیتال به دو مولفه نیاز دارید؛ شناسه تراکنش و جستجوگر بلاک چین. Transaction ID به خوبی آشنا شدید و در این قسمت به معرفی بهترین کاوش گران Blockchain می‌پردازیم.
هر شبکه Blockchain،‌ جستجوگر منحصر به فرد خودش را دارد؛ اما برخی از کاوشگران از چند شبکه به طور همزمان پشتیبانی می‌کنند که به آنها اکسپلورر عمومی می‌گویند. از معروفترین آنها می‌توان به Blockchair اشاره نمود که در زمان نگارش این مقاله از ۱۷ شبکه بلاک چین و در کنار آن، از استیبل کوین های تتر، USD Coin و BUSD پشتیبانی می‌کند. از سایر کاوشگران مطرح عمومی نیز می‌توان به Blockchain.com اشاره کرد که نسبت به بلاک چیر از شبکه های کمتری پشتیبانی می‌کند؛‌ اما امکانات بیشتری دارد.

سوالات متداول

شناسه تراکنش یا TXID چیست؟

شناسه تراکنش کدی هش شده است که برای ردیابی و پیگیری تراکنش‌ها استفاده می‌شود. هر تراکنش، یک TXID منحصر به فرد دارد.

چطور به TXID تراکنش خود دسترسی پیدا کنیم؟

برای دستیابی به شناسه تراکنش، وارد بخش تاریخچه معاملات (در کیف پول ارزدیجیتال و صرافی) می‌شویم و گزینه TXID را کپی می‌کنیم.

نکته: توجه داشته باشید این مقاله صرفا با هدف راهنمایی و آشنایی شما با تراکنش ارز دیجیتال نوشته شده است و ارز تودی مسئولیتی در مقابل تصمیمات یا عواقب مالی آن برای افراد ندارد.

ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری

بیت کوین به عنوان اولین رمز ارز در سال 2008 برای جایگزین شدن با سیستم پولی ارزهای دولتی به جهان معرفی شد. بعضی از فعالان حوزه ی ارز دیجیتال بر این بودند که این رمز ارز ویژگی های امنیتی لازم برای محافظت از هویت کسانی که از آن استفاده می کنند را مخصوصا در بعضی مناطقی که رمزنگاری را ممنوع و یا سرکوب می کنند، ندارد. در واقع از بعضی جهات، امنیت استفاده از بیت کوین از ارزهای ملی رایج یا همان FIAT، کمتر است و به این معنی است افرادی که امکانات لازم را دارند، می توانند هویت واقعی یک آدرس عمومی را آشکار کنند. بنابراین، تعدادی از ارزهای دیجیتال مانند MONERO و DASH به عنوان ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری، با ارایه ویژگی دریافت و ارسال ارز به صورت ناشناس، معرفی شدند.

این ارزها نوعی ارز رمزنگاری شده هستند که از فناوری‌هایی استفاده می‌کنند تا لینک دادن یک فرد به یک تراکنش را بسیار دشوار کند و باعث ناشناس ماندن طرف‌های درگیر و محرمانه بودن جزئیات تراکنش مانند مبلغ می‌شود. امروزه تعداد این رمز ارزها با این ویژگی بسیار زیاد شده است به گونه ای که نمی توان به راحتی مناسب ترین آنها را انتخاب کرد. در این مطلب قصد داریم تا با برخی از ویژگی های این ارزها آشنا شویم.

مقدمه

برخلاف تصور رایج، اکثر ارزهای رمزنگاری شده از جمله بیت کوین ناشناس نیستند، بلکه به عنوان بخشی از طراحی، تراکنش هایی که در یک بلاک چین ثبت می شوند، عمومی هستند.

تراکنش‌ها بین آدرس‌ های کیف پول (که فقط رشته‌ای از حروف و اعداد هستند که به کیف پول ارز دیجیتال شما لینک دارند) انجام می‌شود. بسته به ارز دیجیتال، اطلاعات ثبت شده در بلاک چین می تواند شامل جزئیاتی مانند آدرس کیف پول فرستنده و گیرنده و مبلغ تراکنش باشد. به عنوان مثال، هر زمان که تراکنش بیت کوین اتفاق می افتد، همه می توانند ببینند که مالکیت BTC از یک آدرس بیت کوین به آدرس بیت کوین دیگر منتقل شده است. اگر شخصی به آدرس بیت کوین شما برایتان بیت کوین بفرستد، از آنجایی که یک آدرس عمومی است، هر کسی می تواند ببیند چند بیت کوین دریافت کرده اید. هنگامی که می خواهید بیت کوین را برای دیگران ارسال کنید، آنها باید آدرس بیت کوین خود را به شما بدهند. از نظر تئوری، از آنجایی که تنها اطلاعاتی که در مورد فرستنده یا گیرنده نشان داده می شود، آدرس کیف پول آنها است که باز هم فقط رشته ای از حروف و اعداد هستند، شما هویت واقعی آنها را نمی دانید.

اگر آدرس بیت‌کوین را بتوان به شخصی که در پشت آن قرار دارد لینک داد، از آنجایی که بلاک چین یک دفتر کل عمومی است، می‌توانید کل تاریخچه تراکنش‌ های شخص و مقدار ارز دیجیتالی که در حال حاضر در اختیار دارد، بدانید. اگر حتی یک آدرس به یک شخص خاص گره خورده باشد، آدرس های دیگر در آن گروه از تراکنش ها در بلاک چین می تواند با همان شخص مرتبط شود. به عنوان مثال، آدرس بیت کوین ساتوشی ناکاموتو به طور عمومی قابل مشاهده است و به شدت تحت نظارت است.

شما می توانید تمام بیت کوین هایی را که آدرس دریافت کرده است (میلیون ها!) و ارسال کرده است (هیچ کدام) را ببینید. اگر او تصمیم بگیرد که بیت کوین را از این آدرس بفرستد، تمام دنیا متوجه خواهند شد و درست مانند هر سلبیریتی دیگر که مورد نظارت همگانی قرار دارد، اکنون کانون توجه هر دو آدرس است: ساتوشی و آدرس گیرنده. این روزها، لینک دادن هویت یک شخص به آدرس کیف پول کار سختی نیست. اگر از یک صرافی متمرکز ارزهای دیجیتال (CEX) استفاده می‌کنید، باید یک فرآیند «احراز هویت» (KYC) را طی کنید، که هویت شما را به صرافی نشان می‌دهد.

همچنین، شرکت‌هایی مانند Chainalysis یا CipherTrace متخصص در تجزیه و تحلیل بلاک چین هستند که ابزارهایی را ایجاد می‌کنند که می‌توانند تراکنش‌ ها را تجزیه و تحلیل کنند و طرف‌های درگیر را شناسایی کنند. افرادی در جامعه کریپتو وجود دارند که فکر می کنند طراحی اصلی بلاک چین ساتوشی شفافیت بیش از حد را ارائه می دهد، بنابراین ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری برای رفع این "نقص" توسعه یافته اند.

ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری یا PRIVACY COINS چیست؟

ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری دسته ای از ارزهای رمزنگاری شده هستند که تراکنش های ناشناس در شبکه ی بلاک چین را با مخفی کردن آدرس گیرنده و فرستنده خود انجام می دهند. در واقع این رمز ارزها دارای دو جنبه متفاوت غیرقابل ردیابی بودن و ناشناس بودن هستند.

ناشناس بودن، هویت یک تراکنش را مخفی می کند و غیرقابل ردیابی بودن، پیگیری تراکنش ها با ابزارهای مختلف توسط شخص ثالث را غیرممکن می سازد. در طرف مقابل برای بیت کوین و سایر بلاک چین ها، این امکان وجود دارد که آدرس ها و معاملات عمومی موجود در شبکه آنها مشاهده شده و پیگیری واریزها و برداشت های افراد ساده تر می شود.

همانطور که از نام آن پیداست، یک ارز دیجیتال غیر قابل پیگیری هویت کاربر و سایر داده‌های تراکنش را خصوصی می‌کند.

ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری که به‌ عنوان «سکه‌های خصوصی» یا «سکه‌های ناشناس» نیز شناخته می‌شوند، ارزهای رمزپایه‌ای هستند که هرگونه اطلاعاتی را که می‌تواند یک فرد را به یک تراکنش مرتبط کند و سایر اطلاعات مانند مبلغ معامله و موجودی فعلی آدرس‌های کیف پول را پنهان چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ می‌کند.

به عنوان مثال، خریدار و فرستنده تراکنش از مبلغ معامله و طرفین درگیر (خود) مطلع خواهند شد اما همان اطلاعات برای هیچ کس دیگری در دسترس نخواهد بود. این به کاربران امکان می دهد ناشناس بودن خود را حفظ کنند و فعالیت تراکنش خود را پنهان کنند.

برای اینکه کاملاً ناشناس باشیم، باید غیرممکن باشد که تراکنش‌های مختلفی را که توسط یک شخص انجام شده است، به هم مرتبط کنیم. همه ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری سطح یکسانی از حریم خصوصی را ارائه نمی دهند و در درجه ناشناس بودن آنها متفاوت است.

پولشویی و فرار مالیاتی به کمک ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری

استفاده از ارزهای غیرقابل پیگیری بستگی به قوانین قضایی آن ناحیه دارد. به عنوان مثال در کشور کره جنوبی، معامله ی این رمز ارزها در صرافی های این کشور به منظور چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ جلوگیری از پولشویی و فرار مالیاتی ممنوع اعلام شده است.

با این حال حتی در کشورهایی که این رمز ارزها را ممنوع نکرده اند، آنها را تایید نیز نکرده اند. به این معنی که استفاده از این رمز ارزها در ناحیه ی خاکستری قوانین آن کشورها قرار دارد! مانند دولت ایالات متحده که به دنبال توسعه و طراحی ابزارهایی جهت آشکارسازی تراکنش های انجام گرفته در شبکه ی این رمز ارزها می باشد.

البته باید گفت که معاملات این ارزهای دیجیتال لزوما فعالیت های مخرب مالی مانند تامین مالی تروریسم یا پولشویی را ترویج نمی کنند. برخی از کاربران به سادگی به حریم مالی خود اهمیت می دهند و از حقوق بنیادی خود استفاده می کنند. همچنین تعداد سازمان های دولتی که از این رمز ارزها حمایت می کنند، به طور پیوسته در حال افزایش است. نکته جالب این است که بسیاری از افراد شناخته شده مانند ایلان ماسک و ادوارد اسنودن به طور پیوسته از برنامه هایی که تمرکز آنها بر حریم خصوصی می باشد، حمایت می کنند.

اینکه تنظیم کننده های جهانی مانند گروه ویژه اقدام مالی یا FATF چه اقداماتی را برای ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری به ارمغان می آورد، بسیار حائز اهمیت می باشد. چون با اینکه این رمز ارزها ممنوع نیستند اما کار را برای کشورها و صرافی هایی که به دلیل مقرراتی مانند قانون FATF Travel مشمول شرایط اشتراک اطلاعات هستند، سخت می کند. پیش نویس دستورالعمل جدید FATF نیز شامل توصیه های جدید برای کسانی است که با این گونه از رمز ارزها سروکار دارند.

همانطور که پیش تر نیز گفته شد، ممنوعیت ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری به نظرات یک کشور و تعهدات مالی آن بستگی دارد. درحالیکه معاملات Privacy coin ها یا امثال آنها می تواند از رگولاتورها مخفی باشد، ناظران متمرکز بر صرافی های متمرکز تسلط دارند.

هنگامی که یک رگولاتور، یک رمز ارز خاص را در محدوده خود ممنوع می کند، صرافی ها باید هر چه زودتر معاملات آن ارز را متوقف کرده و یا خطر تعطیل شدن را به جان بخرند. در چنین شرایطی برخی از صرافی ها معاملات آن ارز را متوقف می کنند درحالیکه برخی دیگر آن رمز ارز را به طور کامل از پلتفرم خود خارج کرده اند.

ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری در چند ماه اخیر با نظارت فزاینده ای از سوی نهادهای نظارتی رو به رو شده اند که برخی از صرافی ها را مجبور به حذف آنها کرده است تا از عوارض احتمالی در امان بمانند. در نتیجه ی این رویداد، رمز ارزهای برجسته ای همچون Monero cash و Dash توسط چندین پلتفرم معامله ای برجسته مانند Bittrex ،Coinbase Uk و CoinCheck از لیست خارج شده اند.

علیرغم تمام مطالب گفته شده، برخی از گزارش ها حاکی از آن است که جنایتکاران هنوز بیت کوین را با وجود ضعف آن در ویژگی های امنیتی، ترجیح می دهند.

در ادامه به معرفی چند مورد از ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری معروف می پردازیم.

Monero

محبوبیت ارز Monero با نماد XMR، به دلیل توانایی آن در کمک به ناشناس ماندن کاربران، افزایش یافته است. ردیابی معاملات این رمز ارز بسیار مشکل است چرا که از آدرس های مخفی استفاده می کند. این روش به پنهان کردن هویت فرستنده و گیرنده کمک می کند.

در حقیقت حریم خصوصی این ارز دیجیتال آن قدر استثنایی است که سرویس درآمد داخلی ایالات متحده برای هر کسی که بتواند فناوری ناشناس بودن آن را بشکند، مبلغی معادل 625 هزار دلار جایزه تعیین کرده است.

با این حال یک کارمند حوزه ی بلاک چین ادعا کرده است که Monero به طور هوشمندانه ای اختراع شده است اما بی عیب و نقص نیست. تا تاریخ 4 جولای 2021 و با قیمت 221 دلار، این رمز ارز در رتبه بیست و ششمین رمز ارز از نظر ارزش بازار (2.6 میلیارد دلار) قرار گرفته است.

Zcash

Zcach با نماد ZEC، به گونه ای توصیف می شود که اگر بیت کوین را برای کارهای پولی به http تشبیه کنیم، Zcash مانند https خواهد بود و تاکید آن بر ویژگی های امنیتی و حریم خصوصی بهبود یافته شده می باشد. این رمز ارز به کاربران این امکان را می دهد تا بدون اینکه آدرس آنها برای دیگری آشکار شود، معاملات خود را انجام دهند. همچنین مقدار معامله نیز پنهان باقی می ماند.

Dash که در سال 2014 ایجاد شد، در ابتدا با نام Xcoin شناخته می شد و سپس نام آن به DarkCoin تغییر کرد و در نهایت با نام Dash امرزوه شناخته می شود. این ارز دیجیتال به کاربران این امکان را می دهد تا با استفاده از ویژگی PrivateSend خود انتخاب کنند که آیا می خواهند تراکنش های آنها ناشناس بماند یا خیر.

این ویژگی به کاربرانی که مایل هستند تا در چهارچوب های نظارتی کشور خود عمل کنند نیز تراکنش های خود را انجام دهند. انتخاب ویژگی خصوصی برای تراکنش های این رمز ارز، کارمزد تراکنش را اندکی افزایش می دهد.

جمع بندی

در حقیقت، رمزنگاری مجموعه ای از شیوه ها و تکنیک ها است که به منظور برقراری ارتباط ایمن در میان حضور افراد خارجی طراحی شده است. بنابراین ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری بخش مهمی از اکوسیستم رمزنگاری هستند با وجود اینکه ماهیت غیرقابل ردیابی آنها در معاملات مجرمانه، آنها را بحث برانگیز می کند.

علی رغم اینکه طبق گزارش ها تنها درصد کمی از ارزهای دیجیتال در پولشویی، تامین مالی تروریسم و سایر فعالیت های غیر قانونی استفاده می شوند، دولت های سراسر جهان به آنها نگاه خوبی ندارند. در نتیجه در بسیاری از صرافی ها، معاملات ارزهای دیجیتال غیرقابل پیگیری متوقف شده است و تمام کسانی که این ارزهای دیجیتال را معامله می کنند و یا با آنها تراکنش انجام می دهند، با توجه به قوانین محلی خود، جوانب احتیاط را رعایت کنند.