انواع مختلف دارایی‌های کریپتویی

ریسک های سرمایه گذاری را بشناسید

واژه لاتین ریسک که در زبان فارسی، از آن به مفهوم خطر نام برده می‌شود، یکی از بنیادی‌‌ترین مفاهیم دنیای پول و تجارت است. در ادامه قصد داریم ریسک های سرمایه گذاری را بیان کنیم.

به بیان ساده، مفهوم ریسک به معنی زیان احتمالی نهفته در هر نوع سرمایه‌گذاری است. با ورود به دنیای معامله‌گری، اجتناب از ریسک غیرممکن می‌باشد و به منظور انجام محاسبات منطقی و سرمایه‌گذاری هوشمندانه‌تر، باید همیشه درصد مشخصی برای ریسک در نظر بگیریم.

برخی افراد به اشتباه گمان می‌کنند که ریسک صرفاً به معنی نوسانات بازار یا حرکات قمارگونه برخی معامله‌گران می‌باشد؛ در حالی که ریسک در اصلی ترین وجه خود، به عدم قطعیت اشاره می‌کند.

اهمیت تعیین ریسک

به همین جهت تمام کسانی که با تجارت سر و کار دارند، باید توجه ویژه‌ای به آن داشته و مفهوم ریسک را به خوبی درک کنند زیرا، در غیر این صورت عواقب خطرناکی در انتظارشان خواهد بود.

ریسک در دارایی‌های مختلف و همچنین برای مدیریت سرمایه‌های خرد و کلان، شامل مؤلفه‌های گسترده و متفاوتی می‌باشد اما، تمرکز مطلب فعلی بر توضیح مسائل مرتبط با ریسک برای سرمایه گذاران حقیقی در بازار سهام است.

در واقع بسیاری باور دارند؛ به دلیل ماهیت بازار سرمایه که به طور ذاتی با پول و سفته بازی سر و کار دارد؛ درک عمیق این مفهوم، یکی از الزامات اساسی معامله‌گری موفقیت آمیز در این بازار است.

انواع ریسک در بازار سهام

ریسک به انواع و اقسام مختلفی تقسیم می‌شود که ریسک‌های بازار مالی را می‌توان در دو دسته سیستماتیک و غیرسیتماتیک تقسیم بندی نمود.

ریسک سیستماتیک

مربوط به وقایع کلان اقتصادی و تحولات سیاسی بوده و مرتبط با صنعت یا شرکت خاصی نیست. بارزترین ویژگی این نوع از ریسک، غیر قابل پیش بینی بودن آن است زیرا مربوط به رخدادهای مهم و بزرگ در سطح کشور یا جهان می‌باشد که عموماً نتایج و تأثیرات نهایی این امور قابل پیش‌بینی و محاسبه نیستند.

معامله‌گران باید با درنظر داشتن رویکردهای تدافعی مشخص، همیشه آمادگی رویایی با چنین اتفاقاتی را داشته باشند، چون وقوع آن‌ها در هر لحظه محتمل بوده و شدت و ضعف اثرات ناشی از این بحران‌ها نیز مشخص نیست. از نمونه‌های ریسک سیستماتیک، می‌توان به تغییرات نرخ بهره، اثرات تورم، تحریم‌های بین المللی، جنگ و… اشاره نمود.

ریسک غیر سیستماتیک

ناشی از رخدادهای داخلی بازار سهام نظیر شرایط صنعت، وضعیت کلی شرکت، تحرکات سهامداران عمده و… بوده و تا حد زیادی به واسطه دانش تحلیل بازار قابلیت پیش بینی دارد. در واقع می توان گفت، این اتفاقات با صنعت یا شرکت خاصی مرتبط بوده و معمولاً کل بازار را تحت تأثیر قرار نمی‌دهند.

طی سال‌های اخیر برخی از صنایع خاص، نقش مهمی در تأمین نیازهای درآمدی کشور ایفا نموده‌اند و از همین روی سرمایه گذاران نسبت به اخبار و وقایع پیرامون این شرکت‌ها، تمرکز و حساسیت بالایی دارند.

کوچک‌ ترین تغییرات در شرایط فعالیت آن‌ها، از سوی فعالان بازار به دقت رصد شده و می‌تواند موجب نوسانات قیمتی شدید در ارزش سهام این شرکت‌ها شود.

از نمونه این مسائل، می‌توان به بحث تعیین نرخ خوراک شرکت‌های پتروشیمی در لوایح بودجه‌ای اشاره نمود که قیمت سهام گروه محصولات شیمیایی را به وضوح تحت الشعاع قرار می‌دهد.

تغییرات نرخ سوخت صنایع، قوانین مالیاتی شرکت‎ها، تعرفه‌های صادرات و واردات، ترکیب هیئت مدیره و… مثال‌هایی برای ریسک غیر سیتماتیک هستند.

ریسک نرخ سود (Interest rate risk)

اگر چند گزینه برای سرمایه‌گذاری داشته باشیم، این نوع ریسک مطرح می‌شود. به عنوان مثال سرمایه‌گذاری در سهام یا اوراق مشارکت. تفاوت نرخ سود این دو سرمایه‌گذاری می‌تواند ما را به یکی از دو گزینه که ریسک کمتری برای ما دارد، سوق دهد.

ریسک تورم (Inflation risk)

رشد نرخ تورم باعث می‌شود بر بازدهی سرمایه‌گذاری موثر است؛ زیرا بازدهی خالص از اختلاف بازدهی ناخالص و نرخ تورم حاصل می‌شود. به طور مثال اگر انتظار بازدهی ۵۰ درصدی داشته باشیم و نرخ تورم سالانه ۱۵ درصد داشته، در نهایت ۳۵ درصد بازدهی خواهیم داشت.

هرچه نرخ تورم افزایش یابد از میزان بازدهی ما در این حالت کاسته می‌شود. پس باید سرمایه‌گذاری انتخاب کنیم که بازدهی بیشتری داشته و در نهایت پس از کسر تورم، رضایت ما را فراهم کند. به این نوع ریسک که در اثر افزایش نرخ تورم به فرد تحمیل می‌شود، ریسک تورم می‌گویند.

ریسک مالی (Financial risk)

شرکت‌ها در صورت‌های مالی خود بخشی تحت عنوان، تسهیلات و تعهدات مالی دارند. هرچه تعهدات مالی شرکت و وام‌های دریافتی بیشتر باشد، توان شرکت جهت توسعه و گسترش و افزایش سوددهی کاهش می‌یابد.

به این نوع ریسک، ریسک مالی گفته می‌شود. بسیاری از سرمایه‌گذاران با لحاظ این نکته سهام شرکت‌ها را خریداری می‌کنند و از شرکت‌هایی که تعهدات مالی زیادی دارند به دلیل ریسک مالی فاصله گرفته و به سراغ گزینه‌های کم ریسک تر می‌روند.

ریسک نقدشوندگی (liquidity risk)

دارایی مطلوب، دارایی است که قدرت نقدشوندگی بالا دارد. اگر دارایی به راحتی فروش نرود، صاحب آن دارایی، با ریسک نقدشوندگی مواجه است. در مورد سهام نیز این ریسک وجود دارد. فرض کنید قصد دارید سهام شرکتی را در بازار به فروش برسانید ولی به دلیل عملکرد نامناسب شرکت، کسی سهام را نمی‌خرد.

در این حالت شما با ریسک نقد شوندگی مواجه هستید. هرچه سرعت خرید و فروش سهمی بیشتر باشد و معاملات آن را روان‌تر باشد این ریسک در آن کم رنگ‌تر است.

ریسک نرخ ارز (currency risk)

در مورد شرکت‌های واردات محور، ریسک نرخ ارز بسیار با اهمیت است. اگر شرکت مورد نظر شما، عمده مواد اولیه خود را وارد می‌کند، با رشد نرخ ارز، درگیر چالش ریسک نرخ ارز خواهد شد و هزینه زیادی را متحمل می‌شود.

با رشد هزینه‌ها، سود دهی شرکت کاسته شده و نتیجه نهایی، عدم رغبت سرمایه‌گذاران به خرید شرکت مذکور است. البته این ریسک، نوعی ریسک غیر سیتماتیک محسوب می‌شود که توسط شرکت‌ها قابل کنترل نیست.

ریسک تجاری

در ریسک تجاری به این موضوع توجه می‌شود که آیا شرکت قادر به فروش محصولات و تامین هزینه‌های عملیاتی خود است یا خیر؟ به عبارتی، ریسک تجاری کلیه هزینه‌های یک کسب و کار برای عملیاتی ماندن را در نظر می‌گیرد.

این هزینه‌ها شامل حقوق، هزینه تولید، اجاره تسهیلات، دفتر و هزینه‌های اداری می‌شود. سطح ریسک تجاری یک شرکت تحت تأثیر عواملی مانند هزینه کالاها، حاشیه سود، رقابت و سطح کلی تقاضا برای محصولات یا خدماتی است که می‌فروشد، می‌باشد.

ریسک اعتباری یا ریسک نکول

ریسک اعتباری یا نکول، ریسک عدم بازپرداخت سود یا اصل بدهی قلمداد می‌شود. این نوع ریسک برای سرمایه‌گذاران اوراق قرضه، نگران کننده است.

اوراق قرضه دولتی، کمترین میزان ریسک نکول و به همین ترتیب کمترین بازده را دارند. از طرف دیگر اوراق بهادار شرکت، دارای بالاترین میزان ریسک نکول و در نتیجه نرخ بهره بالاتر هستند.

ریسک کشور

ریسک کشور، به عدم توانایی یک کشور در پرداخت تعهدات مالی گفته می‌شود. در صورت بروز چنین ریسکی، به عملکرد سایر بخش‌های مالی کشور نیز صدمه وارد می‌شود.

آسیب سایر کشورهای در ارتباط با آن نیز محتمل است. این ریسک در غالب کشورهای در حال توسعه که کسری بودجه شدید دارند، رخ می‌دهد.

ریسک سیاسی

ریسک سیاسی زیرمجموعه ریسک سیستماتیک است. در این حالت، بی‌ثباتی سیاسی، جنگ، کنترل‌های نظامی، تغییر قوانین دولتی، روی تصمیم‌های سرمایه‌گذاری اثر می‌گذارد.

این نوع ریسک با عنوان ریسک ژئوپلیتیک نیز شناخته می‌شود. نکته‌ای که در مورد این ریسک وجود دارد، آن است که هر چه افق زمانی سرمایه‌گذاری طولانی‌تر شود، این ریسک بیشتر می‌شود.

جمع بندی

در این مقاله با تعریف ریسک آشنا شدیم. انواع مختلف ریسک از منظرهای مختلف را بررسی کردیم. همچنین با طبقه بندی پذیرش ریسک در افراد مختلف، آشنا شدیم.

به طور کلی، ریسک‌هایی که با آن مواجه هستیم؛ دو نوع قابل پویا و خالص هستند. ریسک‌های خالص عموماً زیان ده هستند و هدف ما صرفا کنترل ریسک‌های پویا است. به منظور کاهش زیان‌های ناشی از ریسک‌های سرمایه‌گذاری، چندین راه حل وجود دارد.

لازم به ذکر است که ما قادر نیستیم همه ریسک‌های سرمایه‌گذاری را مهار کنیم. بلکه با دانش و تجربه حاصل از مدیریت ریسک می‌توانیم آن را به سطح قابل تحملی کاهش دهیم. یکی از راه‌های کاهش ریسک سرمایه‌گذاری، سبد دارایی است.

در واقع با سرمایه‌گذاری در چند سهام، ریسک کلی سبد سهام کمتر از مجموع ریسک‌های تک‌ تک سهام خواهد شد. استفاده از تنوع بخشی این امکان را فراهم می‌کند که با کنار هم قراردادن دارایی‌های مالی متنوع ریسک کمتری را متحمل شویم.

استفاده از سهام مختلف در سبد سرمایه‌گذاری موجب کاهش ریسک غیرسیستماتیک می‌گردد. تنوع‌بخشی باید با دانش و تجربه کافی صورت بگیرد و در صورت امکان از متخصصین این امر بهره گرفته شود.

درحالی‌که اکثر متخصصان سرمایه‌گذاری موافق هستند که تنوع سازی نمی‌تواند در برابر ریسک آن‌ها را تضمین کند، می‌توان گفت تنوع سازی مهم‌ترین مؤلفه برای کمک به یک سرمایه‌گذار در رسیدن به اهداف مالی دوربرد است و این درحالی‌که ریسک مالی را به حداقل می‌رساند.

اگر می خواهید ریسک منطقی داشته باشید وآموزش دیده وارد دنیای کریپتو شوید می توانید در دوره های آموزشی ارز دیجیتال همیار کریپتو شرکت کنید.

ایردراپ چیست؟ | میزان مالیات هدایای کریپتویی در کره جنوبی چقدر است؟

طبق آخرین گزارش‌ها، وزارت استراتژی و دارایی کره جنوبی به دنبال معرفی مکانیزمی کارآمد برای دریافت مالیات بر روی ایردراپ‌های کریپتویی است. اوایل امروز، ۲۲ آگوست، این وزارتخانه در حال تجزیه، تحلیل و تفسیر قانون مالیات برای ارز‌های دیجیتال بود، انواع مختلف دارایی‌های کریپتویی دارایی‌هایی که به آزادی قابل انتقال هستند.

به گزارش نبض بورس، نویسنده: فرناز حیدری | ایردراپ یک راهکار برای جذب افراد یا نگهداری آن‌ها در یک پلتفرم است، برای مثال برخی از پلتفرم‌ها در ازای ثبت نام افراد به آن‌ها تعدادی رمزارز هدیه می‌دهند که به این رمزارز‌های رایگان ایردراپ گفته می‌شود.

کره جنوبی از ایردراپ مالیات می گیرد

مردم کره جنوبی زمانی که ایردراپ را دریافت می‌کنند باید مالیات قابل توجهی برای آن بپردازند.

طبق آخرین گزارش‌ها، وزارت استراتژی و دارایی این کشور به دنبال معرفی مکانیزمی کارآمد برای دریافت مالیات بر روی ایردراپ‌های کریپتویی است. اوایل امروز، ۲۲ آگوست، این وزارتخانه در حال تجزیه، تحلیل و تفسیر قانون مالیات برای ارز‌های دیجیتال بود، دارایی‌هایی که به آزادی قابل انتقال هستند. همچنین این وزارتخانه اینکه آیا آن‌ها می‌توانند مالیات ایردراپ را برای ارز‌های دیجیتال اعمال کنند یا خیر بحث و تفحص داشت.

سخنگوی وزارت دارایی گفت: انتقال مجانی دارایی یک نوع هدیه محسوب می‌شود و براساس قانون مالیات بر ارث و هدایا شامل مالیات می‌شود. در این صورت از شخص ثالثی که دارایی مجازی به صورت رایگان به او منتقل می‌شود، مالیات هدیه اخذ می‌شود.

انواع مختلف ایردراپ در فضای کریپتو

ایردراپ‌ها در فضای کریپتو بسیار محبوب هستند و انواع مختلفی دارند. در یکی از انواع آن، یک پلتفرم، به دارندگان دارایی‌های دیجیتال بومی خود پاداش می‌دهد. ایردراپ به طور خاص در زمان هاردفورک کردن بلاکچین موجود به یک بلاکچین جدید یا در هنگام واریز دارایی‌های مجازی به انواع مختلف دارایی‌های کریپتویی یک شبکه بلاکچین و برای تشویق افراد به استفاده از پلتفرم یا محصول یک شرکت اتفاق می‌افتد. شکل دیگری از پاداش‌های کریپتو، شرط بندی کریپتو است که ممکن است مشمول مالیات هدیه نیز باشد.

میزان مالیات هدایای کریپتویی چقدر است؟

مالیات هدایای کریپتو بین ۱۰ تا ۵۰ درصد خواهد بود.

یک نشریه خبری محلی در کره جنوبی با استناد به سخنان مقامات مالیاتی، گزارش داد که مالیات بر عایدی سرمایه از دارایی‌های مجازی در سال ۲۰۲۵ آغاز می‌شود. اما در حال حاضر، اعطای دارایی‌های مجازی همچنان به صورت قبلی ادامه دار خواهد بود.

مالیات هدیه در کره جنوبی برای همه اشیاء با ارزش اقتصادی که قابل تبدیل به پول هستند اعمال می‌شود. فردی که موظف به پرداخت مالیات هدیه است باید ظرف سه ماه پس از دریافت آن، برای مالیات هدیه اقدام کند. این می‌تواند بین ۱۰ تا ۵۰ درصد از ارزش کل هدایای دریافتی باشد.

یک مقام مسئول در حوزه مالیات گفت: در مورد هدیه رایگان دارایی‌های مجازی، باید تمرکز و اصل بر دریافت مالیات باشد. وزارت راهبردی و دارایی خاطرنشان کرد:

«اینکه یک دارایی مجازی خاص مشمول مالیات انواع مختلف دارایی‌های کریپتویی هدیه است یا خیر، موضوعی است که باید با توجه به وضعیت معامله مشخص شود، مثلاً اینکه آیا مال و سود واقعی منتقل می‌شود یا خیر».

انواع مختلف ترید ارزهای دیجیتال

انواع مختلف ترید ارزهای دیجیتال، سرمایه گذاری در ارز های دیجیتال فقط مختص هولد کردن و نگهداری این ارز ها نیست و روش های گوناگونی برای کسب درآمد در این حوزه نیز فراهم شده. یکی از این روش ها، ترید کردن ارز های دیجیتال هستش؛ ترید به معنای خرید و فروش یک کالا یا ارز به جهت کسب سود میباشد.

ترید کردن روش های گوناگونی داره که افراد با توجه به خصوصیات و استراتژی خودشون تصمیم به ترید کردن میکنن. اما بدون آگاهی و دانش نمیتونین در ترید کردن و معامله گری موفق شین. ما در این مقاله به شما انواع مختلف ترید ارز های دیجیتال رو بیان میکنیم و همچنین به بهترین زمان برای ترید کردن میپردازیم تا شما با انتخاب درست از نحوه ترید، بتونین تشخیص بدین که سرمایه گذاری در بازار ارز های دیجیتال بهتر است یا ترید بتونین در این بازار کسب درامد بکنین.

ترید و تریدر چست؟

قبل از اینکه به موضوع انواع مختلف ترید ارزهای دیجیتال بپردازیم، باید واژه ترید و تریدر رو درک کنیم. واژه ترید به معنای تجارت و خرید و فروش کالا و سایر محصولات بین دو طرف هستش. ترید یا تجارت در اقتصاد، بین تولید کننده و مصرف کننده شکل میگیره و در سطح جهانی به کشور ها اجازه میده تا خدمات خودشونو گسترش بدن. معمولا ترید در بازار های جهانی مانند بورس، فارکس و ارز های دیجیتال رایج تر هست و افراد در این بازار ها بیشتر با این واژه آشنا هستن.

مفهوم تجارت در دو بخش تعریف میشه:

1. معمولا تجارت به مبادله کالا و خدمات در ازای دریافت پول هست

2. تجارت ممکنه توسط یک کشور به کشور های دیگه به صورت بین المللی صورت بگیره

تریدر (trader) کیست؟

اگه بخوایم واژه تریدر رو به زبان ساده توضیح بدیم، تریدر به کسی گفته میشه که به خرید و فروش در بازار های مالی مانند طلا، بورس، فارکس و ارز های دیجیتال میپردازه و از این راه سود کسب میکنه. یکی از تفاوت های اصلی تریدر و هولدر اینه که هولدر با توجه به تحلیلی که در مورد ارز های دیجیتال انجام میده چندین ارز مختلف رو خریداری میکنه و اون دارایی رو به نگهداری یا به اصطلاح هودل میکنه. به عبارتی یک هولدر اهمیتی به نوسانات بازار نمیکنه. اما در سمت مقابل تریدر کسی هست که با توجه به استراتژی و تحلیل های تکنیکالی که روی نمودار انجام میده، در قیمت های مناسب خریداری میکنه و در قیمت های بالا اونو میفروشه.

تریدر ها ممکنه استراتژی های مختلفی رو برای مدت زمان نگهداری داراییشون در نظر بگیرن؛ برای مثال کسانی که وقت و تایم بیشتری رو میتونن تحلیل کنن و شغلشون تریدری هست، تایم فریم های کوچک تری رو برای ترید کردن انتخاب میکنن و بیشتر اوقاتشون رو به ترید اختصاص میدن.

انواع مختلف ترید در ارزهای دیجیتال

1. Scalping

اسکالپینگ یک استراتژی معاملاتی کوتاه مدت هست که در این روش، معامله گران باید بدون اینکه زمان زیادی برای تصمیم گیری صرف کنن، وارد معامله بشن. اسکالپرها زمانی وارد عمل میشن که علاقه به یک دارایی خاص با حجم بالا و نقدینگی خوب شکل بگیره. برخلاف رویدادهایی که در یک دوره طولانی‌تر انجام میشه، معامله‌گران اسکالپ به شدت به رویدادهای کوتاه‌مدت متکی هستن که به دلیل برخی اخبار باعث افزایش علاقه به دارایی‌ها میشه. استفاده از این روش برای افراد تازه کار توصیه نمیشه به دلیل اینکه نیاز به درک عمیقی از نحوه عملکرد بازار داره.

2. Day Trading

معاملات Day Trading یک استراتژی معاملاتی هست که شامل ورود و خروج از یک موقعیت در بازار در همان روز میباشد. به عبارتی روش Day Trading نشان دهنده این واقعیت هست که فرد معامله گر حداکثر 24 ساعت در معامله باقی میمونه و بدون نگاه کردن به سود یا ضرر، اون معامله رو میبنده. هدف معاملات روزانه ارزهای دیجیتال، سود بردن از حرکت های کوچک در بازار هستش. تجارت روزانه در بازار کریپتو بسیار سودآور هست زیرا ارزهای دیجیتال در طول شبانه روز، به دلیل مارکپ پایین خودشون نسبت با بازار های مالی دیگه مانند بورس وطلا، نوسانات زیادی رو تجربه میکنن. برای مثال، برای یک سهام سنتی بسیار نادر هست که طی یک روز شاهد جهش 10 درصدی ارزش خودش باشه اما در ارز های دیجیتال، بیشتر مواقع، کمترین میزان نوسان در ارز ها 10 درصد میباشد.

برای موفقیت در روش Day Trading، شما باید یک استراتژی معاملاتی مناسب در کریپتو و درک درستی از تحلیل بنیادی و تکنیکال داشته باشین؛ اکثر معامله گران روزانه برای ایجاد ایده های تجاری مناسب بر تحلیل های فنی تکیه می کنن، اونا از پیشبینی قیمت، حجم، الگوهای نمودار و سایر شاخص ها برای شناسایی فرصت های ورود و خروج برای تصمیم گیری سرمایه گذاری خودشون استفاده میکنن و همچنین مراقب اخبار فاندامنتال و سایر به روز رسانی های مربوط به توسعه دهندگان هستن که میتونه بر قیمت دارایی دیجیتال در کوتاه مدت تأثیر به سزایی بزاره.

3. Range Trading

Range Trading یک استراتژی سرمایه گذاری فعال هست که محدوده قیمتی رو مشخص میکنه که سرمایه گذار در یک دوره کوتاه مدت عمل خرید و فروش رو انجام بده. به عنوان مثال، زمانی یک ارز با قیمت 35 دلار معامله میشه و شما معتقدید که تا 40 دلار افزایش پیدا میکنه، شما با خرید اون در قیمت 35 دلار و فروش در قیمت 40 دلار، کسب سود در کوتاه مدت میکنین؛ این روند تا زمانی که شما تشخیص دادین برای مدتی از این محدوده قیمتی بالاتر یا پایین تر نمیره، به عبارتی در قیمت 30 تا 40 دلار نوسان میکنه، ادامه پیدا خواهد کرد. استفاده از این روش در زمانی که شرایط بازار نه نزولی هست نه صعودی )رنج) توصیه میشه.

4. Intraday Trading

نوع دیگه ای از انواع مختلف ترید ارزهای دیجیتال، معاملات Intraday Trading هست. همون طور که میدونین بازار ارزهای دیجیتال بر خلاف بازار های مالی دیگه، ساعات یا روز مشخصی برای خرید و فروش یا معامله وجود نداره و افراد در هر ساعت از شبانه روز میتونن استراتژی ترید کردن رو به کار بگیرن.Intraday Trading بر خلاف روش اسکالپینگ، به معامله گران این کمکو میکنه که پوزیشن های خودشون رو بیش از یک روز نگهداری کنن تا بتونن در شرایط مناسبی از قیمت، ارز مد نظر رو بفروشن.

5. Swing Trading

معاملات نوسانی یک استراتژی معاملاتی هست که در اون سرمایه گذاران برای یک بازه زمانی کوتاه تا متوسط در موقعیت های خود باقی میمونن. از این روش میتونیم برای بازار های مالی دیگه (سهام، فارکس، ارز دیجیتال و غیره) نیز استفاده کنیم.

وقتی صحبت از سرمایه گذاری میشه به طور کلی دو استراتژی متفاوت وجود داره. سرمایه گذاران یا معامله گران روزانه یا کوتاه مدت و یا سرمایه گذاران بلند مدت یا Long Term هستن. معامله گران روزانه هر روز چندین ارز دیجیتال رو خرید می کنن، با این کار امیدوارن از نوسانات روزانه ارز سود ببرن. معاملات روزانه معمولاً به شدت بر تحلیل تکنیکال متکی هستش. در سوی دیگر این طیف، سرمایه گذاران بلندمدت هستن که این سرمایه‌گذاران ارزهای رمزپایه‌ای رو خریداری می‌کنن که دوست دارن برای چند سال اونو نگهداری کنن. به عنوان مثال، یک سرمایه گذار بلندمدت، بیت کوین رو خریداری میکنه و بدون نگاه کردن به نوسانات رو به بالا یا پایینش، به هول کردن این ارز ادامه میده؛ به این روش، سرمایه گذاری بلند مدت گفته میشه. سرمایه گذاران بلندمدت معمولاً هنگام ارزیابی دارایی ها، تحلیل بنیادی و فاندامنتال رو اولویت خودشون قرار میدن.

معاملات نوسانی Swing Trading هر دوی این استراتژی ها رو با هم ترکیب می کنه. معامله گران سوئینگ معمولاً موقعیت های خودشون رو از چند روز تا چند ماه حفظ می کنن؛ با انجام این کار، اونا از روند قیمت دارایی ها استفاده میکنن. به عنوان مثال، فرض کنید که یک معامله گر نوسان ارزهای دیجیتال میخواد از یک گزارش سود آینده استفاده کنه. اونا برای کسب سود از این گزارش، سهامی رو چند هفته قبل از انتشار گزارش سود میخرن و سپس در روزی که قراره این گزارش رو منشتر کنن،سهام مدنظررو میفروشن.معاملات نوسانی از ترکیبی از تحلیل تکنیکال و فاندامنتال هست و برای کسب سود از این روش، باید به هر دوی اونا مسلط باشین.

6. Position Trading

معاملات موقعیتی یا Position Trading مانند یک نسخه کوچک شده از معاملات نوسانی یا نسخه معاملاتی سرمایه گذاری هست. در این روش شما سعی می‌کنید یک موقعیت لانگ پایین یا بلند بگیرید و سپس در صورت لازم اون معامله رو برای هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی سال‌ها حفظ کنین.

این روش ساده ترین شکل معامله هست، اما نظم و انضباط زیادی میخواد و فقط یک معامله گر پوزیشن منضبط بالقوه میتونه با استفاده کردن از این روش به موفقیت در معاملات خودش برسه. معاملات موقعیتی بسیار شبیه سرمایه گذاری بلند مدت هست زیرا در این روش افراد برای سود کردن در معالات خودشون، ممکنه ماه ها در معامله باقی بمونن و حاضر نباشن که معامله خودشون رو در ضرر بفروشن. اما صرفاً سرمایه گذاری نیست، زیرا هدف نهایی، ایجاد یک تجارت بلندمدت بر اساس روندهای فراگیر میباشد.

نکته: سعی کنید تجارت موقعیت رو با سیگنال‌های روند بازه زمانی بالا مانند انواع مختلف دارایی‌های کریپتویی EMA 50 یا 100 روزه تنظیم کنین. همچنین استفاده از استراتژی Position Trading روی دارایی‌های پرطرفدار مانند بیت کوین و اتریوم و رمزارزهای اصلی نتیجه رضایت بخش میده.

بهترین زمان برای ترید

ماهیت جهانی و بی وقفه تجارت ارزهای دیجیتال، چالش‌هایی رو برای معامله‌گران ایجاد می‌کنه که یکی از اونا، یافتن بهترین زمان برای معامله هست. کسانی که به دنبال اجرای سفارش‌های خرید و فروش بزرگ هستن، باید زمان‌هایی که حداکثر نقدینگی وجود داره (در دسترس بودن طرف مقابل در هر زمان برای ورود و خروج معامله) و حجم معاملات رو شناسایی کنن.

برای معامله گران تازه کار، یا کسانی که به دنبال انجام معاملات کوچک هستن، بررسی میزان نقدینگی کمتر نگران کننده هستش. با این حال،ممکنه همچنان بخوان روی انواع مختلف دارایی‌های کریپتویی پلتفرم‌های معتبرتر معامله کنن زیرا قیمت‌های این برنامه‌ها کمتر تحت تأثیر سفارش‌های بزرگ یا دستکاری افراد قرار می‌گیره.

یافتن ساعات مناسب برای انجام معاملات نه تنها برای معامله گران نقطه ای (افرادی که با تحویل فوری دارایی ها خرید و فروش می کنن) بلکه برای سرمایه گذاران در توکن های مالی غیرمتمرکز DeFi نیز یک چالش هست.

کارمزد تراکنش‌های بلاک چین، مانند کارمزد گس اتریوم، میتونه یکی از دلایلی باشه که افراد بخوان یک ساعت مشخصی رو برای ترید کردن انتخاب کنن. به همین دلیل برای مبتدی‌هایی که دارای پورتفولیوهای کوچک هستن و سرمایه کمی رو وارد این بازار کردن، توجه به اینگونه موراد بسیار مهم و حاعز اهمیت میباشد.

بهترین زمان برای ترید توکن های DeFi

فعالیت‌های معاملاتی زیادی در DeFi وجود داره، جایی که معامله‌گران میتونن با توکن‌هایی که توسط صرافی‌های متمرکز فهرست نشدن رو دستکاری کنن. اما بهترین زمان برای معامله در DeFi، به ویژه اتریوم، چه زمانی هستش؟ اگه بخوایم فاکتور های متعددی رو برای بهترین زمان توکن های دیفای تعیین کنیم، میتونیم بگیم که بهترین زمان برای ترید توکن های DeFi حوالی نیمه شب و ساعت 5 صبح میباشد.

مزایا و معایب ترید در ارزهای دیجیتال

مزایای ترید در ارزهای دیجیتال

• ذخیره ارزش امن

بیت کوین و بسیاری از ارزهای رمزنگاری شده، به گونه ای طراحی شدن که در غیاب کامل دولتها، مؤسسات مالی و سایر واسطه های شخص ثالث قابل استفاده بوده و رشد کنن. در نتیجه، ثابت شده که کلاس دارایی یک ذخیره ارزش بسیار قوی، ایمن و قابل اعتماد هست که باعث شده بسیاری از افراد اون رو به عنوان "طلای دیجیتال" برچسب گذاری کنن. امروزه، بسیاری از معامله‌گران ارزهای دیجیتال بر این باورن که بیت‌کوین نسبت به برخی از بزرگترین ارزهای فیات، از جمله دلار آمریکا و یوان چین، ذخیره‌سازی ارزش بهتری داره.

در اوایل سال 2019، بلومبرگ به رابطه معکوس بین قیمت بیت کوین و یوان چین پرداخت. به گفته دکتر گاریک هیلمن، محقق دانشکده اقتصاد لندن، «مردم در آسیا زمانی که یوان سقوط کرد، بیشتر از جاهای دیگر برای خرید کالا و انتقال دارایی از بیت کوین استفاده کردن». اقتصاد دانان بر این باورن که بیت کوین و ارز های با ارزش مانند اتریوم، در آینده جای دلار و یورو و یوان رو خواهند گرفت و از اعتبار و محبوبیت بیشتری نسبت به طلا برخوردار خواهند شد.

• کسب سود بیشتر نسبت به بازار های مالی دیگر

اگه از کسی که در بازاری مانند فارکس یا طلا، داره ترید میکنه، بگین که ترید کردن در ارزهای دیجیتال ممکنه در روز 20 درصد برای شما سود به همراه داشته باشه، شاید اون فرد بسیار متعجب بشه و حتی حرف شما رو باور نکنه. اما این حقیقت در بازارهای مالی بر کسی پوشیده نیست که ارزهای دیجیتال میتونن در روز به شما 10 درصد و یا حتی بیشتر سود برسون. اما نکته ای که باید بهش توجه کنین اینه که در این بازار، همون قدر که بسیار میتونه فرصت های جذابی رو در اختیار شما قرار بده، به همون اندازه هم میتونه برای شما خطرناک باشه و با کوچکترین اشتباه یا تحلیل نادرست در ترید، میتونه به سرمایه شما آسیب برسونه و شما رو متضرر کنه.

معایب ترید در ارزهای دیجیتال

• ریسک بالا

همون طور که میدونین بازارهای مالی به خصوص بازار ارزهای دیجیتال به دلیل نوظهور بودن و عدم اعتماد مردم به انواع مختلف دارایی‌های کریپتویی این بازار، از ریسک بالایی برخوردار هستن و افراد در این بازار ممکنه تمام سرمایشون رو با ترید کردن از دست بدن. شما در هنگام ورود به این بازار، باید تمام جنبه های ترید کردن رو مورد بررسی قرار بدین و همچنین ریسک بالای ترید کردن در ارزهای دیجیتال رو بپذیرین و با علم و آگاهی بیشتری قدم در این حوزه بردارین.

• تحریم

متاسفانه کشور ایران به دلیل تحریم از سوی دولت کشور های دیگه، با محدودیت هایی در رابطه با ارزهای دیجیتال مواجه شده. یکی از این محدودیت ها، عدم دسترسی افراد با IP ایران برای فعالیت در صرافی های خارجی میباشد. به دلیل اینکه صرافی های ایرانی از امکانات محدود تری نسبت به صرافی های خارجی در ترید کردن برخوردارن، سرمایه گذاران ایرانی مجبور به استفاده از صرافی خارجی برای ترید کردن میگرین؛ در نتیجه این کار، صرافی های خارجی متوجه ایرانی بودن ما میشن و سرمایه های ما مسدود میکنن به عبارتی دسترسی ایرانی ها رو به دارایی هاشون قطع میکنن. برای جلوگیری از این اتفاق، پیشنهاد میکنین از VPN با IP ثابت یا VPS استفاده کنین و خطر از دست دادن سرمایتون رو به حداقل برسونین.

برتری ترید کردن نسبت به هولد

یکی از مهم ترین دلایلی که افراد ترید کردن رو به جای هولد، ترجیح میدن اینه که میتونن در زمان کمتری به سود های هنگفتی دست پیدا کنن. افرادی که با علم وآگاهی کامل از نحوه ترید کردن و در نظر گرفتن تمام فاکتور های ترید، پا در این حوزه میزارن، به سود های بسیار بالایی میرسن که ممکنه فردی که یه ارزی رو به مدت چند سال نگهداری و هولد کرده ، هیچ وقت نتونه به اون میزان از سرمایه دست پیدا کنه. پس مهم ترین اقدام قبل از ترید، اینه که علم ترید کردن و خطرات مربوط به این حوزه رو در نظر بگیریم و با استراتژی خودمون ترید کنیم.

شغل ترید از لحاظ سرمایه گذاران و تریدر ها، جذاب ترین شغل جهان هستش و افراد تنها با استفاده از گوشی و دسترسی به اینترنت میتونن در این حوزه کسب درآمد داشته باشن. اما بسیاری از افرادی که قصد ترید کردن رو دارن، از فوت و فن های ترید اطلاعی ندارن و نمیدونن که باید چه روشی رو برای ترید کردن انتخاب کنن و از چه استراتژی برای این کار استفاده کنن.

ما در این مقاله سعی کردین به انواع مختلف ترید ارزهای دیجیتال بپردازیم و فوت و فن های تریدری رو به شما آموزش بدیم تا شما با توجه به علایق و میزان ریسک پذیریتون، بهترین روش ترید برای خودتون انتخاب کنین.

ایردراپ چیست؟ | میزان مالیات هدایای کریپتویی در کره جنوبی چقدر است؟

طبق آخرین گزارش‌ها، وزارت استراتژی و دارایی کره جنوبی به دنبال معرفی مکانیزمی کارآمد برای دریافت مالیات بر روی ایردراپ‌های کریپتویی است. اوایل امروز، ۲۲ آگوست، این وزارتخانه در حال تجزیه، تحلیل و تفسیر قانون مالیات برای ارز‌های دیجیتال بود، دارایی‌هایی که به آزادی قابل انتقال هستند.

به گزارش نبض بورس، نویسنده: فرناز حیدری | ایردراپ یک راهکار برای جذب افراد یا نگهداری آن‌ها در یک پلتفرم است، برای مثال برخی از پلتفرم‌ها در ازای ثبت نام افراد به آن‌ها تعدادی رمزارز هدیه می‌دهند که به این رمزارز‌های رایگان ایردراپ گفته می‌شود.

کره جنوبی از ایردراپ مالیات می گیرد

مردم کره جنوبی زمانی که ایردراپ را دریافت می‌کنند باید مالیات قابل توجهی برای آن بپردازند.

طبق آخرین گزارش‌ها، وزارت استراتژی و دارایی این کشور به دنبال معرفی مکانیزمی کارآمد برای دریافت مالیات بر روی ایردراپ‌های کریپتویی است. اوایل امروز، ۲۲ آگوست، این وزارتخانه در حال تجزیه، تحلیل و تفسیر قانون مالیات برای ارز‌های دیجیتال بود، دارایی‌هایی که به آزادی قابل انتقال هستند. همچنین این وزارتخانه اینکه انواع مختلف دارایی‌های کریپتویی آیا آن‌ها می‌توانند مالیات ایردراپ را برای ارز‌های دیجیتال اعمال کنند یا خیر بحث و تفحص داشت.

سخنگوی وزارت دارایی گفت: انتقال مجانی دارایی یک نوع هدیه محسوب می‌شود و براساس قانون مالیات بر ارث و هدایا شامل مالیات می‌شود. در این صورت از شخص ثالثی که دارایی مجازی به صورت رایگان به او منتقل می‌شود، مالیات هدیه اخذ می‌شود.

انواع مختلف ایردراپ در فضای کریپتو

ایردراپ‌ها در فضای کریپتو بسیار محبوب هستند و انواع مختلفی دارند. در یکی از انواع آن، یک پلتفرم، به دارندگان دارایی‌های دیجیتال بومی خود پاداش می‌دهد. ایردراپ به طور خاص در زمان هاردفورک کردن بلاکچین موجود به یک بلاکچین جدید یا در هنگام واریز دارایی‌های مجازی به یک شبکه بلاکچین و برای تشویق افراد به استفاده از پلتفرم یا محصول یک شرکت اتفاق می‌افتد. شکل دیگری از پاداش‌های کریپتو، شرط بندی کریپتو است که ممکن است مشمول مالیات هدیه نیز باشد.

میزان مالیات هدایای کریپتویی چقدر است؟

مالیات هدایای کریپتو بین ۱۰ تا ۵۰ درصد خواهد بود.

یک نشریه خبری محلی در کره جنوبی با استناد به سخنان مقامات مالیاتی، گزارش داد که مالیات بر عایدی سرمایه از دارایی‌های مجازی در سال ۲۰۲۵ آغاز می‌شود. اما در حال حاضر، اعطای دارایی‌های مجازی همچنان به صورت قبلی ادامه دار خواهد بود.

مالیات هدیه در کره جنوبی برای همه اشیاء با ارزش اقتصادی که قابل تبدیل به پول هستند اعمال می‌شود. فردی که موظف به پرداخت مالیات هدیه است باید ظرف سه ماه پس از دریافت آن، برای مالیات هدیه اقدام کند. این می‌تواند بین ۱۰ تا ۵۰ درصد از ارزش کل هدایای دریافتی باشد.

یک مقام مسئول در حوزه مالیات گفت: در مورد هدیه رایگان دارایی‌های مجازی، باید تمرکز و اصل بر دریافت مالیات باشد. وزارت راهبردی و دارایی خاطرنشان کرد:

«اینکه یک دارایی مجازی خاص مشمول مالیات هدیه است یا خیر، موضوعی است که باید با توجه به وضعیت معامله مشخص شود، مثلاً اینکه آیا مال و سود واقعی منتقل می‌شود یا خیر».

در مورد کیف پول چند امضایی در کریپتو چه میدانید؟

بی چون و چرا، اگر بخوایم وارد دنیای کریپتوکارنسی بشیم، قطعاً کیف پول کریپتویی یک نیازمندی ضروری برای خرید، فروش و ذخیره‌سازی این دارایی های دیجیتال(یا همون رمز ارزها)ما خواهد بود. بدون داشتن کیف پول کریپتو طبیعتاً نمیشه ورود به چشم‌انداز کریپتو رو تصور کنیم. حالا پس باید بدونیم که کیف‌ پول‌های کریپتو که بهشون ولت گفته میشه انواع مختلفی دارند، که باتوجه‌به نیازمون میتونیم از بینشون انتخاب کنیم.

البته اشتباه نکنین ها!!

توی این پست، قرار نیست که به بررسی کیف پول های مختلف کریپتویی که شامل انواع کیف پول نرم افزاری، سخت افزاری، یا حتی کیف پول کاغذی هستن بپردازیم.(اگر عمری باقی بود، تو مطلبی جداگونه در خصوص انواع ولت‌های کریپتو صحبت میکنیم). اینجا در خصوص یکی از انواع کیف پول که شاید براتون جالب باشه بدونین میخوایم صحبت کنیم که ویژگی های بسیار خوبی در اختیارمون قرار میده.

یکی از اولین سوالاتی که برامون در مورد کیف پول چند امضایی ممکنه مطرح بشه اینه که اصلاً منظور از Multisig چی هستش؟ خب همونطور که تو نگاه اول از اسمش هم میشه حدس زد، کیف پول Multisig یک جور کیف پول کریپتویی هستش که برای انجام شدن تراکنش ها، به چندین امضا نیاز داره. خب حالا داریم در مورد چه نوع امضایی صحبت می‌کنیم؟ به بیان ساده‌تر، برای امضاکردن و ارسال تراکنش با کیف پول Multisig به دو یا چند کلید خصوصی نیاز داریم.

مهم‌ترین مزیت استفاده از آدرس‌های چند امضایی اینه که دو یا چند کاربر میتونن اسناد مختلف را به‌صورت گروهی امضا کنند. در خصوص کیف پول چند امضایی، به مالکان مشترک و امضا کننده‌های کیف‌های پول مشترک، «پرداخت‌کنندة مشترک» (copayer) میگن. خب حالا اصلاً امضا برای کیف‌های پول کریپتو چه اهمیتی داره؟
برای درک بهتر این موضوع، باید یه شرح مختصری از اتفاقی که در زمان ارسال شدن یک تراکنش توی بلاکچین داره میفته رو بگیم. وقتی کاربری میخواد از کیف پولش یک درخواستی رو به شبکه بلاکچین ارسال کنه(حالا چه انجام شدن یک تراکنش خاص باشه، یا انتقال یک دارایی کریپتویی باشه)، باید تراکنشی که میخواد ارسال کنه رو با کلید خصوصی خودش امضا کنه.

این امضا در اصل نشون میده که صاحب اون کیف پول، همون شخصیه که مالک اون دارایی ها هستش(ینی کسی که تراکنش رو امضا میکنه، صاحب والت مربوطه شناخته میشه) و مهم‌تر اینکه اون امضا نشونه تأیید کاربر برای اجرای اون تراکنشه. کیف‌های پول کریپتوکارنسی رایج برای امضای تراکنش‌ها فقط به یک امضا نیاز دارن. در هر حال، یه ولت Multisig با ولت های رایج تفاوت زیادی تو این قضیه داره، چون دو یا چند کاربر به‌صورت مشترک از اون استفاده می‌کنن و برای اجرای تراکنش‌ها به امضای همه کاربران نیازه.

تمام پرداخت‌کننده‌های مشترک مرتبط با کیف پول میتونن جزئیات تراکنش‌ها و انواع مختلف دارایی‌های کریپتویی انواع مختلف دارایی‌های کریپتویی وجوه مختلف در اون را مشاهده کنن.

پرداخت‌کننده‌ها یک عبارت بازیابی (recovery phrase یا seed phrase یا secret phrase هم بهش میگن) منحصربه‌فرد دریافت می‌کنن. از سوی دیگر، اگر یکی از این پرداخت‌کننده‌های مشترک عبارت بازیابی خودش رو گم کنه، دیگه این کیف پول تعداد مجاز پرداخت‌کننده رو برای امضای تراکنش نخواهد داشت.
چندین پرداخت‌کنندة مشترک(اکثریت افراد) باید تراکنش یک کیف پول Multisig رو امضا کنن و در نتیجه، مشخصاً باعث افزایش امنیت میشه.

• کیف پول 2-از-2: کیف پول 2 از 2 Multisig به احراز هویت دومرحله‌ای همراه با ذخیره‌سازی کلیدهای خصوصی تو دستگاه‌های مختلف متکی هستن. به‌عنوان‌مثال، میشه یک کلید خصوصی رو تو کامپیوتر و کلید دیگه رو تو موبایل ذخیره کرد. جالب اینجاست که کاربران میتونن تراکنش‌ها را بدون امضای هر دو دستگاه مجاز کنن. اگرچه ولت های Multisig 2 از 2 امنیت بیشتری دارن، اما به دلیل در معرض خطر بودن دستگاه‌ها، احتمال ازدست‌دادن دسترسی به دارایی های رمز ارزمون بیشتره.
• کیف پول 1-از-2: یکی دیگه از دسته‌بندی‌های مشهور کیف پول چند امضایی، کیف‌های 1-از-2 هستن که میتونن به تبادل رمز ارزها بین چندین کاربر کمک کنن. ما میتونیم با راه‌اندازی کیف پولی که به هر یک از کلیدهای خصوصی اجازۀ تولید امضا رو می‌ده، رمز ارز مربوطه رو تو یک کیف پول، با یک شخص مورد اعتماد به اشتراک بذاریم؛ بنابراین، برای کار با کیف پول Multisig به هر دو کلید نیازی نیست، چون هر یک از طرفین میتونن بدون دخالت طرف دیگه به وجوه دسترسی داشته باشن.
• کیف پول 2-از-3: انواع کیف پول Multisig مثل کیف پول 2 از 3 برای تأیید تراکنش‌ها به دو کلید از سه کلید خصوصی نیاز دارن. به‌طورکلی، کیف پول Multisig 2 از 3 گزینۀ بسیار خوبی برای صرافی‌هاست تا بتونن امنیت کیف‌ پول داغ یا همون hot wallet شون رو بیشتر کنن. امکانات موجود تو ولت های 2 از 3، باعث تقویت امنیت دارایی های موجود در صرافی‌ها میشن.صرافی یک کلید خصوصی رو به‌صورت آنلاین و کلید دیگه رو تو یه دستگاه فیزیکی(یا همون هات ولت) ایزوله نگهداری می‌کنه. سپس، کیف پول ذخیره‌سازی سومین کلید خصوصی را به یک شرکت امنیتی دیگه اختصاص می‌ده. با وجود دو تا نهاد مختلف که مسئولیت نگهداری کلیدهای خصوصی رو به عهده دارن، به‌راحتی میشه پاسخ‌هایی برای پرسش «آیا ولت‌های Multisig ایمن هستند؟» پیدا کرد. و البته حتی مهمتر اینکه، پشتیبان‌گیری آفلاین نیز در صورت غیرفعال شدن شریک امنیتی، میتونه امنیت بیشتر اون hot wallet رو تضمین ‌کنه.

برخی از کاربردهای این نوع ولت ها رو میشه بصورت زیر بیان کرد:

• بهبود امنیت
انواع مختلف دارایی‌های کریپتویی
• تصمیم‌گیری غیرمتمرکز
• احراز هویت دو(یا چند)مرحله‌ای
• تراکنش‌های Scrow

خب دیگه فعلاً تا همینجا بسه دیگه! داره طولانی میشه مطلب و ممکنه از حوصله تون خارج بشه 😁

فقط این رو هم بگم که این نوع ولت ها، هم مزایایی دارن و هم معایبی که توی مطلب کاملتر در خصوص اونها هم صحبت کردیم.

اگر دوست داشتین میتونین از اینجا ادامه انواع مختلف دارایی‌های کریپتویی انواع مختلف دارایی‌های کریپتویی موارد در خصوص طرز کلی کار با این ولت ها، و همینطور معایب و مزایای اونها رو مطالعه کنید: توضیح کامل کیف پول چند امضایی یا Multisig wallet

مرسی که با من همراه بودین. خوشحال میشم اگر دوست داشتین، لایک و سابسکرایب کنین 😉

و همینطور پیشنهاد میکنم سایر مطالبی که نوشتیم هم مطالعه کنین شاید براتون جذاب و بدرد بخور باشه 😊