رمزارزها کجا ذخیره می‌شوند؟

رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟

رمزارز چیست و چگونه کار می‌کند؟ کریپتوکارنسی که گاهی اوقات به آن کریپتو نیز گفته می‌شود، به هر شکلی از ارز گفته می‌شود که به صورت دیجیتال یا مجازی وجود داشته باشد و از رمزنگاری برای ایمن سازی تراکنش‌ها استفاده می‌کند. ارزهای دیجیتال مرجع صادرکننده یا تنظیم کننده مرکزی ندارند، در عوض از یک سیستم غیرمتمرکز برای ثبت تراکنش‌ها و صدور واحدهای جدید استفاده می‌کنند.

رمزارز چیست؟

کریپتوکارنسی یک سیستم پرداخت دیجیتالی است که برای تایید تراکنش‌ها به بانک‌ها متکی نیست. این یک سیستم همتا به همتا است که می‌تواند هرکسی را در هر جایی قادر به ارسال و دریافت پرداخت کند. به جای انتقال و مبادله پول فیزیکی در دنیای واقعی، پرداخت‌های ارز دیجیتال صرفاً به عنوان ورودی‌های دیجیتالی به یک پایگاه داده آنلاین که تراکنش‌های خاص را توصیف می‌کند، وجود دارد.

هنگامی که وجوه ارز دیجیتال را انتقال می‌دهید، تراکنش‌ها در دفتر کل ثبت می‌شوند. ارزهای دیجیتال در کیف پول‌های دیجیتال ذخیره می‌شوند.

دلیل نامگذاری آن، این بود که از رمزگذاری برای تأیید تراکنش‌ها استفاده می‌کند. این بدان معناست که کدنویسی پیشرفته در ذخیره و انتقال رمزارزها کجا ذخیره می‌شوند؟ داده‌های ارزهای دیجیتال بین کیف‌پول‌ها و به دفتر کل عمومی نقش دارد. هدف از رمزگذاری ایجاد امنیت و ایمنی است.

اولین ارز رمزنگاری شده بیت کوین بود که در سال 2009 تاسیس شد و تا به امروز شناخته شده ترین آن باقی مانده است. بیشتر علاقه به ارزهای رمزنگاری شده، تجارت برای کسب سود است، زیرا دلالان در مواقعی قیمت‌ها را بالا می‌برند.

رمزارز چگونه کار می‌کند؟

ارزهای رمزپایه بر روی یک دفتر کل توزیع شده به نام بلاک چین اجرا می‌شوند که رکوردی از تمام تراکنش‌های به روز شده و نگهداری شده توسط دارندگان ارز است.

واحدهای ارز دیجیتال از طریق فرآیندی به نام ماینینگ ایجاد می‌شوند که شامل استفاده از نیروی رایانه برای حل مسائل پیچیده ریاضی است که سکه تولید می‌کند. کاربران همچنین می توانند ارزها را از کارگزاران خریداری کنند، سپس آن‌ها را با استفاده از کیف پول‌های رمزنگاری ذخیره و خرج کنند.

اگر صاحب ارز دیجیتال هستید، مالک هیچ چیز ملموسی نیستید. آنچه شما در اختیار دارید کلیدی است که به شما امکان می‌دهد رکورد یا واحد اندازه گیری را بدون شخص ثالث قابل اعتماد از یک شخص به فرد دیگر منتقل کنید.

اگرچه بیت کوین از سال 2009 وجود داشته است، ارزهای رمزنگاری شده و کاربردهای فناوری بلاک چین هنوز از نظر مالی در حال ظهور هستند و انتظار می‌رود در آینده استفاده‌های بیشتری شود. معاملات از جمله اوراق قرضه، سهام و سایر دارایی‌های مالی را می‌توان در نهایت با استفاده از این فناوری معامله کرد.

نمونه‌های ارزهای دیجیتال

هزاران ارز دیجیتال وجود دارد. برخی از شناخته شده‌ترین عبارتند از:

بیت کوین:

بیت کوین در سال 2009 تأسیس شد و اولین ارز رمزنگاری شده بود. این رمز ارز همچنان رایج ترین ارز دیجیتالی است. این ارز توسط ساتوشی ناکاموتو ساخته شده است که تصور می‌شود نام مستعار یک فرد یا گروهی از افراد است که هویت دقیق آن‌ها ناشناخته باقی مانده است.

اتریوم:

اتریوم در سال 2015 توسعه یافت، این رمزارز یک پلتفرم بلاک چین با ارز دیجیتال مخصوص به خود به نام اتر (ETH) یا اتریوم است. ارز دیجیتال اتریوم پس از بیت کوین محبوب‌ترین ارز دیجیتال است.

لایت کوین:

این ارز بیشترین شباهت را به بیت کوین دارد، اما برای توسعه نوآوری‌های جدید، از جمله پرداخت‌ها و فرآیندهای سریع‌تر برای امکان تراکنش‌های بیشتر، با سرعت بیشتری حرکت کرده است.

رمزارز ریپل در سال 2012 تاسیس شد. ریپل می‌تواند برای ردیابی انواع مختلف تراکنش‌ها، نه فقط ارزهای دیجیتال، استفاده شود. موسس ریپل، با بانک‌ها و موسسات مالی مختلف همکاری کرده است.

رمزارزهای غیر بیت کوینی در مجموع به عنوان ” altcoins” شناخته می‌شوند تا آن‌ها را از ارزهای اصلی متمایز کنند.

چگونه ارز دیجیتال بخریم

ممکن است شما نیز تصمیم به خرید ارز دیجیتال گرفته باشید. برای خرید تنها کافیست این سه مرحله را طی کنید:

مرحله 1: انتخاب یک پلت فرم

اولین قدم این است که تصمیم بگیرید از کدام پلتفرم استفاده کنید. به طور کلی، می‌توانید بین یک کارگزار سنتی یا صرافی اختصاصی ارز دیجیتال، یکی را انتخاب کنید:

دلالان سنتی کارگزاران آنلاینی هستند که راه‌هایی را برای خرید و فروش ارز دیجیتال و ETF ارائه می‌دهند. این پلتفرم‌ها تمایل دارند هزینه‌های معاملاتی کمتری داشته باشند اما ویژگی‌های رمزنگاری کمتری را ارائه دهند.

مبادلات ارزهای دیجیتال. صرافی‌های ارزهای دیجیتال زیادی وجود دارد که می‌توانید از بین آن‌ها یکی را انتخاب کنید، که هر کدام ارزهای رمزنگاری متفاوت، ذخیره کیف پول، گزینه‌های حساب با بهره و غیره را ارائه می‌دهند. بسیاری از صرافی‌ها هزینه‌های مبتنی بر دارایی را دریافت می‌کنند.

هنگام مقایسه پلتفرم‌های مختلف، ارزهای دیجیتال پیشنهادی، هزینه‌هایی که دریافت می‌کنند، ویژگی‌های امنیتی، گزینه‌های ذخیره‌سازی و برداشت و هر گونه منابع آموزشی و غیره…

مرحله 2: تامین مالی حساب خود

هنگامی که پلتفرم خود را انتخاب کردید، گام بعدی این است که حساب خود را تامین مالی کنید تا بتوانید تجارت را شروع کنید. اکثر صرافی‌های رمزنگاری به کاربران اجازه می‌دهند با استفاده از ارزهای فیات (یعنی صادر شده توسط دولت) ارزهای دیجیتال مانند دلار آمریکا، پوند انگلیس یا یورو را با استفاده از کارت‌های نقدی یا اعتباری خود خریداری کنند – اگرچه این میزان بر اساس پلتفرم متفاوت است.

خرید کریپتو با کارت‌های اعتباری خطرناک تلقی می‌شود و برخی صرافی‌ها از آن پشتیبانی نمی‌کنند. به این دلیل که ارزهای رمزنگاری شده مدام درحال نوسان هستند و توصیه نمی‌شود که برای دارایی‌های خاص ریسک بدهی – یا پرداخت بالقوه کارمزد تراکنش‌های کارت اعتباری بالا – را بپذیرید.

برخی از پلتفرم‌ها انتقالات ACH را نیز می‌پذیرند. روش‌های پرداخت پذیرفته شده و زمان صرف شده برای واریز یا برداشت در هر پلت فرم متفاوت است. به همین ترتیب، زمان صرف شده برای تسویه سپرده‌ها بر اساس روش پرداخت متفاوت است.

فاکتور مهمی که باید در نظر گرفت هزینه‌ها است. این هزینه‌ها شامل کارمزدهای احتمالی تراکنش سپرده و برداشت به اضافه کارمزدهای معاملاتی است.

مرحله 3: ثبت سفارش

می‌توانید از طریق وب‌سایت یا پلت فرم موبایل کارگزار یا صرافی خود سفارش دهید. اگر قصد خرید ارزهای دیجیتال را دارید، می‌توانید با انتخاب «خرید»، انتخاب نوع سفارش، وارد کردن مقدار ارزهای دیجیتالی که می‌خواهید بخرید و تأیید سفارش، این کار را انجام دهید. همین روند برای سفارشات “فروش” نیز اعمال می‌شود.

راه‌های دیگری نیز برای سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال وجود دارد. این خدمات شامل خدمات پرداخت مانند PayPal، Cash App و Venmo است که به کاربران امکان خرید، فروش یا نگهداری ارزهای دیجیتال را می‌دهد.

سرمایه گذاری از طریق رمزارز (کریپتو)

• تراست بیت کوین: می‌توانید سهام تراست بیت کوین را با یک حساب کارگزاری معمولی خریداری کنید.
• صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک بیت کوین: صندوق های ETF بیت کوین و صندوق های سرمایه گذاری مشترک بیت کوین برای انتخاب وجود دارد.
• سهام بلاک چین یا ETF: همچنین می توانید به طور غیرمستقیم از طریق شرکت های بلاک چین که در فناوری پشت تراکنش های رمزنگاری و رمزنگاری تخصص دارند، روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنید. از طرف دیگر، می‌توانید سهام یا ETF شرکت‌هایی که از فناوری بلاک چین استفاده می‌کنند بخرید.

نحوه ذخیره ارز دیجیتال

هنگامی که ارز دیجیتال را خریداری کردید، باید آن‌را با خیال راحت ذخیره کنید تا از هک یا سرقت محافظت کنید. معمولاً ارزهای دیجیتال در کیف پول‌های رمزنگاری شده ذخیره می‌شوند. این کیف پول‌ها دستگاه‌های فیزیکی یا نرم‌افزار آنلاینی هستند که برای ذخیره کلیدهای خصوصی ارزهای دیجیتال شما به‌طور امن استفاده می‌شوند.

برخی از صرافی‌ها خدمات کیف پول ارائه می‌کنند و ذخیره مستقیم از طریق پلتفرم را برای شما آسان می‌کنند. با این حال، همه صرافی‌ها یا کارگزاران به طور خودکار خدمات کیف پول را برای شما ارائه نمی‌دهند.

اصطلاحات “کیف پول داغ” و “کیف پول سرد”

ذخیره سازی کیف پول داغ: “کیف پول‌های داغ” به ذخیره سازی رمزنگاری اطلاق می‌شود که از نرم افزار آنلاین برای محافظت از کلیدهای خصوصی دارایی‌های شما استفاده می‌کند.

ذخیره سازی کیف پول سرد: برخلاف کیف پول‌های داغ، کیف پول‌های سرد (که به عنوان کیف پول‌های سخت افزاری نیز شناخته می‌شوند) برای ذخیره ایمن کلیدهای خصوصی شما به دستگاه‌های الکترونیکی آفلاین متکی هستند.

کیف پول‌های سرد معمولاً کارمزد دریافت می‌کنند، در حالی که کیف پول‌های گرم این گونه نیست.

با ارز دیجیتال چه چیزی می‌توانید بخرید؟

زمانی که بیت کوین راه اندازی شد، قرار بود که یک ارز جهت انجام تراکنش‌های روزانه باشد. همچنین بتوانید همه چیز را از یک فنجان گرفته تا املاک و مستغلات، توسط این رمزارز خریداری کنید. این ایده به طور کاملا محقق نشده است.

در حالی که تعداد مؤسساتی که ارزهای دیجیتال را می‌پذیرند در حال افزایش است، تراکنش‌های بزرگ مربوط به آن نادر است. با این وجود، خرید انواع محصولات متنوع از وب‌سایت‌های تجارت الکترونیک با استفاده از رمزارز امکان پذیر است.

آیا ارز دیجیتال امن است؟

ارزهای دیجیتال معمولاً با استفاده از فناوری بلاک چین ساخته می‌شوند. بلاک چین نحوه ثبت تراکنش‌ها به «بلوک‌ها» و تعیین زمان را توضیح می‌دهد. و باعث می‌شود که دسترسی به رمزارزها برای هکرها بسیار دشوار شود.

علاوه بر این، تراکنش‌ها نیاز به یک فرآیند احراز هویت دو مرحله‌ای دارند. به عنوان مثال، ممکن است از شما خواسته شود که یک نام کاربری و رمز عبور برای شروع یک تراکنش وارد کنید. سپس کد احراز هویت ارسال شده به تلفن همراه خود را وارد کنید. با تمام این تفاسیر، ارزهای دیجیتال نیز قابل هک شدن هستند.

برخلاف پولی که توسط دولت حمایت می‌شود، ارزش ارزهای مجازی کاملاً بر اساس عرضه و تقاضا است. این می‌تواند نوسانات شدیدی را ایجاد کند که سود قابل توجهی برای سرمایه گذاران ایجاد کند یا زیان‌های بزرگی را به همراه داشته باشد.

کلاهبرداری ارزهای دیجیتال و کلاهبرداری با ارزهای دیجیتال

متأسفانه جرایم ارزهای دیجیتال در حال افزایش است. کلاهبرداری‌های ارزهای دیجیتال عبارتند از:

• وب‌سایت‌های جعلی: سایت‌های جعلی که دارای گواهینامه‌های جعلی و اصطلاحات تخصصی رمزنگاری هستند که بازدهی عظیم و تضمینی را ارائه می‌کنند، به شرطی که سرمایه‌گذاری را ادامه دهید.
• طرح‌های مجازی پونزی: مجرمان ارزهای دیجیتال فرصت‌های موجود را برای سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال ترویج می‌کنند و با پرداخت پول سرمایه‌گذاران قدیمی با پول سرمایه‌گذاران جدید، توهم بازدهی کلان را ایجاد می‌کنند. یک عملیات کلاهبرداری، شبکه BitClub، بیش از 700 میلیون دلار جمع آوری کرد قبل از اینکه علیه عاملان آن در دسامبر 2019 کیفرخواست صادر شوند.
• تاییدیه‌های “سلبریتی”: کلاهبرداران به صورت آنلاین به عنوان میلیاردرها یا نام های معروف ظاهر می‌شوند که قول می‌دهند سرمایه گذاری شما در یک ارز مجازی را چند برابر کنند اما در عوض آنچه را که ارسال می‌کنید می‌دزدند.

آن‌ها همچنین ممکن است از برنامه‌های پیام‌رسان یا اتاق‌های گفتگو برای شروع شایعاتی مبنی بر حمایت یک تاجر معروف از یک ارز دیجیتال خاص استفاده کنند. زمانی که آن‌ها سرمایه گذاران را تشویق به خرید کردند و قیمت را بالا بردند، کلاهبرداران سهام خود را می‌فروشند و ارزش ارز کاهش می‌یابد.

چهار نکته برای سرمایه گذاری ایمن در ارزهای دیجیتال

طبق گزارش مصرف‌کننده، همه سرمایه‌گذاری‌ها دارای ریسک هستند، اما برخی از کارشناسان ارزهای دیجیتال را یکی از گزینه‌های سرمایه‌گذاری پرخطرتر می‌دانند. اگر قصد دارید روی ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری کنید، این نکات می‌تواند به شما در انتخاب هایتان کمک کند.

تبادلات پژوهشی:

قبل از سرمایه گذاری، در مورد مبادلات ارزهای دیجیتال اطلاعات کسب کنید. بیش از 500 صرافی برای انتخاب وجود دارد. تحقیقات خود را انجام دهید، بررسی ها را بخوانید و قبل از حرکت با سرمایه گذاران با تجربه تر صحبت کنید.

بدانید چگونه ارز دیجیتال خود را ذخیره کنید:

اگر ارز دیجیتال خریداری می کنید، باید آن را ذخیره کنید. می توانید آن را در صرافی یا کیف پول دیجیتال نگه دارید. در حالی که انواع مختلفی از کیف پول‌ها وجود دارد، هر کدام مزایا، الزامات فنی و امنیت خود را دارند. مانند صرافی‌ها، قبل از سرمایه‌گذاری باید گزینه‌های ذخیره‌سازی خود را بررسی کنید.

سرمایه گذاری‌های خود را متنوع کنید:

تنوع کلیدی برای هر استراتژی سرمایه گذاری خوب است، و این در زمانی که روی ارز دیجیتال سرمایه گذاری می‌کنید صادق است. برای مثال، تمام پول خود را در بیت کوین قرار ندهید، فقط به این دلیل که این نامی است که شما می‌شناسید. هزاران گزینه وجود دارد، و بهتر است سرمایه گذاری خود را در چند ارز تقسیم کنید.

برای نوسانات آماده باشید:

نوسان در بازار ارزهای دیجیتال بسیار زیاد است. شاهد نوسانات چشمگیر قیمت‌ها خواهید بود. اگر سبد سرمایه گذاری شما نمی‌تواند این کار را انجام دهد، ممکن است ارز دیجیتال انتخاب عاقلانه‌ای برای شما نباشد.

کریپتوکارنسی هنوز در مراحل ابتدایی شکل گیری خود است. همواره سرمایه گذاری بر روی نوآوری‌ها با چالش‌هایی همراه است. اگر قصد سرمایه‌گذاری دارید، تحقیقات خود را انجام دهید و برای شروع، محافظه کارانه سرمایه گذاری کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما در گروه مهرگان آی تی در تماس باشید.

نحوه ‌نگهداری ارز دیجیتال در صرافی چگونه است؟

اخیراً افراد زیادی با هدف کسب سود زیاد و هیجان ناشی از به دست آوردن آن در بازار ارز دیجیتال، به ایجاد حساب و ذخیره رمزارز‌های خود در کیف پول صرافی‌ ارز دیجیتال روی آورده‌اند. اگرچه استفاده از کیف پول‌ صرافی برای افرادی که رمزارزها کجا ذخیره می‌شوند؟ معامله‌‌های زیادی انجام می‌دهند، گزینه مناسبی است، اما از سویی دیگر باید خطرات امنیتی صرافی ارز دیجیتال را هم در نظر گرفت.

در این مقاله، به بررسی مزایا و معایب نگهداری رمزارز در کیف پول صرافی‌ها می‌پردازیم. در ابتدا توضیح مختصر در خصوص ذخیره‌سازی متمرکز و غیرمتمرکز ارائه می‌کنیم.

مقایسه ذخیره‌سازی متمرکز و غیرمتمرکز

اگر در مورد پروژه‌ رمزارزها مطالعه کرده باشید، حتماً کلمه «غیرمتمرکز» را زیاد شنیده‌اید. ساختار‌های غیرمتمرکز توسط هیئت‌مدیره یا گروه کوچکی از افراد مدیریت نمی‌شوند. بلکه آن‌ها توسط کاربران و با همراهی تیم بنیان‌گذار کنترل می‌شوند. این اتفاق از طریق اقتصاد توکنی امکان‌پذیر خواهد بود و کاربران با مالکیت توکن‌های شرکت، قدرت رأی‌گیری در موتور تصمیم‌گیری شرکت را به دست خواهند آورد.

اقتصاد توکنی کیفیت یک توکن است که کاربران و سرمایه‌گذاران را قانع می‌کند تا از آن استفاده کنند. هر چیزی که روی ارزش توکن تأثیر می‌گذارد، بخشی از اقتصاد توکنی است. چنین ساختاری در اختیار جامعه کاربران است و در نتیجه تنها راهبرد اصلی، حذف کامل کلاهبرداری، سرقت هویت و رفتار‌های بزهکارانه از فضای اینترنت خواهد بود.

مکانیسم فوق در مورد بیشتر رمزارزهایی که خریداری و در صرافی‌های موردنظر معامله می‌شوند، وجود دارد؛ اما خود صرافی‌ها به‌صورت متمرکز اداره می‌شوند؛ بنابراین، صرافی‌‌های ارز دیجیتال مانند شرکت‌های سنتی اداره خواهند شد. آن‌ها هیئت‌مدیره‌ای دارند که در مورد نحوه اداره شرکت تصمیم می‌گیرند و پایگاه‌داده یکتایی که متعلق به آن‌ها است، تمامی اطلاعات کاربران را ذخیره می‌کند.

ماهیت خود رمزارزها به‌گونه‌ای است که قابل هک شدن نیستند، اما به دلیل متمرکز بودن صرافی‌های ارز دیجیتال، احتمال هک صرافی و سرقت دارایی‌ها وجود دارد. مسائل امنیتی سایت‌های آنلاین ریشه‌ای تاریخی دارند که نباید به‌سادگی از کنار آن عبور کرد. به‌گونه‌ای که در سال‌های نه‌چندان دور، صرافی‌های خارجی بزرگی که حجم زیادی از معاملات را در دست داشته‌اند و ارزش بالایی از دارایی‌های معامله‌گران را ذخیره کرده‌اند، به طرز ناباورانه‌ای هک شده‌اند. در این نوع حوادث، تا صد‌ها میلیون دلار از دارایی کاربران از بین رفته است.

این مورد تنها به صرافی ارز دیجیتال محدود نمی‌شود. تمام سایت‌هایی که در فضای مجازی در حال فعالیت هستند، اگر پروتکل‌های امنیتی را به‌درستی رعایت نکنند، زمینه را برای هک سایت توسط هکرها فراهم می‌کنند.

البته گفتنی است که بعد از هک‌های انجام شده در برخی از صرافی‌های ارز دیجیتال خارجی، اکثر صرافی‌ها به سمت ذخیره‌سازی سرد دارایی‌ها روی آورده‌اند. منظور این است که در صرافی ارز دیجیتال بخش زیادی از دارایی در کیف پول سخت‌افزاری صرافی ذخیره شده است و مقداری نیز به صورت آنلاین برای انجام سریع معاملات نگهداری می‌شود. در واقع، زمانی که می‌شنوید که یک صرافی ارز دیجیتال هک شده است، یعنی هکرها به دارایی‌های دیجیتالی که به صورت آنلاین وجود داشته است، دسترسی پیدا کرده‌اند.

ما در مقاله هک کیف پول ارز دیجیتال، روش‌های هک کیف پول توسط هکرها و نحوه جلوگیری از این‌گونه هک‌ها را بررسی کرده‌ایم.

استفاده از کیف ‌پول‌ صرافی ارز دیجیتال چه مزیتی دارد؟

کیف پول‌های صرافی در عین آن که خطرات ذکر شده قبلی را دارند، اما معامله‌گران به دلایل مختلفی همچنان از آن‌ها استفاده می‌کنند. زمانی که کاربران معامله ارز دیجیتال را بین کیف پول‌های خارج از سرویس‌های صرافی انجام می‌دهند، باید کارمزد بیشتری پرداخت کنند.

هر گونه انتقال و تراکنشی در شبکه رمزارزها دارای کارمزد است و این کارمزد ارتباطی با صرافی‌ها ندارد. برای مثال، اگر شما از یک صرافی ارز دیجیتال بیت کوین بخرید و بخواهید آن را به تراست ولت انتقال دهید، باید به شبکه کارمزد بدهید (انتقال ارزها بین کیف پول‌های مختلف دارای کارمزد شبکه است). اما اگر همین بیت کوین را در کیف پول صرافی نگهداری کنید، مجبور نیستید کارمزد اضافی پرداخت کنید.

از طرفی، فرض کنید بعد از مدتی می‌خواهید بیت کوین‌هایی که در کیف پول تراست ولت دارید را بفروشید. برای فروش بیت کوین، ابتدا باید آن را به یک صرافی معتبر ارز دیجیتال انتقال دهید و سپس، بیت کوین را بفروشید. این انتقال نیاز به پرداخت کارمزد شبکه دارد. اما اگر بیت کوین شما از همان ابتدا در صرافی نگهداری شده بود، هزینه‌های معاملات شما کمتر می‌شد.

کیف پول‎‌ صرافی ارز دیجیتال؛ ارزان‌تر و سریع‌تر اما دارای امنیت پایین‌تر

مزیت اصلی استفاده از کیف پول‌های صرافی راحتی آن‌ها، مزایا و تسهیلاتی است که صرافی‌ها برای استفاده از کیف پول خود ارائه می‌کنند. گذاشتن پول در کیف پول متصل به صرافی ساده‌تر است. کاربران از این طریق می‌توانند کوین‌های خودشان را با کوین‌های نگهداری شدۀ دیگر تعویض کنند. این روش اگرچه امنیت پایین‌تری دارد اما سریع‌تر و ارزان‌تر است. یک روش متداول برای معامله‌گران، نگهداری مقادیر کمی پول و کوین در کیف پول‌ صرافی است. تریدرها می‌توانند از یک کیف پول سرد جدا‌گانه برای ذخیره بیشتر رمزارزهای خود استفاده کنند.

به بیان ساده‌تر، اگر قصد سرمایه‌گذاری بلندمدت دارید، مثلاً ۳ سال، توصیه می‌کنیم دارایی خودتان را در یک کیف پول سخت‌افزاری معتبر نگهداری دارید. اما اگر قصد دارید معاملات ماهانه، روزانه یا لحظه‌ای انجام دهید، بخشی از ارزهای دیجیتال خودتان را در صرافی نگهداری کنید تا مجبور نباشید کارمزد بیشتری به دلیل انتقال ارزها بین کیف پول شخصی خارج از صرافی و کیف پول خودتان در صرافی پرداخت کنید.

معایب استفاده از کیف پول صرافی

اولین مورد قابل اشاره، امکان هک صرافی و ازبین‌رفتن دارایی کاربران است. بسیاری از صرافی‌های جدید در بازار از پروتکل‌های امنیتی ضعیفی استفاده می‌کنند که این امر آنها را به هدف اول هکرها تبدیل می‌کند. اما هک دارایی یک صرافی تنها برای صرافی‌های جدید یا کوچک محدود نمی‌شود. به‌عنوان‌مثال در سال ۲۰۲۱ حساب کاربری بیش از ۲۰ میلیون نفر در صرافی کوین بیس هک شد و دارایی این کاربران از بین رفت. اگرچه در نهایت کوین بیس خسارت وارد شده به کاربران را پرداخت کرد، اما درهرصورت این صرافی رمزارزها کجا ذخیره می‌شوند؟ بزرگ نیز از هک کیف پول ارز دیجیتال و دزدی در امان نماند.

نکته دوم نحوه ذخیره‌سازی رمزارز در این صرافی‌ها است. بسیاری از صرافی‌های آنلاین از کیف پول گرم برای ذخیره‌سازی دارایی کاربران استفاده می‌کنند. ذخیره‌سازی گرم اگرچه روشی سریع‌تر برای دسترسی به دارایی موردنظر است اما ریسک دزدی و ازبین‌رفتن را نیز به‌مراتب بالا می‌برد. چرا که کلیدهای خصوصی و عمومی در روش ذخیره‌سازی آنلاین یا گرم، بیشتر در معرض خطر قرار دارند.

چگونه می‌توانید امنیت کیف پولتان را در صرافی افزایش دهید؟

برای افزایش امنیت معاملات خود در صرافی، می‌توانید موارد زیر را انجام دهید:

یک پروتکل آنتی‌ویروس قدرتمند ایجاد کنید

یکی از مهم‌ترین اقداماتی که باید برای بهبود امنیت کیف پول صرافی ارز دیجیتال خود انجام دهید، داشتن یک آنتی‌ویروس قدرتمند هنگام جستجو در این صرافی‌ها و انجام معاملات مختلف در آن‌ها است که لایه امنیتی قوی‌تری در فعالیت و اطلاعات حساس دستگاه شما به وجود می‌آورد.

از یک کیف پول ذخیره‌سازی سرد استفاده کنید

کیف پول‌هایی که رمزارزهای شما را به‌صورت سرد (آفلاین) ذخیره و نگهداری می‌کنند، بیشترین امنیت را در بین کیف پول‌های دیجیتالی دارند. مانند ledger nano s.

از تأیید هویت دومرحله‌ای استفاده کنید

نادیده‌گرفتن تایید هویت دو مرحله‌ای یکی از اشتباهات رایجی است که توسط برخی از صرافی‌ها انجام می‌گیرد. آمار‌ها نشان می‌دهند ۷۰ درصد از افرادی که از تأیید هویت دومرحله‌ای استفاده نمی‌کنند، حساب‌های آن‌ها بیشتر در معرض خطر هک شدن قرار دارند. این روش، یک‌لایه امنیتی برای ورود به سیستم اضافه می‌کند و به شما یک کد تأیید یا شکل دیگری از تأیید هویت پس از وارد کردن نام کاربری و رمز عبور می‌دهد.

چند توصیه مهم درباره کیف پول‌ صرافی ارز دیجیتال

از کیف پول‌های صرافی با احتیاط استفاده کنید. آن‌ها به‌نوعی سیستم‌های ذخیره‌سازی پایگاه داده مرکزی هستند که می‌توانند در موقعیت‌های مختلفی به خطر بیفتند. آن‌ها به اندازه پلتفرم‌های خود رمزارزها ایمن نیستند و هنگام انجام معاملات رمزارزها باید با دقت و امنیت بالایی کار خود را انجام دهید.

سعی کنید درباره خدمات کیف پول صرافی‌های ارز دیجیتال کاملاً تحقیق کرده و مزایا و معایب آنها را بررسی کنید. رمزارزهای خود را در حساب‌های مختلفی بگذارید تا در صورت هک شدن یکی از آن‌ها، کل دارایی خود را از دست ندهید. هنگام استفاده از تلفن هوشمند خود، از یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) استفاده کنید تا با امنیت بالاتری معاملات خود را انجام دهید. کیف پول‌های کاغذی ارزان‌تر از کیف پول‌های سخت‌افزاری هستند که می‌توانید برای ذخیره رمزارزهای خود از آن‌ها استفاده کنید.

یکی از روش‌های هک در بازار ارز دیجیتال که چند وقتی می‌شود رواج پیدا کرده است، این است که هکرها به‌عنوان نماینده‌های صرافی با شما تماس می‌گیرند و اطلاعات حساب شما را دریافت می‌کنند. بنا‌براین، حتی اگر افرادی ادعا کنند که برای صرافی کار می‌کنند، اطلاعات خصوصی خود را در اختیار آن‌ها قرار ندهید؛ چرا که صرافی‌های معتبر رمزارزها کجا ذخیره می‌شوند؟ هرگز چنین درخواستی از کاربرانشان نخواهند داشت.

پیشنهاد می‌کنیم معیارهای انتخاب صرافی ارز دیجیتال را به دقت بررسی کنید تا بهترین تصمیم ممکن را برای ذخیره‌سازی دارایی‌های با ارزش خود بگیرید.

کیف پول صرافی والکس، امن‌ترین انتخاب

شاید برایتان سؤال شده باشد که صرافی آنلاین ایرانی والکس، رمزارزهای کاربران را چگونه ذخیره می‌کند؟ با خرید یا واریز ارز دیجیتال در والکس، دارایی شما به صورت سخت‌افزاری (Cold-Storage) ذخیره می‌شود. به همین دلیل، امکان سرقت و یا از بین رفتن ارزهای دیجیتال شما وجود ندارد. همچنین، والکس در راستای افزایش امنیت معاملات کاربران، از تأیید هویت دومرحله‌ای استفاده می‌کند. در تأیید هویت دومرحله‌ای، بعد از اینکه ایمیل و رمز عبور خودتان را وارد کنید، یک کد تأیید به ایمیل یا شماره تلفنتان ارسال می‌شود. برای ورود به حساب کاربری‌تان، وارد کردن این کد ضروری است.

کیف پول صرافی، گزینه مطمئن برای نگهداری کوتاه مدت

در این مقاله به مهم‌ترین نکاتی که باید در مورد استفاده از کیف پول‌ صرافی ارز دیجیتال در نظر بگیرید، اشاره کردیم .اگر قصد انجام سرمایه‌گذاری بلندمدت دارید و میزان رمزارز شما زیاد است، توصیه می‌کنیم از یک کیف پول شخصی خارج از صرافی استفاده کنید (کیف پول سخت‌افزاری و کاغذی).

در نهایت، انتخاب صرافی و استفاده از کیف پول آن، به شما بستگی دارد. نکته مهمی که مجدداً به آن اشاره می‌کنیم این است که قبل از انتخاب صرافی ارز دیجیتال و استفاده از کیف پول صرافی، حتماً تحقیقات کافی را انجام دهید.

برنامه‌ای که به سرمایه گذار اجازه می‌دهد تمام ارز دیجیتال خود را ذخیره کند. از سوی دیگر، صرافی ارز دیجیتال به وب سایت یا سرویسی اطلاق می‌شود که در آن می‌توان ارز دیجیتال را بفروشید یا بخرید یا ارز فیات را به ارز دیجیتال تبدیل کند.

پاسخ این سوال به عواملی مانند میزان رمزارز، اهمیت دسترسی سریع معامله‌گر، محافظت از سرمایه در برابر خطرات امنیتی و پرداخت کارمزد به شبکه بستگی دارد. در میان روش‌های نگهداری رمزارز‌ها، کیف پول آفلاین بهترین گزینه است.

نگهداری ارز در کیف پول صرافی خارجی همواره خطر تحریم و بلوکه شدن دارایی‌های شما را دارد بنابراین پیشنهاد می‌کنیم از کیف پول صرافی‌های ایرانی استفاده کنید.

کیف پول صرافی‌ ارز دیجیتال به صورت خودکار فریز دارایی را انجام نمی‌دهد و همه صرافی‌ها این قابلیت را ندارند. در صرافی بایننس امکان فریز کردن برخی از ارزها مانند ترون وجود دارد.

خیر. بابت نگهداری رمزارز در هیچ کیف پولی (سرد یا گرم) کارمزد کسر نمی‌شود. برای انتقال رمزارز به کیف پول یا برداشت از آن، باید کارمزد شبکه را پرداخت کنید.

ذخیره رمزارز در کیف پول یا صرافی

دارندگان ارزهای دیجیتال عمدتا از کیف پول های غیر حضوری یا کیف پول های مبادله حضوری استفاده می کنند. این دو متفاوت هستند و ویژگی ها ، مزایا و معایب منحصر به فردی دارند.

ذخیره رمزارز در کیف پول یا صرافی

کیف پول رمزنگاری شده چیست؟

کیف پول رمزنگاری شده نرم افزاری است که برای ذخیره ، ارسال و دریافت ارزهای رمزنگاری شده استفاده می شود. این کیف پول رمزارز ها همچنین به کاربر اجازه می دهد تا با استفاده از کلیدهای رمزنگاری خصوصی ، تراکنش ها را در بلاک چین انجام دهد و آنها را ردیابی کند.

کیف پول های غیر متمرکز در قالب برنامه های تلفن همراه و دستگاه های فیزیکی وجود دارد که به دارندگان رمزنگاری اجازه می دهد تا بر دارایی های خود کنترل کامل داشته باشند. ذخیره سکه های خود در بهترین کیف رمزارزها کجا ذخیره می‌شوند؟ پول های رمزنگاری شده برای حفظ امنیت آنها توصیه می شود.

صرافی های رمزنگاری شده چیست؟

در حالی که کیف پول ها و صرافی ها ممکن است تقریباً انواع مختلفی از نقش ها را داشته باشند ، این دو متفاوت هستند. در مقایسه با کیف پول که دارنده دارایی کنترل کامل وجوه را بر عهده دارد ، مبادله رمزارز ها وب سایت یا سرویسی است که کاربران در آن رمزارز ها را تبدیل/مبادله یا خرید و فروش می کنند.

برخی از صرافی ها دارای کیف پول یکپارچه هستند که در آن کاربران رمزارز ها خود را پس از خرید انتقال می دهند. بدین ترتیب ، کاربران نیازی به نصب یا مدیریت برنامه های کیف پول خود ندارند. در این مورد ، مبادلات ارزهای رمزنگاری شده مشابه بانک های سنتی عمل می کند و از طرف کاربران وجوهی را نگه می دارد و به آنها اجازه دسترسی به وجوه را می دهد. تنها تفاوت بین بانک ها و مبادلات ارزهای رمزنگاری شده ، سطح مقررات مربوط است.

شرایط کلیدی برای توجه

قبل از بررسی عمیق تر تفاوت های ذخیره رمزنگاری در کیف پول در مقابل صرافی ، اجازه دهید سه اصطلاح اساسی را تعریف کنیم.

کلیدهای خصوصی ؛ آنها اعداد تصادفی محرمانه هستند که به یک موجودی ارز رمزنگاری شده متصل شده اند. این کلیدهاست که صاحب حساب برای مدیریت وجوه استفاده می کند. هر کسی که به این کلیدها دسترسی پیدا کند ، به وجوه مربوط به حساب نیز دسترسی پیدا می کند.
کیف پول نگهدارنده ؛ وجوه موجود در کیف پول حضوری توسط یک متولی یا شخص ثالثی که از طرف کاربران خود وجوه را نگهداری می کند ، تأمین می شود. این نگهبان است که کلیدهای خصوصی را در دست دارد.
کیف پول غیر حضوری ؛ وجوه واریز شده در کیف های غیر حضوری توسط مالک اصلی تضمین می شود. به آنها کیف پول غیر متمرکز نیز گفته می شود و تنها مالک دارایی است که کلیدهای خصوصی را می شناسد و به آنها دسترسی دارد.

ذخیره رمزارز در صرافی

وجوهی که در صرافی ها واریز می شود در کیف پول های نگهداری صرافی با کلید خصوصی ذخیره می شود در حالی که به صاحبان صندوق اجازه می دهد تا به پول خود در کیف پول مرکزی دسترسی داشته باشند.

چه موقع در صرافی ذخیره شود؟

ذخیره رمزارز ها در صرافی می تواند برای کسانی که به طور مرتب در این صرافی معامله می کنند مناسب باشد. علاوه بر این ، مبادلات برای معامله گران جدید و بی تجربه که فقط یک حساب کاربری و رمز عبور می خواهند خوب عمل می کند .

با این حال ، خطرات جدی در ارتباط با ذخیره رمزنگاری در صرافی ها وجود دارد. مبادلات بعنوان پلتفرم های عمومی ، گاهی اوقات بازیگران بدی را جذب می کنند که ممکن است وجوه ذخیره شده در کیف پول مرکزی را هک یا سرقت کنند. این کیف پول های مرکزی به دلیل حجم زیادی از پول که ذخیره می کنند ، به ویژه مورد توجه بازیگران مخرب قرار می گیرند. آنها برای نگهداری طولانی مدت توصیه نمی شوند.

ذخیره رمزنگاری در کیف پول غیر متمرکز

همانطور که قبلاً اشاره شد ، کیف پول های غیر متمرکز یا غیر حضوری در قالب برنامه ها و دستگاه هایی عرضه می شوند که به دارندگان رمزنگاری اجازه می دهد تا بر منابع خود کنترل کامل داشته باشند. به کاربران این کیف پول ها یک کلید خصوصی داده می شود که باید آنها را حفظ کرده و با خیال راحت نگه دارند. هرکسی که به کلیدهای خصوصی دسترسی پیدا کند ، به وجوه ذخیره شده در کیف پول مرتبط نیز دسترسی پیدا می کند.

خطرات کیف پول غیرحفظی

کیف پول های غیر حضوری به طور کلی ایمن هستند و کمتر در معرض هک قرار دارند. شما فقط می توانید پول خود را در کیف های غیر حضوری تحت دو شرایط از دست بدهید.

هنگامی که کلید خصوصی خود را گم کرده یا فراموش کرده اید.
وقتی شخصی با نیت بد به کلیدهای خصوصی شما دسترسی پیدا می کند.
یک بازیگر بد می تواند با استفاده از بدافزار برای هک سیستم یا مشاهده فیزیکی کلید خصوصی شما به کلیدهای خصوصی شما دسترسی پیدا کند.

یکی دیگر از خطرات احتمالی کیف پول غیر حضوری ممکن است زمانی رخ دهد که شما کلیدهای خصوصی خود را به صورت دیجیتالی ذخیره کنید زیرا آنها را در معرض بدافزار قرار می دهد. با این حال ، مگر اینکه به صورت دیجیتالی ذخیره شود ، هک کردن صرافی رمزنگاری و دسترسی به کیف پول خصوصی شما دشوارتر است. این باعث می شود که کیف پول های غیر حضوری به طور کلی در مقایسه با صرافی ها ایمن تر شوند.

چه زمانی در کیف پول غیرحضوری نگهداری شود؟

با توجه به سطح امنیت ، کیف پول های غیر حضوری معمولاً به عنوان راه حل ذخیره سازی پیش فرض برای ذخیره سازی طولانی مدت یا برای مقدار زیادی از بودجه توصیه می شود. علاوه بر این ، کیف پول های غیر حضوری از دارایی های متعددی پشتیبانی می کنند و کاربران می توانند به سایر برنامه های غیر متمرکز خود در کیف پول دسترسی داشته باشند.

تنها در صورتی می توانید وجوه خود را در صرافی ذخیره کنید که از امنیت پول خود مطمئن هستید یا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر است.

امنیت کلیدهای خصوصی

امنیت کیف پول غیر حضوری تا حد زیادی به این بستگی دارد که کاربر چگونه می تواند کلیدهای خصوصی را ایمن کند. حتی اگر تلفن همراه کیف خود را گم کنید ، هیچ کس نمی تواند به پول شما دسترسی پیدا کند مگر اینکه کلید خصوصی داشته باشد.

تنها راهی که هکرها می توانند بدون استفاده از کلید خصوصی شما به وجوه شما دسترسی پیدا کنند ، اجرای یک حمله Brute force است که شامل استفاده از یک سری کامپیوتر برای حدس زدن کلیدهای خصوصی است. این کار سخت است زیرا هر کلید خصوصی کامل از مجموعه ای از کلیدها به قدری بزرگ تشکیل شده است که حتی کامپیوترها هم نمی توانند حدس بزنند.

سلب مسئولیت. این مقاله پولی است. خوانندگان باید قبل از هر اقدامی که مربوط به شرکت ارتقا یافته یا هر یک از شرکتها یا خدمات وابسته به آن باشد ، دقت لازم را انجام دهند. Cryptopolitan.com و Sahmamooz.com به طور مستقیم یا غیر مستقیم مسئولیتی در قبال هرگونه خسارت یا زیان ایجاد شده یا ادعا نشده ناشی یا در ارتباط با استفاده یا اتکا به هرگونه محتوا ، کالا یا خدمات ذکر شده در بیانیه مطبوعاتی ندارد.

فضای ذخیره سازی ابری و ارزهای دیجیتال

بلاک چین فناوری است که فضای اینترنت را متحول کرده است. این فناوری جدید و مبتکرانه اجازه می‌ دهد تا بلوک‌ های داده، بدون هیچ مرجع مدیریت مرکزی، توزیع شوند. که این موجب می شود داده ها انعطاف پذیر و ایمن باشند. با استفاده از فناوری بلاک چین می توان مزیت های زیادی را به ذخیره سازی ابری اضافه کرد. در این مقاله ابتدا متوجه خواهیم شد که فناوری بلاک چین چیست و چگونه کار می کند. سپس به چگونگی ارتباط محاسبات ابری با فناوری بلاک چین خواهیم پرداخت. فناوری بلاک چین با استفاده از شبکه های همتا به همتا ساخته شده است. به طوری که هر شخصی می تواند به این شبکه بپیوندد و هیچ مرجع مرکزی برای مدیریت آن وجود ندارد. در یک بلاک چین هر بلوک، کد هش خود و کد هش بلوک قبلی را ذخیره می کند. بنابراین هر زمان که یک بلوک جدید ایجاد شود، توسط ماینرهای آن شبکه تایید می شود. اگر فردی سعی کند داده ها را در یک بلوک تغییر دهد، کل بلاک چین باطل می شود. در رابطه با این قضیه تقریبا غیرممکن است که یک فرد بتواند هر یک از بلوک های متصل را تغییر دهد. به این ترتیب یک بلاک چین، به شکلی امن مدیریت می شود. فناوری بلاک چین فقط برای ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار نمی گیرد، بلکه می تواند در بسیاری از بخش های دیگر نیز مورد استفاده قرار گیرد.
گوگل درایو، دراپ باکس و جیمیل نمونه های اساسی ذخیره سازی ابری هستند. فضای ذخیره‌ سازی ابری به کاربران امکان می‌ دهد داده‌ ها را به صورت آنلاین ذخیره کنند. به همین دلیل کاربران در هر مکان و در هر زمان می توانند به آن دسترسی داشته باشند. تمام داده های ذخیره شده در ابر رمزگذاری شده است و خدمات ابری تحت طیف وسیعی از SLA ها در دسترس هستند که یکپارچگی و حریم خصوصی داده ها را پوشش می دهند. بسیاری از شرکت ها کل مراکز داده خود را به فضای ابری منتقل کرده اند. اکثر فضای ذخیره سازی ابری توسط شرکت های بزرگی مانند گوگل، مایکروسافت و آمازون ارائه می شود. حتی شرکت‌ هایی مانند سامسونگ و اپل هم اکنون پیشنهادات ذخیره‌ سازی ابری خود را مانند Samsung Cloud و iCloud به کاربران ارائه می دهند.
یک مزیت ذخیره سازی ابری بلاک چین، این است که داده های کاربر را دریافت می کند و آن ها را به تکه های کوچک تقسیم می کند. سپس همراه با یک لایه امنیتی، آن را در سراسر شبکه توزیع می کند. مزیت دیگر این است که مالک پنهان است زیرا گره، داده های مالک را ذخیره نمی کند. ماینر فقط تکه ای از داده ها را دریافت می کند. از این رو تمام اطلاعات محافظت می شود. بلاک چین جدیدترین راه برای به دست آوردن فضای ذخیره‌سازی ابری است. بسیاری از شرکت ‌های جدید وارد بازار ذخیره‌ سازی ابری مبتنی بر بلاک چین و ارز های دیجیتال شده‌ اند. ما در این مقاله قصد داریم تا به توضیح هر چه بیشتر فضای ذخیره سازی ابری و ارتباط آن با ارز های دیجیتال بپردازیم.

ذخیره سازی ابری در ارزهای دیجیتال

با توجه به افزایش حجم اطلاعات، نیاز به فضای ذخیره سازی ابری افزایش یافته است. ذخیره سازی سنتی ابری شامل بارگذاری داده ها در یک ابر است. با این حال ارائه دهندگان خدمات ابری داده ها را در مراکز داده متمرکز ذخیره می کنند. بلاک چین، خود یک شبکه غیرمتمرکز است که امکان معامله رمزارزها را در گره های جداگانه فراهم می کند. ذخیره‌ سازی ابری در ارز های دیجیتال، امنیت و حریم خصوصی را به کاربران ارزهای دیجیتال ارائه می‌ کند. علاوه بر این، ذخیره‌ سازی Cloud رمزگذاری فایل‌ ها را با یک کلید خصوصی امکان‌ پذیر می‌ کند تا اطمینان حاصل شود که سایر گره‌ های شرکت‌ کننده قادر به مشاهده فایل نیستند. خطر از دست دادن فایل‌ های ارزهای دیجیتال نیز از طریق افزونگی در داده‌ ها به میزان قابل توجهی کاهش می‌ یابد در حالی که در صورت بروز خطا در حین انتقال داده، کپی‌ های اضافی یک فایل ذخیره می‌ شوند. از آنجایی که روش‌ های ذخیره‌ سازی بلاک چین، خود شامل سطوح بالایی از کارایی هستند، ادغام با رایانش ابری می‌ تواند هزینه‌ ها را نیز تا حد قابل توجهی کاهش دهد. در حال حاضر میلیون‌ ها دلار در ذخیره‌ سازی ابری غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال، سرمایه‌ گذاری می‌ شود. این نه تنها شامل میلیون‌ ها رایانه متصل بدون کنترل مرکزی می‌ شود، بلکه گزینه‌ های امن و در عین حال ارزان را برای ذخیره‌ سازی ارز های دیجیتال تسهیل می‌ کند. هزینه های ذخیره سازی بلاک چین می تواند قیمت رایانش ابری را بین 50 تا 100 درصد کاهش دهد. در فضای ذخیره سازی ابری مبتنی بر بلاک چین، داده ها به بخش های رمزگذاری شده متعددی تقسیم می شوند که از طریق یک تابع هش به هم مرتبط هستند. این بخش های ایمن در سراسر شبکه توزیع می شوند و هر بخش در یک مکان غیرمتمرکز قرار دارد. مفاد امنیتی قوی مانند دفتر کل تراکنش ها و رمزگذاری از طریق کلید عمومی/خصوصی و بلوک های هش شده، وجود دارند. که این موضوع امنیتی قابل اعتماد و قوی ایجاد می کند. حتی هکرهای حرفه ای نیز به دلیل رمزگذاری 256 بیتی پیچیده، قادر به رمزگشایی داده ها نیستند.

تاثیر بلاک چین بر روی ذخیره سازی ابری چیست؟

فناوری بلاک چین اخیرا در فضای ذخیره سازی ابری استفاده شده است که در کل یک مفهوم منحصر به فرد را شکل می دهد. استفاده از این فناوری در فضای ذخیره سازی ابری در مقایسه با ذخیره سازی ابری سنتی، توانایی ذخیره سازی داده، امنیت و حریم خصوصی بالاتری را برای کاربران فراهم کرده است. فضای ذخیره سازی ابری به بخشی از زندگی روزمره ما تبدیل شده است. اکنون افراد، تمام داده های خود را در هارد دیسک ها و یا سرورها ذخیره نمی کنند و ذخیره‌ سازی داده‌ های خود را به فضای ابری می سپارند. با استفاده از بلاکچین در محاسبات ابری نگهداری و پردازش داده ها به آسانی انجام می شود و نیازی به پرداخت هزینه های گزاف نیست. همچنین بلاک چین عمومی اجازه می دهد تا هر اقدامی قابل مشاهده باشد. با استفاده از فضای ذخیره سازی ابری، داده هایی که یک بار در بلاک چین ذخیره می شوند، توسط هیچ فردی قابل تغییر نیستند.
اولین چالش ذخیره‌ سازی ابری، امنیت است. سرویس‌ های ذخیره‌ سازی ابری محبوب مانند Dropbox، Amazon Drive، Google Drive، Microsoft OneDrive، IBM Cloud و غیره تمام تلاش خود را می‌ کنند تا امنیت بالایی را برای کاربران خود که شامل افراد، مشاغل و سازمان‌ های دولتی می‌ شوند، ارائه دهند. به عنوان مثال برخی از اقدامات امنیتی Dropbox، عبارتند از:
کاربران می‌ توانند تغییرات فایل‌ ها و پوشه‌ ها (از جمله اشتراک‌ گذاری و حذف) را ردیابی کنند. همچنین می‌ توانند تمام دستگاه‌ های وارد شده به حساب Dropbox خود و همه برنامه‌ های متصل به آن را ببینند. داده‌ های کاربران به بلوک‌ ها تقسیم می‌ شوند و در حین انتقال و ذخیره‌ سازی، رمزگذاری می‌ شوند و ابرداده ‌های کاربر جدا از فایل ‌های کاربران ذخیره می‌ شوند. این شرکت به افرادی که نقص‌ های امنیتی را گزارش می‌ کنند پول می‌ دهد تا به حفظ امنیت سرویس کمک کند.
اما با این حال چندین مشکل وجود دارد: دولت ها و سازمان های مجری قانون از سراسر جهان گاهی به دنبال دسترسی به فایل های کاربران هستند. قوانین همیشه به ارائه‌ دهندگان فضای ذخیره‌ سازی ابری اجازه نمی‌ دهند اطلاعات مربوط به این درخواست‌ ها را برای عموم یا حتی کاربران، افشا کنند. حتی اگر ارائه‌ دهندگان فضای ذخیره‌سازی ابری قول بدهند که تا حد امکان با مشتریان خود در مورد چنین درخواست‌ هایی شفاف باشند و در برابر درخواست‌ هایی که از نظر قانونی معتبر نیستند مقاومت کنند، قانون ممکن است آن ها را تحت فشار بگذارد. حتی پس از اینکه کاربر حساب خود را حذف کرد، ارائه‌ دهنده فضای ذخیره‌ سازی ابری ممکن است داده‌ های کاربر را برای 30 روز یا حتی بیشتر حفظ کند. اگر یک ارائه‌ دهنده ذخیره‌ سازی ابری شخص ثالث به شرکت دیگری فروخته شود، آن شرکت جدید ممکن است به طور خودکار داده‌ های کاربران را بدون اجازه شخص کاربر، دریافت کند. این شرکت امکان مشاهده فایل های کاربران را دارد. در حالی که ممکن است به تعداد کمی از کارمندان شرکت حق دسترسی به داده‌ های مشتری اعطا شود، هیچ تضمینی وجود ندارد که از این امتیاز سوء استفاده نکنند. در نتیجه اطلاعات شخصی مشتریان ذخیره‌ سازی ابری ممکن است با «اشخاص ثالث » به اشتراک گذاشته شود.

برترین ارزهای دیجیتال در زمینه ذخیره سازی ابری

همانطور که ارزهای دیجیتال و شبکه های بلاک چین گسترش پیدا می کنند، چندین مورد جدید هم در"دنیای رمزنگاری"، در حال ظهور هستند. بلاک چین به فضاهای ذخیره سازی ابری نیز نفوذ کرده است. هر روز تعداد زیادی ICO و پروژه‌ های جدید منتشر می‌شوند، اما همه پروژه‌ ها یا ارز ها ارزش توجه ندارند. زیرا اکثر آن ها از بین می‌ روند. در این بخش از مقاله قصد داریم در مورد ارزهای دیجیتال برای ذخیره سازی ابری صحبت کنیم. رمزارز های مبتنی بر ذخیره‌ سازی ابری که در ادامه به شرح آن ها خواهیم پرداخت:

● SIA
● Storj
● MaidSafe
● Filecoin

SIA در تاریخ 7 ژوئن 2015 وارد بازار شد و نشان دهنده یک رویکرد نسبتا جدید برای سیستم عامل های ذخیره سازی ابری است. ایده SIA در HackMIT مطرح شد و توسط دیوید وریک و لوک شامپین از استارتاپ Nebulous Inc (در بوستون، ایالات متحده آمریکا)، ایجاد شد. SIA یک پلتفرم ذخیره سازی ابری غیرمتمرکز و منبع باز مبتنی بر بلاک چین است. در SIA، داده های ذخیره شده در یک سرور مرکزی قرار نمی گیرند. در عوض در هزاران سرور مختلف به قطعات کوچک زیادی تقسیم می شود. مفهوم شبکه SIAمفهوم جالبی است، زیرا یک توزیع گسترده و منطقی از سرورهای میزبان و کاربران خود در سراسر جهان دارد. از این رو فایل‌ های شما همه در یک مکان ذخیره نمی‌ شوند. مزیت این امر این است که احتمال ایجاد مشکلات امنیتی فایل های ذخیره شده به حداقل می رسد. جدا از این ویژگی جذاب، SIA فضای ذخیره سازی ابری نسبتا ارزانی را فراهم می کند .در حال حاضر این رمزارز دارای ظرفیت ذخیره سازی حدود 4.5PB است. به نظر می رسد siacoin در بازارهایی با ارزش بازار بیش از 400 میلیون دلار، به خوبی رشد می کند و ارزش فعلی آن در بازار، 244,244,435 دلار است. SIA برخلاف بسیاری از پروژه‌ های ارز دیجیتال دیگر، با ICO یا پیش ماینینگ شروع به فعالیت نکرده است. این تیم 1.25 میلیون دلار از سرمایه‌ گذاران برجسته مانند Fenbushi Capital، Raptor Group، Procyon Ventures و Xiaolai Li جذب کرده است. به نظر می رسد SIA مقرون به صرفه ترین و سودمندترین سکه رمزنگاری ذخیره سازی ابری تا کنون بوده است.

Storj که "Storage" تلفظ می شود، فضای ذخیره سازی ابری رمزگذاری شده غیرمتمرکز و سرتاسری را ارائه می دهد و هدف اصلی آن حل مشکلات مربوط به مسائل امنیتی داده ها است. Storj یک پلتفرم ذخیره سازی ابری است که می توان گفت، هیچ زمان خرابی به همراه نخواهد داشت. Storj چندین مزیت را نسبت به راه حل های سنتی ذخیره سازی ابری ارائه می دهد. در Storj، فایل‌ های کاربران رمزگذاری شده، به قطعات کوچک خرد می‌ شوند و در شبکه‌ ای غیرمتمرکز از رایانه‌ ها در سطح جهانی ذخیره می‌شوند. بنابراین تقریبا هیچ راه قابل تصوری برای اشخاص ثالث غیرمجاز برای دسترسی به داده‌ ها وجود ندارد. توکن Storj دارای ارزشی بیش از 100 میلیون دلار در بازار است و در بین صد ارز دیجیتال اول، جایگاه دارد. یکی از تفاوت‌ های قابل مشاهده بین شبکه ذخیره‌ سازی ابری SIA و شبکه Storj این است که شبکه ذخیره‌ سازی Storj، نیازی به وثیقه اعلام‌ شده برای ارائه ‌دهندگان ذخیره ‌سازی پیش‌فرض، ندارد. این ویژگی به Storj اجازه می دهد تا یک شبکه سریع تر، ارزان تر و قابل اعتمادتر باشد. این شرکت ادعا می کند که این سیستم تا 50 درصد ارزان تر و 10 برابر سریع تر از راه حل های ذخیره سازی ابری سنتی مبتنی بر دیتاسنتر است. Storj از ویژگی های بلاک چین مانند رمزگذاری کلید عمومی/خصوصی، دفتر کل تراکنش ها و توابع هش رمزنگاری برای امنیت، استفاده می کند. Storj در 18 ژانویه 2014 با هدف تغییر روش های اولیه ای که در اختیار داده ها هستند، راه اندازی شد. Storj توسط Shawn Wilkinson (CTO و CEO)، John Quinn (مدیر ارشد توسعه)، James Prestwich (COO و رمزارزها کجا ذخیره می‌شوند؟ CFO)، و Tome Boshevski (مدیر ارشد طراحی) تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در آتلانتا، جورجیا، ایالات متحده آمریکا واقع شده است.

MaidSafe قصد دارد در شبکه خود، کاری فراتر از ذخیره سازی انجام دهد و خود را به عنوان یک «اینترنت جمع‌ سپاری» معرفی می‌ کند که نه تنها داده‌ ها در آن ذخیره می‌ شوند، بلکه برنامه‌ های غیرمتمرکز نیز در آن رشد می‌ کنند. ماینر ها منابع محاسباتی استفاده نشده خود از جمله فضای هارد دیسک، قدرت پردازش و اتصال داده، را به شبکه SAFE اجاره می دهند. شبکه SAFE همچنین از بازاری پشتیبانی می‌ کند که در آن از Safecoin برای دسترسی استفاده می‌ شود و بخشی از پرداخت به توسعه‌ دهنده برنامه تعلق می‌گیرد. MaidSafe همچنین قصد دارد امکان مبادله توکن های خود را با ارزهای فیات و سایر توکن ها از طریق کیف پول و صرافی ها فراهم کند. پروژه MaidSafe به دنبال تبدیل شدن به یک بانک داده جهانی است که در آن می توان حجم زیادی از اطلاعات را نگهداری و بازیابی کرد.

Filecoin یک بازار مبتنی بر بلاک چین است که به کاربران خود اجازه می‌ دهد تا از فضای ذخیره‌ سازی ابری استفاده و کسب درآمد کنند. مشتریان برای این خدمات با رمز بومی پلتفرم Filecoin اقدام به پرداخت می‌ کنند که سپس می‌ توان آن را با بیت‌ کوین، اتریوم، دلار و سایر ارزها نیز، معامله کرد. Filecoin به کاربران خود اطمینان می دهد که فایل هایی که به اشتراک گذاشته می شوند و روی پلتفرم منتقل می شوند، کاملا ایمن هستند. زیرا کل شبکه توسط رمزگذاری سرتاسر پشتیبانی می شود و غیرمتمرکز است. ویژگی متفاوت Filecoin این است که کاربران می توانند استراتژی ذخیره سازی خود را بر اساس نیاز خود تنظیم کنند و بین هزینه، سرعت بازیابی و افزونگی، تعادل ایجاد کنند. Filecoin در سال 2014 راه اندازی و توسط آزمایشگاه پروتکل ساخته شد. Filecoin، بیش از ۲۰۰ میلیون دلار از VC هایی مانند Andreesen Horowitz، را قبل از راه اندازی ICO خود جمع آوری کرده بود که 186 میلیون دلار از آن، در یک ساعت اول فروش جمع آوری شد. در شبکه filecoin، ارائه دهندگان خدمات ملزم به تکرار دوره ای از فایل های ذخیره شده هستند. این برای اطمینان از ذخیره سازی کافی است، به طوری که هیچ فایل داده ای از بین نرود. این پلتفرم همچنین از یک معیار امنیتی رمزگذاری سراسری استفاده می کند. Filecoin از رشد خوبی برخوردار است و قطعا یکی از سکه هایی است که باید به آن توجه کرد.

شبکه ذخیره سازی ابری غیر متمرکز چیست؟

شبکه ذخیره سازی ابری غیرمتمرکز به زبان ساده، مجموعه ای از فضای ذخیره سازی است که توسط مجموعه ای از کاربران فهرست شده در یک زنجیره بلوکی، بدون هیچ گونه ذخیره سازی مرکزی یا تسهیلات نظارتی، ارائه می شود. صاحبان این فضای ذخیره سازی می توانند فضای بلااستفاده خود را به طور جمعی به یک پلتفرم بلاک چین اجاره دهند. در نتیجه به افراد امکان می دهد فایل ها و داده های ارزشمند خود را با هزینه ای مشخص، ذخیره کنند. از آنجایی که این پلتفرم‌ ها به صورت جداگانه بر روی بلاک‌چین ‌های خود کار می‌کنند، هر یک از آنها یک توکن اختصاصی دارند که وسیله ‌ای برای انجام تمام تراکنش‌ها (پاداش‌ها و پرداخت هزینه‌ها) است.

چگونه فناوری بلاک چین می تواند فضای ذخیره سازی ابری را بهبود بخشد؟
در سال‌ های اخیر ذخیره‌ سازی ابری در ارزهای دیجیتال به دلیل انعطاف‌ پذیری، ظرفیت و دسترسی آسان به داده‌ ها، به عنوان گزینه ترجیحی برای بیشتر کسب ‌و کار ها ظاهر شده است. علاوه بر این، ارائه دهندگان ذخیره سازی ابری مشهور، رمزگذاری داده ها و سایر مقررات قابل اعتماد را برای اطمینان از حداکثر امنیت ارائه می دهند. بسیاری از شرکت ها مراکز داده خود را به دلیل افزونگی بالا، تعادل بار، یکپارچگی داده ها و گزینه های پشتیبان به ابر منتقل کرده اند. یکی از آخرین روند هایی که در حال افزایش است، استفاده از فناوری بلاک چین برای ذخیره سازی ابری محسوب می شود. ذخیره سازی ابری مبتنی بر بلاک چین، مزایای فراوانی را شامل می شود که در این بخش از مقاله به برخی از آن ها را نام می بریم: ترکیبی عالی از امنیت و کارایی / از دستکاری داده ها جلوگیری می کند / مقررات ردیابی قوی / شفافیت / مکانیسم خودپایدار

هر آنچه باید در مورد انواع کیف پول دیجیتال برای ذخیره رمزارزها بدانید

کیف پول دیجیتال (معروف به وَلِت) را می توان شبیه حساب بانکی در نظر گرفت. این کیف پول به شما اجازه می دهد تا موجودی خود را ببینید، پرداخت یا دریافت انجام دهید، و همه تراکنش های مالی خود را طی بازه زمانی مشخص تحت کنترل بگیرید. برای استفاده از پول های دیجیتالی مانند بیتکوین، ریپل، دَش یا هر ارز دیگر به کیف پول نیاز دارید.

کیف پول دیجیتال اطلاعات اصلی حساب شما یعنی کلیدهای عمومی و خصوصی را ذخیره کرده و با شبکه بلاکچین در ارتباط است. کلید خصوصی یک رشته از اعداد و حروف است که به شکل تصادفی تولید شده و به شما اجازه می دهد ارز دیجیتالی خود را به دیگری انتقال دهید. می توانید آن را شبیه رمز عبور یا امضای روی چک در نظر بگیرید.

همان طور که حدس می زنید، کلید خصوصی واقعاً خصوصی است و نباید در اختیار دیگران قرار بگیرد، چون فاش شدنش تقریباً به معنای از دست دادن محتویات کیف پول تان خواهد بود. مسئله مهم تر اینکه در چنین وضعیتی، پول های دیجیتالی جلوی چشمتان به حساب دیگری منتقل می شود و کاری از دست شما بر نمی آید.

برخلاف کلید خصوصی، کلید عمومی را می توانید در اختیار دیگران قرار دهید. این کلید از ترکیب کلید خصوصی و نوعی عملیات درهم سازی (هَش) به دست می آید و به عنوان آدرس کیف پول دیجیتالی شما عمل می کند. این آدرس در واقع شماره حساب شماست که دیگران می توانند به آن پول واریز کنند.

اگر کیف پول دیجیتال را به صندوق پستی (فیزیکی) تشبیه کنیم، کلید عمومی یا آدرس کیف پول در واقع همان آدرس پستی شماست که برای ارسال نامه یا بسته استفاده می شود، اما کلید خصوصی همان کلید باز کردن صندوق است که فقط باید در دستان شما باشد. بنابراین توجه داشته باشید که کلید خصوصی مهم ترین بخش کیف پول دیجیتالی است؛ اگر آن را فراموش کنید، دسترسی به محتویات کیف پول را هم از دست می دهید و اگر شخص دیگری به آن دست پیدا کند، می تواند حسابتان را خالی کند.

انواع کیف پول دیجیتال

تعداد زیادی کیف پول دیجیتالی وجود دارد که می توان آنها را به سه دسته اصلی تقسیم کرد: نرم افزاری، سخت افزاری، و کاغذی.

کیف پول دسکتاپ (نرم افزاری)

این نوع از کیف پول را می توانید دانلود نموده و روی کامپیوترتان نصب کنید. این کیف پول روی هارد دیسک شما ذخیره شده و فقط از طریق کامپیوتر به آن دسترسی خواهید داشت. این روش نسبتاً ایمن است اما به هیچ وجه بی نقص به شمار نمی رود، به خصوص اگر کسی از راه دور کامپیوترتان را هَک کرده و به آن نفوذ کند، یا اگر هارد دیسک آسیب ببیند، همه چیز از دست می رود، مثل بلایی که سر این هارد دیسک ۷۵ میلیون دلاری آمد.

کیف پول موبایل (نرم افزاری)

این کیف پول روی موبایل هوشمند نصب و اجرا می شود و استفاده از آن ساده تر از کیف پول دسکتاپ است، چون می توانید همه جا به آن دسترسی داشته و تراکنش انجام دهید. با این حال مشکلات امنیتی آن هم پابرجاست، یعنی هَک شدن یا آسیب دیدن موبایل می تواند به از دست رفتن سرمایه تان منجر شود. البته بعضی از کیف پول های موبایل به صورت محلی روی حافظه داخلی موبایل ذخیره نمی شوند، بلکه به شما اجازه می دهند به سرویس های آنلاین دسترسی پیدا کنید.

کیف پول آنلاین (نرم افزاری)

دسترسی به کیف پول آنلاین از طریق هر کامپیوتری که به اینترنت متصل باشد، ممکن است. با استفاده از سرویس های آنلاین دیگر در زمان تعویض موبایل یا کامپیوتر به مشکل بر نمی خورید و از آسیب های فیزیکی هم به دور هستید. با این حال امنیت این کیف پول ها به شرکت ارائه دهنده خدمات بستگی دارد و از آنجا که سرویس مورد نظر همیشه آنلاین است، هدف اصلی هکرها به شمار می رود. اکثر سرویس های آنلاین کیف پول الکترونیکی، خدمات مبادله (اکسچنج) را نیز ارائه می دهند.

کیف پول سخت افزاری

یکی از ایمن ترین گزینه های ممکن برای ذخیره پول های دیجیتالی، کیف پول سخت افزاری است. این کیف پول به یک درایو USB شباهت دارد که کلیدهای عمومی و خصوصی شما را به شکل آفلاین ذخیره کرده و آنها را از سارقین آنلاین به دور نگه می دارد. قیمت بالا و امکان گُم شدن را می توان از مشکلات اصلی کیف پول سخت افزاری دانست.

کیف پول کاغذی

کیف پول کاغذی نوع دیگری از ذخیره ساز های آفلاین به شمار می رود، یعنی به ساده ترین شکل ممکن، می توانید کلیدهای عمومی و خصوصی خودتان را روی کاغذ یادداشت کنید. البته امکان استفاده از کُدهای QR نیز وجود دارد. همچنین کیف پول های کاغذی فقط برای ذخیره سازی یا دریافت به کار می روند و برای ارسال پول باید وارد یکی از ولت های نرم افزاری شوید.

بهترین نمونه های کیف پول دیجیتال

بیایید نگاهی داشته باشیم به بهترین گزینه های موجود از انواع کیف پول دیجیتال برای ذخیره رمزارزها که در حال حاضر در دسترس هستند.

اگزودس (دسکتاپ)

اگزودس (Exodus) یک کیف پول دسکتاپ است، یعنی تمام اطلاعات را به شکل محلی و داخل دستگاه شما ذخیره می کند. این کیف پول برای ویندوز، مک و لینوکس عرضه شده و انواع پول های دیجیتالی مانند بیتکوین، اتریوم، لایتکوین، دَش و غیره را پشتیبانی می کند.

در این کیف پول دیجیتال می توانید رمزارزها را به یکدیگر تبدیل کنید، ضمن اینکه طراحی زیبا و کاربرپسندی نیز دارد. نمودارهایی برای مشاهده موجودی انواع مختلف پول ها و معادل لحظه ای آنها بر حسب دلار دیده می شود و محیط آن را می توانید به دلخواه خود تغییر دهید. رمز عبور ۱۲ کلمه ای برای بازگرداندن اطلاعات حساب نیز از جمله ویژگی های امنیتی این کیف پول محسوب می شود. برای دریافت اگزودس می توانید از این لینک استفاده کنید.

تراست ولت (موبایل)

تراست ولت (Trust Wallet) یکی از بهترین ولت های موبایل برای اندروید و iOS به شمار می رود که از بیش از ۱۶۰ هزار ارز و دارایی به ویژه معروف ترین آنها یعنی بیت کوین، اتریوم، ریپل و ترون پشتیبانی می کند. تراست ولت با امنیت بسیار بالای خود، انتخابی بسیاری برای نگهداری ارزهای دیجیتال است.

تراست ولت یک کیف پول غیرمتمرکز است که امکان درز و هک کلید خصوصی کاربران وجود ندارد. تراست رمزارزها کجا ذخیره می‌شوند؟ ولت علاوه بر نگهداری ارزهای شما، این امکان را می دهد تا از سوآپ یا صرافی رمزارز نیز برای تبدیل، خرید و فروش استفاده کنید. از دیگر امکانات این برنامه می توانیم به مرورگری برای برنامه های غیرمتمرکز اشاره کنیم.

بلاکچین (آنلاین)

بلاکچین (Blockchain) را می توان یکی معروف و قدیمی ترین کیف پول های دیجیتالی دانست که بیش از ۲۵ میلیون کاربر دارد. در حال حاضر بلاکچین از بیش از ۱۸۰۰ رمزارز مختلف پشتیبانی می کند و ویژگی های امنیتی زیادی از جمله احراز هویت دو مرحله ای یا بازگردانی از طریق عبارت ویژه را در اختیارتان می گذارد. بزودی NFT ها نیز به بلاکچین اضافه می شوند.

اپلیکیشن های اندروید و iOS نیز برای این کیف پول ارائه شده است، هرچند بلاکچین به خاطر ماهیت آنلاین آن امن ترین گزینه ممکن برای ذخیره پول دیجیتالی به شمار نمی رود.

لجر (سخت افزاری)

کیف پول های سخت افزاری لجر (Ledger) می توانند بهترین انتخاب برای افرادی باشند که نیازمند نگهداری طولانی مدت ارزهای دیجیتال هستند. این کیف پول ها در دو نوع S و X عرضه شده اند که هر دو از بیش از ۵۵۰۰ رمزارز پشتیبانی می کنند. این کیف پول از طریق درگاه USB به کامپیوتر متصل شده و به نمایشگر OLED و دو دکمه فیزیکی برای بررسی و تأیید تراکنش مجهز است.

امنیت این دستگاه ها مثال زدنیست و به هیچ وجه اطلاعات شما را فاش نمی کند. جزئیات حساب کاملاً آفلاین باقی مانده و قابل هَک نیست. پین چهار رقمی برای دستیابی به اطلاعات و عبارت ۲۴ کلمه ای برای بازیابی اطلاعات در صورت مفقود شدن، آسیب دیدن یا به سرقت رفتن لجر هم از امکانات ویژه آن هستند.